Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΤΙ-ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΠΩΣ;

Σε εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά του φασισμού μας καλεί  ομάδα πρωτοβουλίας  με αφορμή την πρώτη ανοιχτή εκδήλωση της "Χρυσής Αυγής" στο νησί.

Πίστη μας είναι πως δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος (ακόμη και ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής) να εκθειάσει τον Φασισμό είτε ως κοσμοθεωρία είτε ως πολιτική πρακτική.
Εδώ ακόμη κι οι πολιτικοί της εκπρόσωποι πασχίζουν υποκριτικά  να μας πείσουν για την άβυσσο που τους χωρίζει από την ιδεολογία της φρίκης!!

Πίστη μας είναι επίσης πως ο Φασισμός δεν εξορκίζεται με κραυγές, ούτε εμποδίζεται με αντισυγκεντρώσεις.

Αντίθετα έχουμε την βεβαιότητα πως αυτές ακριβώς οι ΑΝΤΙ-συγκεντρώσεις με το ιδεολογικό περίγραμμα που τις ορίζει και το αρνητικό ιστορικό φορτίο που κουβαλάνε τονώνουν και ισχυροποιούν την απήχηση των νεοναζί στην κοινωνία αντί να τους απομονώνουν.

Οι αντισυγκεντρώσεις ως πολιτική πρακτική άλλωστε ιστορικά, αποτελούν εφεύρεση της πιο αντιδραστικής Δεξιάς (δεκαετίες '50 και ΄60) στην προσπάθειά της να στεγανοποιήσει την Αριστερά και να την απομονώσει κοινωνικά και δεν ταιριάζουν με την ελευθεριότητα και τις δημοκρατικές παραδόσεις της τελευταίας.

Η Αριστερά έχει τη δυνατότητα με την πολιτική της παρουσία και την συνεχή ενημέρωση-αφύπνιση των πολιτών να σταθεί εμπόδιο στην αναγέννηση του Φασισμού μακρυά από λογικές αποκλεισμού που μπορεί αντί να στιγματίσουν να ηρωοποιήσουν τους εκπροσώπους του.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως είτε μας αρέσει είτε όχι, η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλά μια οργάνωση, αλλά κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση με ότι αυτό συνταγματικά συνεπάγεται...

Καλά θα κάνουν οι φίλοι που πρωτοστατούν στην αντιπαράθεση με τους Χρυσαυγίτες να αντιληφθούν πως η ραγδαία άνοδος αυτών οφείλεται εν πολλοίς και στο χώρο που άφησε η Αριστερά ελεύθερο για να γίνει προνομιακό πεδίο δράσης τους.

Όταν λέξεις όπως ΕΘΝΟΣ, ΠΑΤΡΙΔΑ,ΓΛΩΣΣΑ,ΠΡΟΓΟΝΟΙ και τα παράγωγά τους έχουν σχεδόν απαλειφθεί από το αριστερό λεξιλόγιο, αν δεν έχουν ενοχοποιηθεί, εύκολα γίνεται αντιληπτό γιατί βρίσκουν χώρο οι αυτόκλητοι πατριδοκάπηλοι.
Μια προσεκτική ματιά στην ιστορία του ΕΑΜ και πως συνήγειρε την συντριπτική πλειοψηφία του λαού ενάντια σε ντόπιους και ξένους φασίστες, θα πείσει και τον πιο διστακτικό για την αξία της πρότασής μας.

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ!!

 
 
Τον ακούσατε; Κάντε τώρα λογαριασμό τι από όλα αυτά τήρησε-εφάρμοσε ως πρωθυπουργός και τα μπινελίκια όλα δικά σας!!
 

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

ΜΟΝΟΝ ΕΤΣΙ...



 

ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΣ ΟΛΚΗΣ!!!

 ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΙΣΧΥΡΙΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ Ο ΚΥΚΛΑΔΙΤΗΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟΣ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ...

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Η ώρα της αλήθειας...


Ασφαλώς και ήταν πρωτόγνωρη η "επιδρομή" των Παριανών-Αντιπαριωτών στην Αθήνα!
Αδιαμφισβήτητα, κάθε κινητοποίηση των πολιτών για κάθε είδους θέμα μόνο καλό κάνει στη δημοκρατία και στον πολιτισμό!
Μετά τους αγωνιστικούς διθυράμβους και τις κλασικές υπερβολές που συνοδεύουν ανάλογα συμβάντα, έρχεται όμως  η ώρα της αλήθειας.
Η ώρα της αποτίμησης, η ώρα να "κάνουμε ταμείο"...
Ποια είναι τα κέρδη από την Φλεβαριάτικη "επίθεση" στο υπουργείο υγείας και στα άλλα κέντρα πολιτικών αποφάσεων;
Πέρα από την δυνατότητα-ευκαιρία που δόθηκε στον Λυκουρέντζο να το παίξει αμεσοδημοκράτης και να υποδυθεί τον ενστερνιζόμενο τα αιτήματα (δίκαια πάντα!) του λαού -τα οποία δεν γνώριζε δια μέσου της υπηρεσιακής οδού και χρειάστηκε να εκδράμουν 400 πολίτες για να του τα γνωστοποιήσουν- δίνοντας ένα μοναδικό σώου με καθαρά τηλεοπτικούς επικοινωνιακούς όρους, υποσχόμενος "να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίλυση του προβλήματος", εμείς δεν βλέπουμε κάτι που να διαφοροποιεί το Χθες με το Αύριο αυτής της κινητοποίησης.

Αντίθετα επιτείνεται η σύγχυση στο κόσμο, δημιουργώντας την εσφαλμένη εντύπωσης πως οι υπαίτιοι για το ξεπάτωμα της υγείας και την διάλυση της κοινωνίας, μπορούν και θέλουν να την σταματήσουν(!) κατόπιν λαϊκών αντιδράσεων!
Όταν το πραγματικό αίτημα των καιρών είναι να απαλλαγούμε από την αφεντιά τους...

Και μην σπεύσουν να πανηγυρίσουν ορισμένοι (γαλαζοαίματοι) τα μπαλώματα της τελευταίας στιγμής γιατί κοντά είναι τα Σάββατα με τις Κυριακές.
Σε λίγους μήνες κι εφόσον υπάρχει ακόμα η χώρα εδώ θα είμαστε ...

 

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ...

*Δεν γνωρίζει τίποτα "για το φόνο" με το στικάκι ο πάλαι ποτέ τσάρος της οικονομίας...

*Δεν γνωρίζει που πήγαν τα λεφτά από την εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης ο ΟΑΕΔ.

*Δεν θυμάται κανείς από τους σημερινούς κυβερνώντες την "δέσμευση" για νοσοκομείο στη Πάρο, εντός διετίας μάλιστα, δηλαδή παραδομένο μέσα στο 2010 το πολύ-πολύ...

*Δεν θυμάται κανείς από τους ιθύνοντες ποιος έφταιξε για το ναυάγιο της ΕΑΣ Πάρου κι ας έγινε ντόρος παλαιότερα για τα αχυρένια έργα που έγιναν με ευθύνη της αντι-Αγροτικής τράπεζας κι ας έγινε σάλος για την τοκογλυφία σε βάρος των ανθρώπων του μόχθου...


Τελικά ή αυτοί που κυβερνάνε σερί μια σαρανταετία αυτό τον τόπο πάσχουν από αμνησία, ή εμείς είμαστε τόσο μαλάκες που τους καμαρώνουμε αντί να τους στείλουμε στον αγύριστο!
Η απάντηση δική σας!!!

 

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013



Όταν βρουν οι λέξεις το… κόστος τους


Γράφει ο Αλέξης Kαζαντζίδης
Μιλούν πολλοί, σε κάθε ευκαιρία, για «συναίνεση». Μιλά για «συναίνεση» ο πρωθυπουργός, μιλά για «συναίνεση» η τρόικα, μιλά για «συναίνεση» κι ένα μέρος του Τύπου. Στην πραγματικότητα, υπονοείται αλλά και υποδεικνύεται -αν δεν υπαγορεύεται- η υποταγή του ενός μέρους στο άλλο.
Όταν, λοιπόν, άλλο διακηρύσσεται και άλλο επιδιώκεται, δεν έχουμε απλώς να κάνουμε με ενός τύπου διαστροφή των λέξεων, αλλά με μία μασίφ πολιτική επί των ανθρώπων. Δεν είναι τόσο λοξίες οι λέξεις, όσο λαοπλάνα είναι η εξουσία.
Αυτή η χρήση των λέξεων και των εννοιών σαν να έχουν δύο πρόσωπα, όπως ο Ιανός ή αλλιώς μονά-ζυγά δικά μας και τα δυο. Έχει κάνει το ψέμα μια εύκολη υπόθεση και τον έλεγχο της πολιτικής σχεδόν ακατόρθωτο..
Η κυρίαρχη ιδεολογία έχει εν πολλοίς, επιβάλει στερεότυπα που άλλα λένε κι άλλα εννοούν και ευφημισμούς, με αποτέλεσμα μια βαβέλ ασυνεννοησίας και κατά συνέπεια, αποκολοκύνθωσης σε μαζική κλίμακα, μωραίνει το σύστημα ους βούλεται απολέσαι.
Λένε (και κάποιοι, όπως ο κ. Βενιζέλος, κόπτονται.. γι’ αυτά), παραδείγματος χάρη, για «προσωπικά δεδομένα». Υπάρχουν «προσωπικά δεδομένα»; Υπάρχει γενικό φακέλωμα, στο οποίο έχουν πρόσβαση ελαφρώς οι πάντες: Αστυνομία, μυστικές υπηρεσίες, τράπεζες, διαφημιστικές εταιρείες, ασφαλιστικές και άλλες υπόγειες δυνάμεις.
Λένε «ανθρώπινα δικαιώματα». Στην κοινωνική δράση («απαγορεύονται οι απεργίες») δεν υπάρχουν• στην υγεία, αργοπεθαίνουν• στην ασφάλιση, έχουν πάρει σύνταξη -μειωμένη κι ατιμωτική. Στην εκπαίδευση, σβήνουν και στην ελευθερία του λόγου, τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί από την πλειοψηφία ΜΜΕ και δικαστών (λέγε με λίστα Λαγκάρντ) και βεβαίως από το υπερόπλο που ονομάζεται τηλεόραση.
Λένε «απελευθέρωση της εργασίας» και συμβαίνει αποθράσυνση των εργοδοτών. Ή αλλιώς συντελείται η προοδευτική και εν τέλει, οριστική κατάργηση των εργατικών κατακτήσεων ενός αιώνα, του τρομερού 20ού Αιώνα. Οδηγείται σε κατάλυση ο πολιτισμός της εργασίας που αυτή η κοινωνία παρήγαγε, καθώς και των ελπίδων που γέννησε για μια ανθρωπότητα ανθρωπιστική.
Λένε «ανταγωνισμός». Σαν να επρόκειτο για το πλαίσιο ενός υγιώς επιχειρείν, ενώ προσομοιάζει με τον νόμο της ζούγκλας, όπου ο ισχυρότερος τρώει τον αδύναμο, μέχρι ο κάθε κλάδος της οικονομίας (εθνικής και διεθνικής) να μονοπωληθεί. Έχει και παραπέρα. Λένε ότι «ο ανταγωνισμός ρίχνει τις τιμές». Βέβαια! Ώσπου να οδηγήσει σε καρτέλ (βλέπε γάλα), οπότε θα αυξάνει τις τιμές, πλέον, μόνο του… (για όλους) το τέρας-τραστ κατά το δοκούν.
Λένε «κρατισμός» και ρίχνουν λάσπη στο κράτος εκείνοι οι οποίοι το… έχουν στα χέρια τους, πλουτίζουν απ” αυτό, κρατικοδίαιτοι και διαπλεκόμενοι, ενώ ταυτοχρόνως το ξεχαρβαλώνουν και το κάνουν σαν τα μούτρα τους: δυσλειτουργικό για τους πολίτες, αντιπαραγωγικό για το μαγαζάτορα και εχθρικό για όσους δεν είναι πελάτες της κομματοκρατίας.
Λένε «λαϊκισμός». Μια από τις πιο αισχρές μομφές εναντίον του ίδιου του λαού από τους ποπουλιστές και τους δημαγωγούς που τον λεηλατούν και τον καταδυναστεύουν. Ένα κεκαλυμμένο «κάτσε καλά» κατά όσων δεν έχουν γίνει ακόμα φυτά και θύματα της προπαγάνδας τους.
Λένε «εκσυγχρονισμός» και αυτό σημαίνει ακριβώς το αντίθετο: την επιστροφή των εργαζομένων, αυτών που παράγουν τον πλούτο, στην εποχή του Ντίκενς, στο μεροδούλι-μεροφάι, στο μαμ-κακά-και νάνι.
Λένε «πολυπολιτισμός» αλλά πιθανότατα εννοούν τη δημιουργία χρήσιμων και προσοδοφόρων γκέτο μέσα στις πόλεις.
Λένε «αυτοπροσδιορισμός» κι ανοίγουν την πόρτα για τον διαμελισμό χωρών και τον διχασμό λαών.
Λένε «πολιτική ορθότητα» και στο όνομά της έχουν εξαπολύσει ίσως την πιο ντροπιαστική αλλά και αποτελεσματική ιδεολογική τρομοκρατία από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης. Ο καθένας, αν είναι κατά των Συμμαχικών (sic) επεμβάσεων, μπορεί να κατηγορηθεί για αντιαμερικανισμό. Αν ξέρει πέντε γράμματα, για προγονοπληξία.
Μια οργουελιανή λογική, μια καφκική δίκη προθέσεων και ιδεών. Οι άνθρωποι έχουν καθιερώσει έως και τα «εγκλήματα γνώμης». Τα ονομάζουν «εγκλήματα μίσους» κι όποιον πάρει ο χάρος (λες κι είναι, για παράδειγμα, κακό να μισείς τον ναζισμό).
Όμως, το μεγάλο τους επίτευγμα είναι το «διαίρει και βασίλευε», η αξιοποίηση των παθολογιών. Κάθε τάξη ή κλάδος έχει την παθολογία της, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι γιατροί, οι γεωργοί, οι δημοσιογράφοι. Η ανάδειξη από τους κρατούντες αυτών των παθολογιών σε γενικό χαρακτηριστικό της κάθε ομάδας (π.χ. «οι γιατροί τα παίρνουν», «οι γεωργοί τεμπελιάζουν») τις απονομιμοποιεί στη συνείδηση των άλλων, τις ξεφτιλίζει και τις καθιστά ευάλωτες στις ορέξεις των… «ελίτ».
Κλισέ που έχουν καταντήσει φετίχ μιας μαζικής αποβλάκωσης, με τα οποία οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Και ίσως η βλάβη να “ναι πλέον ανήκεστος…
Αν όχι, θα το δούμε μάλλον στους δρόμους.
Αν ανθίσει και πάλι η ποίηση των ανθρώπων, θα ανθίσει στους δρόμους -στα σαλόνια πλέον τελείται μόνο η νεκρώσιμος ακολουθία όσων ζωγράφιζαν κάποτε στη ζωή μας μια «Κυριακή», μια «σχόλη».
Διότι, όταν ένας πρωθυπουργός βαφτίζει το ξεπούλημα «εκμηδενισμό της συμμετοχής του Δημοσίου», τότε οι λέξεις που βγαίνουν απ” το στόμα του έχουν φορέσει μαύρες κουκούλες και σκοτώνουν τη λογική, τις ελπίδες, αλλά και τις όποιες πιθανότητες για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Που πάμε;

*Η κινητοποίηση για τα θέματα υγείας συνεχίζεται με επόμενο σταθμό -απ' ότι πληροφορούμαστε θα είναι κι ο τερματικός- την Αθήνα.
Ταυτόχρονα "εντός των τειχών" συνεχίζεται η συνήθης πολεμική περί αυθεντικότητας προθέσεων, συνέπειας κλπ...
Τα βέλη πλέον στρέφονται όχι στην δημοτική πλειοψηφία, αλλά στη μείζονα μειοψηφία, μέρος της οποίας κατηγορείται για αδίστακτο κομματισμό και υποταγή σε άνωθεν γαλαζοπράσινες μνημονιακές εντολές...
Εμείς, σε αυτό το κείμενο, δεν θα υπεισέλθουμε στους ανταγωνισμούς για την πρωτοκαθεδρία της ηγεσίας του τοπικού "λαϊκού κινήματος",δεν θα υπερασπιστούμε την αυθεντικότητα ή μη των προθέσεων κανενός, ούτε θα εμπλακούμε στις αντεγκλήσεις με φόντο σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα .
Το θέμα το εξαντλήσαμε στο παρελθόν.

Έχουμε όμως και δικαιούμαστε/υποχρεούμαστε να υποβάλλουμε ορισμένα ερωτήματα:

1)Έχει αναλυθεί επαρκώς η γενικότερη πολιτική οικονομική κατάσταση μέσα στην οποία περιδινίζεται η καταρρέουσα κοινωνικά Ελλάδα;

2)Ποιά είναι η στρατηγική αυτής της κινητοποίησης;
Αν δηλαδή -που είναι και το πιθανότερο ενδεχόμενο- η ομάδα των 250-300 συμπολιτών   εκδράμουσα στα κέντρα λήψης αποφάσεων συναντήσει κουφούς συνομιλητές και αυτιστικές υπουργικές συμπεριφορές, ποιές επόμενες κινήσεις προετοιμάζει;

3)Έχουν μελετηθεί ανάλογα παραδείγματα άλλων περιοχών (με διαλυμένα Κ.Υ.ή Νοσοκομεία) και έχουν εξαχθεί σχετικά συμπεράσματα;

4)Δεν συνιστά ασυγχώρητη αυταπάτη να θεωρεί κανείς και να επιχειρεί να πείσει τους πολίτες σχετικά, πως μια κυβέρνηση ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ, θα συγκινηθεί από το δράμα μιας -αμελητέο μέγεθος σε σχέση με το πανεθνικό πρόβλημα- νησιωτικής περιοχής, όσο πειστικά και πιεστικά κι αν αναδειχθεί αυτό που υφιστάμεθα; 

5)Δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό το παιχνίδι που παίζουν οι χυδαίοι πολιτικάντιδες οι οποίοι σου θέτουν μαξιμαλιστικά ως επερχόμενο το χειρότερο κακό, για να σε κάνουν να πιστέψεις ότι νίκησες αν μετά από "αγώνα" και δική τους "κατανόηση" διασώσεις το ελάχιστο, αφού φυσικά σου έχουν αποσπάσει το μέγιστο;

6)Γιατί δεν ενημερώνεται ωμά και σταράτα ο παριανός πολίτης για την αγριότητα και την απανθρωπιά των τεράτων που παριστάνουν τους κυβερνήτες-διεκπεραιωτές του σχεδίου εξόντωσης του Ελληνικού λαού γοργά και σταθερά και αναλόγως να κινηθεί με σθένος και αποφασιστικότητα, σε άλλο πολιτικό επίπεδο και με ριζοσπαστική-εξεγερτική φιλοσοφία διεκδίκησης;

Η αποδοχή να συνομιλείς με τους πρωτεργάτες της εκτέλεσης συμβολαίου θανάτου των Ελλήνων συνιστά επικίνδυνη διεκδικητική αυταπάτη και η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται ούτε στην υποθετική περίπτωση που σου πετάξουν κανένα "ξεροκόμματο" δικαίωσης διορίζοντας κάποιον ή κάποιους γιατρούς μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση για το προσεχές διάστημα.
Η κοινωνία της Πάρου αλλά και ολόκληρης της χώρας πρέπει να συνειδητοποιήσει πως αυτό που ζει δεν είναι μια οποιαδήποτε κρίση, η οποία θα θεραπευτεί με γιατροσόφια της τρόικας και στουρναρέϊκες δολοφονικές χειρουργικές παρεμβάσεις-ακρωτηριασμούς.
Αυτό που βιώνουμε είναι ένα από ετών καλά σχεδιασμένο έγκλημα που εκτελείται δυστυχώς υπό την βουβαμάρα και την ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτών, οι οποίοι αναλώνονται σε σποραδικές, μεμονωμένες ασυντόνιστες και αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις, με χαρακτηριστικότατα-αντιπροσωπευτικότατα παραδείγματα τις αστείες απεργίες που αποφασίζονται από τα συνδικάτα, αλλά λίγοι πλέον τις ακολουθούν, γιατί απλούστατα τις θεωρούν μέρος του παιχνιδιού και όχι εργαλείο κατάργησής του...

Πριν κουραστεί και απελπιστεί ο κόσμος, ας γίνει κοινωνός της αλήθειας που κρύβεται επιμελέστατα πίσω από λογύδρια και  παπαρολογίες  κυβερνητικών ταλιμπάν.

Αν δεν ξεσηκωθεί τώρα και δεν σαρώσει τον εσμό της αλητοκρατίας-ξενοδουλείας, καμία τύχη και καμία ελπίδα δεν υπάρχει για το μέλλον.
Μέλλον θα υπάρχει μόνο για τις μίζερες και αυτάρεσκες τοπικές αντιπαραθέσεις για το ποιος θα στήσει την σημαία του κατακτητή πάνω σε βουνά ερειπίων των μνημονιακών καταστροφών...