*Ο παραλιακός "δρόμος" της Παροικιάς έχει τη δική του πονεμένη ιστορία.
Η αρχή έγινε τη δεκαετία του '70 με την φοβερή κακοποίηση που επέφερε η ρίψη μπαζών, κατόπιν πρωτοβουλίας του λιμενικού ταμείου υπό τον Α.Κυλάκο.
Κύριος στόχος της κίνησης αυτής υπήρξε η προστασία της παραλίας από το χειμέριο κύμα...
Αντιδράσεις υπήρξαν, κυρίως από την ομάδα (Ι.Γκίκας, Τ.Κοντόσταυλος, Κ.Αργουζής, κ.α)που στελέχωνε την εφημερίδα "παριανή γνώμη", οι οποίες δυστυχώς παρεκάμφθησαν, κατά το κοινώς λεγόμενο έγιναν "γαργάρα"...
Το κακό συνεχίστηκε από την δημοτική αρχή την περίοδο 1995-1998 (δήμαρχος Κ.Αργουζής) επισημοποιώντας την κακοποίηση με το έργο "διαμόρφωσης" που πραγματοποίησε λίγα χρόνια μετά, κινούμενη πάντα στην ίδια λογική:
Μείζον θέμα αναδεικνύονταν η προστασία από το χειμέριο κύμα και όχι η αισθητική του χώρου!!!
Στην περίπτωση αυτή (με εξαίρεση την ανοιχτή διαφωνία-αντίδραση Σπ.Καλακώνα) όχι μόνο δεν υπήρξαν αντιδράσεις, αντίθετα το έργο έγινε δεκτό με αισθήματα ανακούφισης από μεγάλη μερίδα συμπολιτών κυρίως δε καταστηματαρχών της περιοχής, που είδαν να ανοίγεται μπροστά τους πεδίον επαγγελματικής δόξης λαμπρόν...
Την περίοδο 2003-2006 ο τότε δήμαρχος Γ.Ραγκούσης (υιοθετώντας-αντιγράφοντας σιωπηρά στα βασικά σημεία την εναλλακτική πρόταση Σ.Καλακώνα) εισηγήθηκε την απομάκρυνση των βράχων και την αποκατάσταση του χώρου, καθιστώντας τον προσβάσιμο και σε μικρού εκτοπίσματος σκάφη.
Για τον σκοπό αυτό κυκλοφόρησε και σχετική οπτικοποιημένη μελέτη, μελέτη που δυστυχώς έμεινε στα χαρτιά...
Η δημοτική αρχή σήμερα με την πρόταση που εισηγείται, έρχεται να οριστικοποιήσει μετά από τρεις δεκαετίες, την βάναυση αλλοίωση ενός από τους πλέον παραδοσιακούς παραλιακούς χώρους στο Αιγαίο, που κάποτε ήταν στολίδι ανεκτίμητης αξίας και σημείο αναφοράς του νησιού.
Μια ματιά σε σχετικά καρτ-ποστάλ δεκαετίας του '60 ή '70 αρκεί για την κατανόηση του μεγέθους του εγκλήματος (δεν είναι φυσικά το μόνο που συντελέστηκε κατά μήκος της ακτογραμμής της Παροικίας).
Εκτός από το αισθητικό, η κεντρική ιδέα να αχρηστευθεί περαιτέρω ο υπάρχον αμαξιτός δρόμος (χωρίς την εναλλακτική περιφερειακού σε βάθος εικοσαετίας) και να μετατραπεί σε προαύλιο των καταστημάτων και πάρκινγκ αυτοκινήτων, θα προκαλέσει κι άλλες δυσλειτουργίες στην πόλη.
Όσο είναι καιρός ας το σκεφθούν ψυχραιμότερα ας μελετήσουν ενδελεχώς τον Αντίλογο, ας εξετάσουν έστω την εισήγηση Μ.Ισηγώνη πιο προσεκτικά.
Γιατί μετά θα είναι αργά, πολύ αργά μάλιστα...
Η αρχή έγινε τη δεκαετία του '70 με την φοβερή κακοποίηση που επέφερε η ρίψη μπαζών, κατόπιν πρωτοβουλίας του λιμενικού ταμείου υπό τον Α.Κυλάκο.
Κύριος στόχος της κίνησης αυτής υπήρξε η προστασία της παραλίας από το χειμέριο κύμα...
Αντιδράσεις υπήρξαν, κυρίως από την ομάδα (Ι.Γκίκας, Τ.Κοντόσταυλος, Κ.Αργουζής, κ.α)που στελέχωνε την εφημερίδα "παριανή γνώμη", οι οποίες δυστυχώς παρεκάμφθησαν, κατά το κοινώς λεγόμενο έγιναν "γαργάρα"...
Το κακό συνεχίστηκε από την δημοτική αρχή την περίοδο 1995-1998 (δήμαρχος Κ.Αργουζής) επισημοποιώντας την κακοποίηση με το έργο "διαμόρφωσης" που πραγματοποίησε λίγα χρόνια μετά, κινούμενη πάντα στην ίδια λογική:
Μείζον θέμα αναδεικνύονταν η προστασία από το χειμέριο κύμα και όχι η αισθητική του χώρου!!!
Στην περίπτωση αυτή (με εξαίρεση την ανοιχτή διαφωνία-αντίδραση Σπ.Καλακώνα) όχι μόνο δεν υπήρξαν αντιδράσεις, αντίθετα το έργο έγινε δεκτό με αισθήματα ανακούφισης από μεγάλη μερίδα συμπολιτών κυρίως δε καταστηματαρχών της περιοχής, που είδαν να ανοίγεται μπροστά τους πεδίον επαγγελματικής δόξης λαμπρόν...
Την περίοδο 2003-2006 ο τότε δήμαρχος Γ.Ραγκούσης (υιοθετώντας-αντιγράφοντας σιωπηρά στα βασικά σημεία την εναλλακτική πρόταση Σ.Καλακώνα) εισηγήθηκε την απομάκρυνση των βράχων και την αποκατάσταση του χώρου, καθιστώντας τον προσβάσιμο και σε μικρού εκτοπίσματος σκάφη.
Για τον σκοπό αυτό κυκλοφόρησε και σχετική οπτικοποιημένη μελέτη, μελέτη που δυστυχώς έμεινε στα χαρτιά...
Η δημοτική αρχή σήμερα με την πρόταση που εισηγείται, έρχεται να οριστικοποιήσει μετά από τρεις δεκαετίες, την βάναυση αλλοίωση ενός από τους πλέον παραδοσιακούς παραλιακούς χώρους στο Αιγαίο, που κάποτε ήταν στολίδι ανεκτίμητης αξίας και σημείο αναφοράς του νησιού.
Μια ματιά σε σχετικά καρτ-ποστάλ δεκαετίας του '60 ή '70 αρκεί για την κατανόηση του μεγέθους του εγκλήματος (δεν είναι φυσικά το μόνο που συντελέστηκε κατά μήκος της ακτογραμμής της Παροικίας).
Εκτός από το αισθητικό, η κεντρική ιδέα να αχρηστευθεί περαιτέρω ο υπάρχον αμαξιτός δρόμος (χωρίς την εναλλακτική περιφερειακού σε βάθος εικοσαετίας) και να μετατραπεί σε προαύλιο των καταστημάτων και πάρκινγκ αυτοκινήτων, θα προκαλέσει κι άλλες δυσλειτουργίες στην πόλη.
Όσο είναι καιρός ας το σκεφθούν ψυχραιμότερα ας μελετήσουν ενδελεχώς τον Αντίλογο, ας εξετάσουν έστω την εισήγηση Μ.Ισηγώνη πιο προσεκτικά.
Γιατί μετά θα είναι αργά, πολύ αργά μάλιστα...