Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Αποτελειώνουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων με πέντε νέα "χαράτσια"

- Ποια είναι τα πέντε "κόλπα" που "σκαρφίζονται" για να πληρώσουν κι άλλα οι ιδιοκτήτες ακινήτων
- Ζητούν απ' όσους νομιμοποίησαν τα αυθαίρετα να περάσουν πάλι από το ταμείο
- Τι είναι η ηλεκτρονική ταυτότητα που γίνεται υποχρεωτική για όλα τα ακίνητα
- Μέχρι κι έλεγχο τρωτότητας θα μας ζητήσουν! Σοκ θα πάθουν εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων με τα απίστευτα “χαράτσια” που σκαρφίζονται οι αρμόδιες υπηρεσίες! Η εφημερίδα “ΤΟ ΕΘΝΟΣ” κάνει λόγο για πέντε “κεραμίδες” που θα πέσουν στα κεφάλια των ιδιοκτητών ακινήτων, εννοώντας την έμμεση επιβάρυνση με “κόλπα” νέου τύπου που μέχρι πριν λίγους μήνες δεν περίμενε κανείς!

Αυτά είναι τα πέντε νέα απίστευτα "χαράτσια" για τους ιδιοκτήτες ακινήτων

1. Νομιμοποιήσατε τα αυθαίρετά σας; Περάστε πάλι από το ταμείο
Οι ιδιοκτήτες που νομιμοποίησαν τα αυθαίρετά τους βάσει του νόμου 4014/2011 του Γ. Παπακωνσταντίνου καλούνται τώρα να ενταχθούν στον νέο νόμο ώστε να μην αντιμετωπίσουν προσφυγές στο μέλλον καθώς ο νόμος 4014/2011 έχει κριθεί αντισυνταγματικός. Και μπορεί μεν να μην είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν, ωστόσο, πάντα θα υπάρχει ο φόβος να κριθεί παράνομη η διαδικασία με την οποία τα νομιμοποίησαν. Αν επιλέξουν να υπαχθούν στον νέο νόμο Καλαφάτη θα πρέπει να το κάνουν μέσω μηχανικού, οπότε θα καταβάλουν αμοιβή που ξεκινά από 50 ευρώ και μπορεί να ξεπεράσει τα 300 ευρώ.

2. Πρόστιμα από 500 εως 4.000 ευρώ για μόνιμη τακτοποίηση ημιυπαίθριων
Σοκ για περίπου 700.000 ιδιοκτήτες ακινήτων που τακτοποίησαν τους ημιυπαίθριούς τους με τον νόμο Μπιρμπίλη, 3843/2010. Η νομιμοποίηση είχε γίνει για 40 χρόνια και τώρα οι ιδιοκτήτες θα μπορούννα ενταχθούν στον νόμο για τα αυθαίρετα ώστε τα 40 χρόνια να γίνουν οριστική τακτοποίηση. Τι σημαίνει αυτο; Νέα αίτηση που θα κάνει ο μηχανικός, ο οποίος και θα πληρωθεί. Επίσης, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα κληθούν να πληρώσουν νέα πρόστιμα, από 500 ευρώ μέχρι και 4.000 ευρώ για μεγάλες παραβάσεις. Οσοι ιδιοκτήτες δεν έχουν αποπληρώσει τις δόσεις τους, θα πληρώσουν ξανά το παράβολο, αλλά θα συμψηφιστεί με τις δόσεις του προστίμου.

3. Επιβάρυνση 100 - 150 € φέρνει το «σεισμόσημο»
Δεν αποκλείεται να επανέλθει στο προσκήνιο το σενάριο της υποχρεωτικής ασφάλισης όλων των ακινήτων για φυσικές καταστροφές. Πρόκειται για το λεγόμενο «σεισμόσημο»για το οποίο πίεζε η τρόικα. Στην Ελλάδα μόνο το 15% των κτιρίων είναι ασφαλισμένο για φυσικές καταστροφές και η επιβάρυνση θα μπορούσε να φτάσει τα 100-150 ευρώ για κάθε 100.000 ευρώ αξία του ακινήτου.

4. Αμοιβή από 50 - 100 ευρώ στον μηχανικό για τη μελέτη για έλεγχο τρωτότητας!
Χιλιάδες ιδιοκτήτες αυθαιρέτων θα κληθούν να καταγράψουν τη στατική επάρκεια των ακινήτων τους. Ο έλεγχος αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη στον νόμο Καλαφάτη και θα γίνει από τον μηχανικό ο οποίος θα κάνει στατική μελέτη και θα προωθήσει την αίτηση. Μάλιστα, για μεγάλα κτίρια θα απαιτείται ολοκληρωμένη μελέτη. Το ποσό αμοιβής του μηχανικού μπορεί να ξεκινά από 50 - 100 ευρώ για απλές υποθέσεις και να ανεβαίνει ανάλογα με τη δυσκολία συμπλήρωσης του «δελτίου δομικής τρωτότητας».

5. Υποχρεωτική η έκδοση ηλεκτρονικής ταυτότητας σε όλα τα κτίρια
Όλα τα κτίρια θα πρέπει στο εξής να αποκτήσουν την ηλεκτρονική τους ταυτότητα! Η ηλεκτρονική ταυτότητα θα καταγράφει την πραγματική κατάσταση του ακινήτου και τις αλλαγές που γίνονται, όπως π.χ. μεταβίβαση ή εργασίες όπου απαιτούνται, άδεια δόμησης ή έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας. Τη συμπλήρωση της ηλεκτρονικής ταυτότητας θα κάνουν οι μηχανικοί οι οποίοι θα πληρώνονται και πάλι! Να σημειωθεί ότι οι ιδιοκτήτες θα πληρώνουν επίπλεόν τους μηχανικούς και για κάθε μεταβίβαση ακινήτου που γίνεται, διότι είναι υποχρεωτική η σύνταξη έκθεσης ότι δεν υπάρχουν αυθαίρετες κατασκευές.

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ Ή ΗΛΙΘΙΟΙ;


Από  τον  Σωκράτη  Τσουμελέκα

  Έχουμε  γίνει  ειδικοί στα  οικονομικά.  Στην  καναλικη αποχαύνωση  προσπαθήσαμε  να  μεταφέρουμε  την  σκέψη   σε  επίπεδα  απλής  λογικής  για  κατανόηση.  Ήταν  το  πρόβλημα  της  Ελλάδας  μεγάλο  την  περίοδο  2009-2010  μας  αναλύουν  οι  επαΐοντες  υπουργοί  δημοσιογράφοι  και  ΜΜΕ.  Επιτακτική  ανάγκη  η  προσφυγή  σε....
 δανεισμό  έλεγαν.  Τα  δημοσιονομικά  ελλείμματα  είχαν  φτάσει  στο  ύψος  των  360 δις.  Καταλάμβαναν  το  122%  του   ΑΕΠ  συμπλήρωναν.  Το  ετήσιο  έλλειμμα είχε διαμορφωθεί  (με  δική  τους ,ομολογημένη  , παρέμβαση )  στο  14,8.
Αυτή  ήταν  περίπου  η  τότε  κατάσταση  που  τους  ανάγκασε  να  δέσουν  την  χώρα  στο  άρμα  των  δανειστών.  Τώρα  ;  Τώρα  έχουμε  πρωτογενές  πλεόνασμα  που  μας  δίνει  το  δικαίωμα  να  διαπραγματευτούμε  πλέον  για  το  καλό  σας   ,μας  απαντούν.  Ας  δούμε  όμως  τους  σημερινούς  δείκτες  σε  αντιστοιχία  με  τους  τότε.  Το  έλλειμμα  εξακολουθεί  να  βρίσκετε  ακόμη  ,παρ΄ όλες  τις  θυσίες  μας,   στα  320 δις. Το  οξύμωρο  όμως  είναι  ότι  πλέον  καταλαμβάνει  το  168%  του  ΑΕΠ   με  ευοίωνες  προοπτικές , αν  συνεχίσουμε  σε  τέτοιους  ξέφρενους  ρυθμούς  λιτότητας , να  φτάσει  το  2020  στα  120%  του  ΑΕΠ  ώστε  να  καταστεί  βιώσιμο.
Τι  μας  λένε  εμμέσως   οι  κυβερνώντες  .  Το  χρέος  το  2009  ήταν  βιώσιμο  αφού  ήταν  στο  122%  του  ΑΕΠ.  Το  μόνο  που  έπρεπε  να  κάνουν  ήταν  μια  ποιο  σφιχτή  οικονομική   πολιτική  ,  χωρίς  αυξήσεις  μισθών  και  παροχές  ώστε  να  κατορθώσουν  να  μειώσουν  τις  κρατικές  ανάγκες  και  να  αποπληρώσουν  τα  τότε  δάνεια  και  επιτόκια.
Το  χρήμα  είναι  μέσο  συναλλαγής  .  Δεν  τρώγεται  και  παραμένει  στην  αγορά  αλλάζοντας  χέρια.  Επομένως  σαν  προϊόν  δεν  υφίσταται  αλλοιώσεις  και  απώλειες.  ΑΕΠ είναι τα αρχικά των λέξεων Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Ουσιαστικά το αεπ είναι το χρηματικό σύνολο όλων των προϊόντων και υπηρεσιών που παράχθηκαν σε μία χώρα.   Αυτά  για  να  δούμε  πλέον ,  με  απλή  αριθμητική , την μεγάλη  ΛΗΣΤΡΙΚΗ  κλοπή    που  έχουμε   υποστεί .
Αν για  το  2009-10  αναγάγουμε  το  ΑΕΠ  σε  χρήμα  ,με  βάση  το τότε έλλειμμα ,  αυτό  κυμαίνονταν  στα  295  δις.  .  Σήμερα  με  την  ίδια  αναγωγή  βγάζουμε  τα  εξής  συμπεράσματα . Το  ΑΕΠ  είναι  περίπου  190,5  δις .  .  Δηλαδή  έχουμε  υποστεί  συνολικές  ετήσιες  μειώσεις    295- 190,5= 104,5 δις. Αν  αυτό  το  πολλαπλασιάσουμε  με  το  3,5  που  είναι  τα  χρόνια  του  μνημονίου  τότε  βγαίνει   το  τεράστιο  πόσο  των  365,5  δις.  Με  δεδομένο  τον  σκοπό  της  ύπαρξης  του  χρήματος  σε  ποια  χέρια  πήγαν;    Όχι  μόνο  έφταναν  για  αποπληρωμή    χρεών  αλλά  και για επενδυτικές πολιτικές .  Ποιοι  τα  σφετερίσθηκαν  ;  Πως  οι  κυβερνώντες  δικαιολογούν  την  ληστεία;   Τι  πρέπει  να  υποστούν  σαν  μέτρο  αποτροπής  τέτοιας  πολιτικής  στο  μέλλον;
Πηγή

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

ΤΕΡΑΣ...ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ!!!!

 
 
 
ΑΝ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΕΣΤΕ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ.
 
 

ΕΚΤΑΚΤΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ!!!


Πώς εξανεμίζονται οι θυσίες του ελληνικού λαού

Tου Θεόδωρου Δίζελου


Η κυβέρνηση ετοιμάζει για τις αρχές του 2014 καινούργιο κούρεμα των αποδοχών, κυρίως των συνταξιούχων, με τη μείωση των επικουρικών συντάξεων ή και την κατάργησή τους σε ορισμένες περιπτώσεις. Παράλληλα προπαρασκευάζει και την εφαρμογή της δεύτερης λίστας των απολύσεων από το Δημόσιο.

Εύλογη, λοιπόν, είναι η απορία σχεδόν όλων των Ελλήνων, πώς είναι δυνατόν με τέτοιους δραστικούς περιορισμούς δαπανών και με ένα πλουσιοπάροχο δανεισμό από την «τρόικα» να αυξάνεται το ύψος του δημόσιου χρέους και να διογκώνονται οι δανειακές ανάγκες. Επειδή όλα τα φαινόμενα, στην οικονομική ζωή τουλάχιστον, έχουν την εξήγησή τους, για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να ρίξουμε μια επισταμένη ματιά, για να δούμε το τι συμβαίνει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και πώς διογκώνονται συνεχώς οι δαπάνες. 
α) Το ΠΑΣΟΚ, την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γ. Παπανδρέου και ενώ είχε αναλάβει ήδη υποχρεώσεις για περιορισμό του κράτους και μείωση των αποδοχών των υπαλλήλων και των συνταξιούχων του Δημοσίου, ίδρυσε μέσα στα δύο χρόνια που κυβέρνησε 41 (σαράντα μία) νέες Γενικές Γραμματείες και ειδικές υπηρεσίες στα διάφορα υπουργεία. Για του «ψύλλου το πήδημα» δημιουργούσαν καινούργιες υπηρεσίες προκειμένου να τακτοποιήσουν ορισμένους που είχαν προσφέρει υπηρεσίες στο κόμμα. Η ΝΔ, που ήταν τότε αξιωματική αντιπολίτευση, πολύ σωστά κατήγγειλε αυτή τη μεθοδολογία για το βόλεμα των ημετέρων. Υπάρχει μία σοβαρή αντίφαση μεταξύ λόγων και έργων πάντα στην πολιτική. Όμως υπήρξαν και πρωθυπουργοί, οι οποίοι ήσαν συγκρατημένοι και στις υποσχέσεις και στα έργα τους. Και φεύγουμε τώρα από την περίοδο αυτή που μας έφερε Μνημόνια, κουρέματα, το ΔΝΤ και όλα αυτά που σήμερα έχουν καταβασανίσει τον ελληνικό λαό.
β) Σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά σπαταλάει σημαντικά ποσά για την πρόσληψη ξένων εταιρειών σαν συμβούλων αποκρατικοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Και σαν παράδειγμα αναφέρουμε ότι για τον σκοπό αυτό έχουν ήδη προσληφθεί, η Goldman Sachs, η Moody’s, η GP Morgan και η Fitch. Πόσο αμείβονται άραγε αυτές οι εταιρείες και ποια ακριβώς είναι η δραστηριότητά τους στην Ελλάδα; Οι παραπάνω εταιρείες έχουν ιδρύσει στην Ελλάδα ειδικά γραφεία και απασχολούν δικά τους στελέχη. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα γραφεία αυτά των εταιρειών-συμβούλων αναπτύσσουν στην Ελλάδα μια πολυσχιδή οικονομική δραστηριότητα. Είναι γεγονός ότι σήμερα στην ελληνική αγορά επικρατεί η αρχή «πούλησε ό,τι μπορεί να πουληθεί». Και αυτό σημαίνει ότι έχει γιγαντωθεί πλέον η τάση της αποελληνοποίησης της παραγωγικής μας μηχανής. Από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα Χανιά πωλούνται χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις, όπως ξενοδοχεία εν λειτουργία ή όχι, καταστήματα λιανικής πώλησης, επιχειρήσεις παραγωγής φαρμάκων, καθώς και επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων και άλλων προϊόντων ευρείας κατανάλωσης. Αυτή ακριβώς την τάση εκποίησης που παρουσιάζουν οι ιδιοκτήτες των ελληνικών επιχειρήσεων εκμεταλλεύονται τα εδώ γραφεία των ξένων εταιρειών και μεσολαβούν στην εύρεση αγοραστών ξένων που τα αγοράζουν αντί πινακίου φακής. Και επιπλέον διαβλέπουν ότι στο μέλλον αυτή η τάση θα ισχυροποιηθεί, δεδομένου ότι η Κομισιόν πιέζει για την πώληση των μικρών μη συστημικών ελληνικών τραπεζών και τη ρευστοποίηση (πώληση) μέχρι το τέλος του 2017 όλων των υποκαταστημάτων που διαθέτουν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης. Αυτό βέβαια θα επιφέρει συρρίκνωση των κερδών των ελληνικών τραπεζών που θα προβούν στις πωλήσεις αυτές. Όμως η πίεση αυτή της Κομισιόν έχει λογική, γιατί στηρίζεται στη σκέψη ότι οι ελληνικές συστημικές τράπεζες διατηρούνται στη ζωή με κρατικές πιστώσεις, οι οποίες χορηγούνται από τον δανεισμό του ελληνικού Δημοσίου από την «τρόικα». Και συνεπώς δεν συμφέρει οικονομικά την Ελλάδα να δανείζεται και το προϊόν του δανείου να πηγαίνει σε ξένες χώρες. Αυτή τη στιγμή λοιπόν διανοίγεται ένα ευρύ πεδίο για τις εταιρείες-συμβούλους, να δραστηριοποιηθούν όχι μόνο στην αποκρατικοποίηση των ΔΕΚΟ, αλλά γενικά στην πώληση όλων όσων διατίθενται για τον σκοπό αυτό. Άραγε είναι σωστό σύμβουλοι του κράτους για τις αποκρατικοποιήσεις να προσφέρουν και υπηρεσίες σε ιδιώτες επιχειρηματίες; Ας σκεφτεί η κυβέρνηση μήπως θα πρέπει για λόγους προστασίας της ελληνικής παραγωγικής μηχανής να περιορίσει τη δραστηριότητα των ξένων συμβούλων.

γ) Πέρα από τις ξένες εταιρείες συμβούλων έχουμε και τους έλληνες συμβούλους (υψηλά αμειβόμενους), οι περισσότεροι των οποίων δεν προσφέρουν κανένα ουσιαστικό έργο, λόγω απειρίας στα θέματα που απασχολούν τα διάφορα υπουργεία. Έχουν, όμως, προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στον κομματικό μηχανισμό των εκάστοτε κυβερνώντων κομμάτων. Μέσα στην παλαιοκομματική συνήθεια να εξασφαλίζεται υψηλό εισόδημα σε στελέχη του κόμματος, θα πρέπει να τοποθετήσουμε και την ευρωπαϊκή μόδα της δημιουργίας ανεξάρτητων αρχών, όπως για παράδειγμα είναι ο Συνήγορος του Πολίτη, η Ανεξάρτητη Αρχή Ελέγχου των ΜΜΕ, που δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει και έστειλε έγγραφο επίπληξης σε γνωστό τηλεοπτικό κανάλι γιατί δεν παραχωρεί περισσότερο χρόνο για προβολή των θέσεων της Χρυσής Αυγής. Εκεί τοποθετούνται όχι μόνο οι επικεφαλής των ανεξάρτητων αρχών, αλλά και ένα σωρό υπάλληλοι που επανδρώνουν τα διάφορα γραφεία τους. Βέβαια ο θεσμός αυτός δεν είναι ελληνικής προέλευσης, είναι καθαρά ευρωπαϊκός. Και τα κόμματα σκέφτηκαν ότι για να «γίνουμε Ευρωπαίοι» πρέπει να φτιάξουμε ανεξάρτητες αρχές, αφού αυτό μας βολεύει για να εξυπηρετήσουμε και τα δικά μας παιδιά.
Και δ) κατ’ επανάληψη έχει λεχθεί από τους ευρωπαίους αξιωματούχους και από οικονομικούς αναλυτές της αγοράς ότι η χώρα μας, από τα μέσα της επόμενης χρονιάς, θα αρχίσει να δανείζεται από τις αγορές. Το πρόβλημα δεν είναι πότε θα αρχίσουμε να δανειζόμαστε από τις αγορές. Και από σήμερα μπορούμε. Όμως το πρόβλημα είναι το ύψος των επιτοκίων που θα απαιτούν. Από τη σκοπιά τη δική μας θα θέλαμε να τονίσουμε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών πρόκειται να προσλάβει μερικούς ξένους συμβούλους που θα αναλάβουν, με παχυλή βέβαια αποζημίωση, το έργο της εξεύρεσης αγοραστών των ομολόγων που θα εκδίδει το Δημόσιο για τον δανεισμό του. Φανταστείτε τώρα πού θα φτάσει το δημόσιο χρέος όταν θα είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε για τα πολύ υψηλά επιτόκια που θα περιέχουν και το ρίσκο λόγω της ασθενούς θέσεως της οικονομίας μας και να πληρώνουμε και τους μεσίτες αυτούς που θα μας βρίσκουν τους κερδοσκόπους-αγοραστές των κρατικών μας ομολόγων. Όλο το περίσσευμα από τα κουρέματα μισθών και συντάξεων και από τις απολύσεις θα πηγαίνουν στα τοκοχρεολύσια για την εξυπηρέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Και ασφαλώς επειδή δεν θα μπορούν να καλύπτουν αυτές τις υψηλές δαπάνες, κάθε λίγο και λιγάκι θα έχουμε συνεχώς κουρέματα μισθών και συντάξεων και απολύσεις υπαλλήλων.
Και τώρα θα πρέπει να θυμηθούμε και τον ρόλο που παίζουν αυτές οι εταιρείες-σύμβουλοι μέσα στις δραστηριότητες της χρηματοπιστωτικής αγοράς. Αυτές οι εταιρείες και πολλές άλλες ακόμη, ασχολούνται και με τη διοργάνωση στοιχημάτων υπέρ ή κατά των διαφόρων οικονομιών και κυρίως των ασθενών. Και ανάλογα με τα κέρδη που θα αποφέρουν αυτά τα παιχνίδια προκαλούν τις συμφέρουσες εξελίξεις. Ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι η Goldman Sachs κατά την εποχή που η Ελλάδα προπαρασκευαζόταν για την ένταξή της στην Ευρωζώνη και επεδίωκε να εμφανίσει μείωση του δημόσιου χρέους της, ενώ τα πραγματικά στοιχεία ήταν αντίθετα, έναντι κάποιας αμοιβής υποθέτουμε από την τότε κυβέρνηση Σημίτη, ανέλαβε ένα τμήμα του ελληνικού δημόσιου χρέους (αναδοχή χρέους) και στο τέλος της χρονιάς εκείνης το χρέος παρουσιάστηκε μειωμένο.
Όμως, μετά από μερικές μέρες, η Goldman Sachs ακύρωσε την αναδοχή του χρέους. Αυτό το παιχνίδι είχε σαν συνέπεια όλα τα στοιχήματα που πρόβλεπαν στο τέλος της χρονιάς μείωση του ελληνικού χρέους να κερδίσουν και αυτά ήταν τα λιγότερα. Τα περισσότερα στοιχήματα έχασαν και οι εταιρείες κέρδισαν τεράστια ποσά.
Στον τομέα των στοιχημάτων γίνονται πάρα πολλές λαθροχειρίες σε βάρος ή υπέρ μιας οικονομίας και δημιουργούνται πολλές «φούσκες» που όταν σκάνε προκαλούν πάντα ζημία σε πολλούς παίκτες, αλλά και αλλοιώνουν τις οικονομικές εξελίξεις που εμφανίζονται σε μια οικονομία.
Όλα όσα προαναφέραμε καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα χρήματα που εξοικονομούνται από τον δανεισμό που μας παρέχει η «τρόικα» από τα κουρέματα μισθών και συντάξεων και από τις απολύσεις υπαλλήλων αποτελούν ευκαιρίες κέρδους για τα κοράκια της διεθνούς χρηματοπιστωτικής αγοράς. Κορυφαία στελέχη αυτών των εταιρειών-συμβούλων θα μαζευτούν στην Ελλάδα για να εκμεταλλευτούν την κατάρρευση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της οικονομίας μας.
Και στην αγκαλιά τους μας έσπρωξαν οι αποφάσεις και η αναβλητικότητα της ΕΕ και της Ευρωζώνης και η τυφλή αφοσίωση των ελληνικών κυβερνήσεων από το 2009 και μέχρι σήμερα. Δυστυχώς οι αξιωματούχοι της ΕΕ, όπως δήλωσε και προ ημερών ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και μέχρι πρόσφατα πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ, δεν έδειξαν καμιά ευαισθησία απέναντι στα προβλήματα της Ελλάδος. Και να προσθέσουμε κι εμείς ότι με αγαλλίαση μας οδήγησαν στην καταστροφή προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και να κερδίσουν τα κοράκια της διεθνούς αγοράς. Βέβαια, στο αποτέλεσμα αυτό καταλήξαμε και με την τυφλή υποταγή ορισμένων Ελλήνων, πολιτικών και μη, στις αξιώσεις της «τρόικας».
Το Παρόν 

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Ανακοίνωση δημάρχου για το νέο αεροδρόμιο



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


 Σχετικά με τις διακινούμενες πληροφορίες περί συλλογής υπογραφών μίας μικρής μερίδας κατοίκων και επισκεπτών της Πάρου με σκοπό την προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας, προσβάλλοντας την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων, προκειμένου να σταματήσουν οι εργασίες κατασκευής του “Νέου Αεροδρομίου Πάρου”, ξεκαθαρίζουμε τα εξής;


  1. Η απρόσκοπτη συνέχιση του έργου σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων είναι απολύτως διασφαλισμένη,
  2. Η ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων (χωρίς την παραμικρή τροποποίηση) έγινε σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες,
  3. Αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κατοίκου και επισκέπτη της Πάρου η προσφυγή σε οποιοδήποτε όργανο επιθυμεί.
              Παριανοί και Παριανές,

 Η Δημοτική Αρχή φρόντισε από την αρχή για την ολοκλήρωση των μελετών, τις απαλλοτριώσεις, τη χρηματοδότηση, τη δημοπράτηση και τέλος την έναρξη των εργασιών κατασκευής του Νέου Αεροδρομίου Πάρου.

 Κύριο μέλημά μας υπήρξε από την αρχή η ΠΙΣΤΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ - τίποτε να μην παρεκκλίνει ούτε κατά το ελάχιστο από την οδό της νομιμότητας - ώστε να μην αντιμετωπίσουμε αργότερα προβλήματα τύπου προσφυγών στο Συμβούλιο Επικρατείας.

 Εμείς συνεχίζουμε υπεύθυνα και αξιόπιστα, φροντίζοντας για την ομαλή εξέλιξη και την ολοκλήρωση των εργασιών κατασκευής του Νέου Αεροδρομίου Πάρου.

Το Νέο Αεροδρόμιο Πάρου, αποτελεί αδιαμφισβήτητα το μεγαλύτερο έργο υποδομής στην ιστορία του νησιού!!  Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να παίξει με το μέλλον των Παριανών και την ανάπτυξη της Πάρου!!

 
ΥΓ (με πολλαπλούς αποδέκτες):

Δεν ανεχόμαστε από όψιμους υπερασπιστές του έργου, υποδείξεις για το πως θα προασπίσουμε το συμφέρον της Πάρου με την συνέχιση των εργασιών κατασκευής του Νέου Αεροδρομίου. 

Σας υπενθυμίζουμε πως όταν Εμείς ανακοινώσαμε την έναρξη των εργασιών κατασκευής, Εσείς το αμφισβητούσατε. Τώρα όμως το έργο έχει ξεκινήσει, προχωράει με ταχύτατους ρυθμούς και να είστε σίγουροι ότι θα ολοκληρωθεί.                                                       

                                                                            O Δήμαρχος Πάρου

                                                                          Χρήστος Βλαχογιάννης

Το χρέος είναι ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ (και «άρα» διαγραμμένο»)!

Του Νίκου Μπογιόπουλου
«Όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει τα χρέη της», έλεγε την περασμένη βδομάδα σε συνέντευξή του στο «Spiegel», ο Τζορτζ Σόρος. «Όχι», απαντά η κυβέρνηση, το χρέος είναι «βιώσιμο» και θα το πληρώσουμε. Μόνο να: Δώστε μας μια επιμήκυνση μέχρι το… 2064!
Αφού λοιπόν ήδη μας το ξεφούρνισαν πόσο μακριά πάει αυτό το παραμύθι, ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση: Υποτίθεται πως όσα φρικτά βιώνει ο ελληνικός λαός τα βιώνει για να μειωθεί το χρέος. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το εξής:
Το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν στο 129% του ΑΕΠ. Αλλά το 2014 (σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού) μετά από τέσσερα χρόνια αδιάκοπης βαρβαρότητας, μετά από δύο μνημόνια, μετά από διαρκείς εφαρμοστικούς, από μεσοπρόθεσμα και από μακροπρόθεσμα μέτρα λεηλασίας, μετά από χαράτσια, φοροληστείες και «κουρέματα», το χρέος αναμένεται να έχει εκτιναχτεί στο177,5% του ΑΕΠ!
Δηλαδή θα είναι κατά 50 μονάδες μεγαλύτερο ως ποσοστό του ΑΕΠ από τη στιγμή που υποτίθεται ότι άρχισαν να το μειώνουν!

Μετά από 4 χρόνια μνημονίων το χρέος το 2014 θα βρίσκεται στο 177,5% του ΑΕΠ (προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2014)
Αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει. Και σίγουρα δεν πρόκειται να τον σταματήσουν τα μνημόνια. Τα μνημόνια και οι τρόικες δεν μειώνουν το χρέος. Ποτέ δεν είχαν τέτοιο στόχο. Τα μνημόνια και οι τρόικες «ταΐζουν» το χρέος.
Οι κυβερνώντες λένε ότι παίρνουν δάνεια (και συνάπτουν μνημόνια) γιατί η χώρα έχει χρέη. Ψέμα! Ισχύει το αντίστροφο: Οι χώρες (όχι μόνο η Ελλάδα) δεν παίρνουν δάνεια επειδή έχουν χρέη, έχουν χρέη επειδή παίρνουν δάνεια! Και τα μεν δάνεια τα ξεκοκκαλίζουν οι πλουτοκράτες. Τα δε – όλο και αυξανόμενα – χρέη των δανείων τα φορτώνονται οι λαοί.
Αυτή δεν είναι μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Σύμφωνα με τον Στίγκλιτς, μέσα από αυτήν τη διαδικασία, οι χρεωμένες χώρες κατέβαλαν στους πιστωτές τους για αποπληρωμή παλιότερων χρεών το διάστημα 1984 – 2000 το αστρονομικό ποσό των 4,6 τρισ. δολαρίων!
Χαρακτηριστικό επίσης το παράδειγμα που έρχεται από τη δεκαετία του ’80 και αποτυπώνεται στα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας: Στις αρχές του 1980 το χρέος που είχαν 109 «πιστολήπτριες» χώρες προς τους πιστωτές τους ήταν 430 δισ. δολάρια. Παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1986 είχαν πληρώσει σε τόκους 336 δισ. δολάρια, στο τέλος της ίδιας χρονιάς είχαν φτάσει να χρωστάνε πάνω από 880 δισ. δολάρια. Μέσα σε μια εξαετία, δηλαδή, χρωστούσαν ποσό υπερδιπλάσιο από εκείνο που αρχικά είχαν δανειστεί, και ενώ την ίδια ώρα είχαν ήδη πληρώσει σε τόκους τα 4/5 των αρχικών δανείων!
Κάπως έτσι, σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών, επέρχεται – όπως περιέγραφε ο Λένιν – ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε».

Όπως προκύπτει από την προχτεσινή έκθεση της Eurostat, η πολιτική της «μείωσης των χρέους» έχει οδηγήσει σε αύξηση του χρέους σε όλα (ανεξαιρέτως!) τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης
Η πολιτική της λιτότητας, με μνημόνια και τρόικες ή χωρίς, αξιοποιεί το χρέος ως πρόσχημα για νέες μειώσεις μισθών, για νέες μειώσεις συντάξεων, για νέες αυξήσεις φόρων, για γενικό ξεπούλημα, για κατάργηση κάθε έννοιας εργασιακών δικαιωμάτων. Συνεχίζοντας (με ή χωρίς μνημόνια) την ίδια πολιτική, την πολιτική του μνημονίου, δεν μειώνουν το χρέος. Το διογκώνουν! Το πολλαπλασιάζουν!
Τα παραπάνω δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου «λάθους». Και σίγουρα στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έχει γίνει κανένα «λάθος»…
Τα χρέη και τα ελλείμματα (ή τα πλεονάσματα) είναι μέρος του δημόσιου πλούτου που παράγεται από τον ιδρώτα των πολλών.
Είναι κι αυτά, δηλαδή, κομμάτια του συνολικού δημόσιου πλούτου που κάποιοι λίγοι κηφήνες τον υπεξαιρούν διαχρονικά. Τα δάνεια που προκαλούν τα χρέη δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) σε μισθούς και συντάξεις εργαζομένων, όπως με θρασύτητα ισχυρίζονται οι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Επιστρέφουν σχεδόν στο σύνολό τους σε δανειστές και τοκογλύφους! Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στην Υγεία και την Παιδεία. Πάνε στους τραπεζίτες, στους εφοπλιστές, στους κεφαλαιοκράτες που τα απομυζούν για να χρηματοδοτούν τις μπίζνες και τις ανακεφαλαιώσεις τους. Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στο ανύπαρκτο κράτος Πρόνοιας. Πάνε για να καλύπτονται οι τρύπες από τις φοροαπαλλαγές, τις φοροελαφρύνσεις, τα «πακέτα» ενισχύσεων, τις επιχορηγήσεις προς την ολιγαρχία. Πάνε για το μεγάλοφαγοπότι που άλλοτε λέγεται Ολυμπιάδα, άλλοτε λέγεται υποβρύχια που γέρνουν και  μονίμως λέγεται ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί.
Εν ολίγοις: Ο δανεισμός και η υπερχρέωση αποτελεί τη (συνήθη στον καπιταλισμό) τακτική της ολιγαρχίας, μέσω της οποίας το κεφάλαιο αφενός εξασφαλίζει πηγές για τη δική του ρευστότητα, αφετέρου συνεχίζει να χρεώνει τα βάρη του δικού του δανεισμού στα λαϊκά στρώματα.
Εκεί πηγαίνουν τα δάνεια. Από εκεί προέρχονται τα χρέη. Αυτά πληρώνει ο ελληνικός λαός. Και τα πληρώνει αέναα.
Απόδειξη:
1)    Από το Μάαστριχτ και μετά, δηλαδή την τελευταία 20ετία, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κερδοσκόπους το αστρονομικό ποσό των 772,9 δισ. ευρώ!
2)    Μόνο από το 2000 και μετά, δηλαδή από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει για τόκους και χρεολύσια μακροπρόθεσμων δανείων το ποσό των 400,5 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, για εξοφλήσεις εντόκων και βραχυπρόθεσμων τίτλων έχει πληρώσει πάνω από 240 δισ. ευρώ. Άθροισμα: 640,5 δισ. ευρώ!

Τα παραπάνω στοιχεία και οι σχετικοί πίνακες, που περιλαμβάνουν τις δαπάνες για την καταβολή τόκων, χρεολυσίων και τις εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμων τίτλων και εντόκων γραμματίων, ομολογούνται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2013 (σελίδα 133)
Από τη μια μεριά, λοιπόν, το κράτος και οι κυβερνήσεις δανείζονται αστρονομικά ποσά με τα οποία χρηματοδοτείται η δράση των κεφαλαιοκρατών. Από την άλλη μεριά ο λαός πληρώνει τα χρέη των κεφαλαιοκρατών και του κράτους και μάλιστα στο πολλαπλάσιο. Με τόκο!
Είναι προφανές, λοιπόν, τι συμβαίνει:
Ο ελληνικός λαός που για να καταστήσει «βιώσιμο το χρέος» – ένα χρέος που άλλοι το δημιούργησαν, άλλοι το προκάλεσαν και άλλοι το «έφαγαν» -πλήρωσε μόνο την τελευταία 20ετία σε τόκους κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο ευρώ,τώρα, πάλι στο όνομα της «βιωσιμότητας του χρέους», θα «πρέπει» να ζήσει χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς δουλειά, χωρίς δικαιώματα, ώστε μέχρι το 2020 να τους έχει πληρώσει άλλα τόσα. Και αφού τους τα πληρώσει κι αυτά, τότε – το 2020 – θα τους «χρωστάει» κι άλλα τόσα, τα οποία (αν το σενάριο του κ.Στουρνάρα για 50ετές ομόλογο «ευωδοθεί») θα τα πληρώνει μέχρι το 2064. Που τότε θα του πουν ότι χρωστάει κι άλλα τόσα κοκ!
Επομένως, από τα προηγούμενα, αν απορρέει κάτι ως χρέος του λαού, είναι τούτο:
Το ευγενέστερο των «χρεών» του λαού, συνώνυμο της ίδιας του της ύπαρξης, είναι να οργανωθεί, να αντισταθεί και να διαγράψει το χρέος που όχι μόνο το έχει πληρώσει διπλό και τρίδιπλο, αλλά του λένε ότι θα το πληρώνουν και τα παιδιά του και τα εγγόνια του, κι αυτό, το πληρωμένο χρέος, ποτέ δεν θα τελειώνει!
Αν κάτι απορρέει ως πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η λύση σε αυτή την ατέλειωτη φρίκη δεν θα έρθει ούτε με την «επιμήκυνση» του χρέους, ούτε με τα «κουρέματα», ούτε με λογιστικούς προσδιορισμούς για το ποιο είναι το «καλό» και ποιο είναι το «κακό» χρέος, ποιο είναι «επονείδιστο» χρέος και ποιο όχι. Το χρέος είναι όλο επονείδιστο και κυρίως είναι όλο ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ. Από ένα λαό που δεν είχε καμία οφειλή, αλλά το πλήρωσε!
Εναπόκειται, τελικά, στον ίδιο τον λαό να επιβάλλει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις που θα καταστήσουν το πληρωμένο χρέος και διαγραμμένο.
Υστερόγραφο:
Αν η δική μας προσέγγιση είναι «δογματική», τότε παραπέμπουμε σε ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από άρθρο της (καθόλου δογματικής) «Καθημερινής» της περασμένης Κυριακής:
«Δύο διάσημοι οικονομολόγοι που ασχολούνται ειδικά με την κρίση της Ευρωζώνης, ο Βέλγος καθηγητής στην Οικονομική Σχολή του Λονδίνου (LSE), κ. Paul De Grauwe, και η Κινέζα καθηγήτρια στο Κολλέγιο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, κ. Yuemei Ji, σε κοινή εργασία τους, μελετούν τα δεδομένα και καταλήγουν στην εξής απάντηση: Κληρονομιά της λιτότητας θα είναι τα μη βιώσιμα χρέη (…). Μεταξύ των περιπτώσεων που επικαλούνται για να στηρίξουν το συμπέρασμά τους είναι η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και βεβαίως (όπως θα έχετε καταλάβει…) η χώρα μας. Αν υποθέσουμε -γράφουν- ότι η Ελλάδα θα πληρώνει επιτόκια όχι μεγαλύτερα από τον ρυθμό της ετήσιας οικονομικής μεγέθυνσής της, για να μειωθεί το χρέος της στο 90% του ΑΕΠ θα απαιτηθούν 22 έως 50 χρόνια, ανάλογα με το ύψος των ετήσιων πρωτογενών πλεονασμάτων. Θα απαιτηθούν 50 χρόνια αν το πρωτογενές πλεόνασμα είναι 2% ετησίως, 30 χρόνια αν είναι 3% και 22 χρόνια αν είναι 4%. Όπερ σημαίνει, επιβολή πολύ βαριάς λιτότητας επί 22 χρόνια ή βαριάς επί 30 χρόνια ή λιγότερο βαριάς (αλλά, πάντως, λιτότητας…) επί μισό αιώνα, για 50 χρόνια (…)».

Νέο Mνημόνιο έχουν αποφασίσει για την Ελλάδα οι Γερμανοί.


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Του Γιώργου Δελαστίκ
Η Μέρκελ έχει ήδη αποφασίσει: αμέσως μόλις λήξει τον Μάιο του 2014 το Μνημόνιο που ισχύει τώρα, η Ελλάδα θα υπαχθεί σε νέο Μνημόνιο για την τριετία 2014-2016! «Εως τον Ιούνιο θα είναι κόλαση», δήλωσε στο «Βήμα της Κυριακής» ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας. «Θα παιχτούν και θα κριθούν όλα με τους δανειστές μας» εξηγεί:
Οπως όμως στην κόλαση κουμάντο κάνει ο Εωσφόρος, έτσι και στην...
κόλαση της Ευρωζώνης κουμάντο κάνουν η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και οι Γερμανοί. Από τη στιγμή λοιπόν που οι Γερμανοί αποφάσισαν να συνεχίσουν να κρατούν την Ελλάδα υπό καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας, έτσι θα γίνει, πάει και τελείωσε!
Ηδη μεθοδεύουν την υλοποίηση της απόφασής τους στραγγαλίζοντας μεθοδικά την ελληνική οικονομία ώστε Σαμαράς και Βενιζέλος να... ικετεύουν στο τέλος τη Γερμανία να συμφωνήσει να χορηγήσει στην Αθήνα νέο δάνειο περίπου 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, συνοδευόμενο φυσικά από νέο Μνημόνιο υποτέλειας! Μέχρι τον Δεκέμβρη - Γενάρη το Βερολίνο θέλει να έχει κλείσει η συμφωνία για το νέο δάνειο.
Στο πλαίσιο αυτό οι Γερμανοί αυξάνουν την πίεση πάνω στην κυβέρνηση Σαμαρά. Πρώτα πρώτα αρνούνται ανοιχτά πλέον να ανανεωθούν ομόλογα ελληνικά ύψους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ συνολικά που βρίσκονται στα χέρια κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης και είχαν αγοραστεί πριν ξεσπάσει η κρίση.
Τα ομόλογα αυτά λήγουν σταδιακά μέχρι το 2016. Πέρυσι τον Νοέμβριο είχε υπάρξει μια κατ' αρχήν πολιτική συμφωνία στο Eurogroup να μην πληρωθούν τα ομόλογα αυτά, αλλά να αντικατασταθούν με νέα ελληνικά ομόλογα που θα έληγαν χρόνια αργότερα. Την περασμένη εβδομάδα όμως ο Γερμανός τραπεζίτης Γεργκ Ασμουσεν, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσε ότι η ανανέωση αυτών των ομολόγων συνιστά νομισματική χρηματοδότηση της Ελλάδας, πράγμα που απαγορεύεται!
Απαίτησε κατ' ουσίαν δηλαδή να βρει η Ελλάδα και να πληρώσει αυτά τα 6 δισεκατομμύρια. Σαν να μην έφτανε αυτό, τον Μάιο του 2014 λήγουν ομόλογα ύψους 4,5 δισ. ευρώ που είχαν εκδοθεί το 2009 από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή για να στηρίξουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αν απαγορευτεί να ανανεωθούν και αυτά, η κυβέρνηση πρέπει να βρει και επιπρόσθετα δισεκατομμύρια μέσα στο επόμενο επτάμηνο. Με την ευκαιρία της συζήτησης αυτής αποκαλύφθηκε τώρα ότι όταν πέρυσι έγινε το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, δεν είχαν εξαιρεθεί μόνο τα ομόλογα που βρίσκονταν στα χέρια του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, αλλά και τα ομόλογα που κατείχαν οι κεντρικές τράπεζες των κρατών της Ευρωζώνης! Εν ολίγοις δηλαδή το «κούρεμα» αφορούσε σχεδόν αποκλειστικά τις ελληνικές τράπεζες, τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία, ΑΕΙ κ.λπ. συν τους δυστυχείς μικροομολογιούχους.
Αυτούς καταλήστεψαν με το «κούρεμα». Ιδίως η κεντρική τράπεζα της Γαλλίας, η οποία έχει επενδύσει πολλά λεφτά σε ελληνικά ομόλογα και αγόρασε τα ελληνικά ομόλογα που κατείχαν γαλλικές ιδιωτικές τράπεζες για να τις διευκολύνει, απαίτησε και πέτυχε πέρυσι να μην «κουρευτούν» τα ελληνικά ομόλογα που βρίσκονταν στην κατοχή κεντρικών τραπεζών κρατών της Ευρωζώνης. Η Μπούντεσμπανκ της Γερμανίας δεν είχε καθόλου στην κατοχή της ελληνικά ομόλογα, γι' αυτό και οι Γερμανοί πέρυσι δεν μπλόκαραν την πολιτική συμφωνία ανανέωσης των ομολόγων αυτών. Φέτος όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει πολύ και οι Γερμανοί θα χάσουν πολλά λεφτά, αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει.
Στο μεταξύ ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας Κριστιάν Νουαγιέ δεν δέχεται κουβέντα για ανανέωση και απαιτεί να εξοφληθούν κανονικά όλα τα ελληνικά ομόλογα στο 100% της ονομαστικής αξίας τους, έχοντας αυτή τη φορά μαζί του και τους Γερμανούς, οι οποίοι με όπλο τα ομόλογα που λήγουν θέλουν να υπαγάγουν την Ελλάδα σε νέο Μνημόνιο.
Απαιτούν επιπλέον πρόσθετα μέτρα ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2014, μπλοκάρουν την εκταμίευση δανειακών δόσεων με διάφορα προσχήματα και εν γένει κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μεγαλώσει η δημοσιονομική «τρύπα» στην Ελλάδα για το 2014 ώστε να αναγκάσουν μια ώρα νωρίτερα την κυβέρνηση Σαμαρά να υποκύψει στους όρους τους, πράγμα που θα γίνει οπωσδήποτε, χωρίς την παραμικρή δυσκολία. Καμία διάθεση αντίστασης δεν έχουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, όπως έχει αποδειχθεί.
Πηγή:  ethnos.gr

Δήλωση – “βόμβα” Όλι Ρεν! Αποκαλύπτει την υποδούλωση της χώρας για τις επόμενες γενιές!

ellada


Τί απαντούν τώρα όσοι έλεγαν ότι πάνε να σώσουν τη χώρα και τελικά υποδούλωσαν και τις επόμενες γενιές; Τί είναι αυτό που λέει ο Όλι Ρεν; Δεν γνωρίζει ο ευρωπαίος επίτροπος πότε θα βγει η χώρα μας από το μνημόνιο;
Πρέπει να πληρώσουμε το 75% των δανείων μας για να βγούμε από την αυστηρή επιτήρηση στην οποία μπήκαμε και ΕΠΙΣΗΜΑ την προηγούμενη εβδομάδα, χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς. Γι’ αυτό φρόντισαν βεβαίως, τα ΜΜΕ της χώρας που φροντίζουν να ενημερώνουν τους πολίτες. Όταν πρόκειται για φόρους, μια χαρά τους απειλούν ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει.
Θυμηθείτε τι γράφαμε στις 18 Οκτωβρίου: ΒΟΜΒΑ: Σε ενισχυμένη επιτήρηση η ελληνική οικονομία έως το 2040! Που πήγε η εθνική μας κυριαρχία;
Μην περιμένετε να μείνουμε στο 2040. Το σχέδιο για τη νέα μείωση του χρέους το επόμενο καλοκαίρι μιλά για νέα μετακύληση του χρόνου αποπληρωμής των ομολόγων, που μπορεί να τραβήξει παραπάνω δεκαετίες.
Γι’ αυτό τρέχουν τώρα να μας πείσουν ότι είναι έτοιμοι να έρθουν σε ρήξη με την τρόικα; Είναι γνωστό πλέον ότι έχουν συμφωνήσει σε όλα, αλλά πως θα μπορέσουν να περάσουν στον κόσμο τα νέα μέτρα, το νέο μνημόνιο και όλα αυτά που ετοιμάζουν το 2014;
Βγείτε και πείτε την αλήθεια κύριοι της κυβέρνησης. Ο λαός έχει δικαίωμα να μάθει.

economikos

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Όταν η Βουλή παραδίδεται στον εκφασισμό της επίσημης πολιτικής…

Σήμερα έχει προγραμματιστεί η ψήφιση της γνωστής τροπολογίας περί αναστολής της κρατικής χρηματοδότησης με αφορμή την Χρυσή Αυγή. Σύμφωνα με την τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Μιχελάκης εκ μέρους της κυβέρνησης, η αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης και οικονομικής ενίσχυσης πολιτικών κομμάτων, ή συνασπισμών πολιτικών κομμάτων, γίνεται όταν ηγετικά στελέχη αυτών κατηγορούνται για τα εγκλήματα των άρθρων 187 (εγκληματική οργάνωση) ή 187Α (τρομοκρατικές πράξεις).

Τι κάνει εντύπωση; Το γεγονός ότι η τροπολογία δεν αναφέρεται μόνο στο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο σχετίζεται με τη δράση εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και στο άρθρο 187Α που προστέθηκε στον Ποινικό Κώδικα ως αντιτρομοκρατική διάταξη. Επομένως η τροπολογία εισάγει κάτι καινοφανές. Ότι ένα κόμμα, ή συνασπισμός κομμάτων που έχουν εκλεγεί στο κοινοβούλιο μπορούν να λειτουργούν ως κάλυψη όχι μόνο για εγκληματικές ενέργειες, αλλά και για τρομοκρατική δράση.

Ως τρομοκρατική δράση μπορεί να χαρακτηριστεί και οποιαδήποτε δήλωση που μπορεί να ερμηνευθεί ότι  «απειλεί σοβαρά με την τέλεση του κατά την παράγραφο 1 εγκλήματος (δηλαδή τρομοκρατικές ενέργειες από σωματικές βλάβες, έως διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και έτσι προκαλεί τρόμο τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.» (187Α παρ. 3) Επομένως, αρκεί κάποιος εισαγγελέας να εγκαλέσει τα στελέχη ή μια πολιτική οργάνωση για δηλώσεις τους που υποτίθεται ότι «προκαλούν τρόμο» (σε ποιον άραγε;) για να χαρακτηρισθούν ως δράστες τρομοκρατικών ενεργειών.

Με την τροπολογία αναστολής της κρατικής χρηματοδότησης εισάγεται επίσημα η αντιτρομοκρατική εναντίον κοινοβουλευτικών κομμάτων και σχηματισμών. Αρκεί η εισαγγελική παραγγελία και μια κοινή υπουργική απόφαση τριών υπουργών (Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Οικονομικών). Κρατείστε αυτόν τον μηχανισμό, γιατί θα τον δούμε να επαναλαμβάνεται και σε άλλες αντίστοιχες τροπολογίες, ή διατάξεις περιορισμού και ποινικοποίησης της πολιτικής ζύμωσης.

Η τροπολογία αυτή είναι μόνο η αρχή. Άλλωστε ο στόχος αυτής της τροπολογίας ομολογείται ανοιχτά στην «αιτιολογική έκθεση»: «Όταν όμως υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις, ότι, υπό τον μανδύα ή υπό την κάλυψη ενός πολιτικού κόμματος, τελούνται από ηγετικά στελέχη αυτού, σοβαρές εγκληματικές δραστηριότητες οι οποίες στρέφονται άμεσα κατά της ίδιας της χώρας ή πλήττουν βάναυσα τη δημόσια τάξη αυτής, ανακύπτει ανάγκη αποτροπής του ενδεχομένου άμεσης ή έμμεσης κατάχρησης της κρατικής χρηματοδότησης και οικονομικής ενίσχυσης για την στήριξη των ως άνω εγκληματικών δραστηριοτήτων.»

Εγκληματική δράση που στρέφεται κατά της ίδιας της χώρας; Ή πλήττει βάναυσα τη δημόσια τάξη αυτής; Τι εννοεί ο εισηγητής της τροπολογίας; Προφανώς δεν εννοεί την παράδοση αμαχητί – δηλαδή «άνευ όρων και αμετάκλητα», όπως αναφέρουν οι δανειακές συμβάσεις – της χώρας στους ξένους δανειστές. Ούτε την συστηματική εξόντωση του ελληνικού λαού που συντελείται με τις υφεσιακές πολιτικές που επί τούτου εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις κατά επιταγή ξένων κέντρων. Όλα αυτά δεν συνιστούν εγκληματική δράση κατά της χώρας και της δημόσιας τάξης. Τότε τι είναι εκείνο που έχει στο μυαλό του ο εισηγητής της τροπολογίας; Το αφήνει ανοιχτό να ερμηνευθεί κατά το δοκούν, όταν θα νιώσει σίγουρος ότι μπορεί να καταφέρει το καίριο πλήγμα που σχεδιάζει εναντίον όσων τυπικών ελευθεριών έχουν απομείνει.

Η τροπολογία αυτή είναι σαφές ότι ανοίγει έναν κύκλο βαθιά αντιδραστικών παρεμβάσεων με σκοπό την ποινικοποίηση της πολιτικής με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να ασκηθεί δίωξη εναντίον οιουδήποτε η δράση μπορεί να χαρακτηριστεί ότι στρέφεται κατά της χώρας και της δημόσιας τάξης. Κι επειδή τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας έχουν γνωμοδοτήσει ήδη ότι η εσχάτη προδοσία και ο σφετερισμός της εξουσίας από δυνάμεις που ενδίδουν σε εκβιασμούς από ξένα κέντρα και διαπράττουν σωρεία ενεργειών που με βάση τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα και τον Ποινικό Κώδικα μπορούν να χαρακτηριστούν ως καθαρός δοσιλογισμός, δεν ισχύει λόγω «έκτακτων συνθηκών» και των «συμφερόντων της χώρας», τότε όποια δύναμη αντιτάσσεται στις ενέργειες αυτές και εγκαλεί τους κυβερνώντες ως δοσίλογους και προδότες στρέφεται οιονεί κατά της χώρας και της δημόσιας τάξης.

Έτσι οι προδότες γίνονται τιμητές της χώρας και της δημόσιας τάξης, μιας και κατέχουν την κυβέρνηση, ενώ οι αληθινοί πατριώτες μπορούν να διωχθούν με βάση τον αντιτρομοκρατικό. Μόνο και μόνο γιατί ζητούν την αποκατάσταση της έννομης τάξης με βάση το άρθρο 120 παρ. 3 προκειμένου να λογοδοτήσουν οι σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας που παρέδωσαν την χώρα αμαχητί σε ξένα κέντρα και ξένες δυνάμεις. Και μόνο η επίκληση του ακροτελεύτιου άρθρου, «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», μπορεί να θεωρηθεί ως δήλωση που προκαλεί τρόμο κι έτσι η δράση που βασίζεται σ’ αυτή την διάταξη να θεωρηθεί τρομοκρατική. Εκεί μας οδηγούν.

Και μόνο το γεγονός ότι μια τροπολογία που επικαλείται εγκληματικές πράξεις κατά της χώρας και της δημόσιας τάξης, την εισηγείται μια κυβέρνηση που έχει διαπράξει εγκλήματα κατά του λαού και της χώρας, θα ήταν αρκετό για μια αληθινά δημοκρατική δύναμη να την καταψηφίσει. Πώς θα ήταν δυνατό οποιοσδήποτε έχει την παραμικρή δημοκρατική ευαισθησία να δεχθεί μια τέτοια τροπολογία έκτρωμα, που δημιουργεί και προηγούμενο για να ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες παρεμβάσεις;

Κι όμως ο κ. Παπαδημούλης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι το κόμμα του θα υπερψηφίσει την συγκεκριμένη τροπολογία, ενώ το ΚΚΕ και οι ΑΝΕΛ θα δηλώσουν «παρών». Κανένα από αυτά τα κόμματα δεν έχει τα κότσια να επιτελέσει την δημοκρατική του υποχρέωση. Να καταψηφίσει ανοιχτά και ξεκάθαρα αυτή την τροπολογία που χρησιμοποιεί ως άλλοθι την ΧΑ προκειμένου να ανοίξει ένα κύκλο απόλυτης κυβερνητικής αυθαιρεσίας και ποινικοποίησης της πολιτικής με τελικό σκοπό την φασιστική εκτροπή.

Δεν υπάρχει κανενός είδους δικαιολογία. Κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν διαθέτει την απαραίτητη δημοκρατική ευαισθησία για να πάρει θέση αρχής κι έτσι ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου. Η πορεία προς την φασιστική εκτροπή έχει ξεκινήσει και οι ηγεσίες της αντιπολίτευσης συνεργούν είτε υπό το κράτος του φόβου, είτε για τους δικούς τους μικροκομματικούς υπολογισμούς. Η Βουλή αυτή όλο, όπως και τα κόμματα που την απαρτίζουν, όλο και περισσότερο μοιάζει με εκείνη που το 1936 τελικά κατέληξε να αναδείξει τον Ιωάννη Μεταξά ως εγγυητή της δημοκρατικής ομαλότητας και του κοινοβουλευτισμού.

Μόνο ο λαός είναι εκείνος που μπορεί να κάνει τη διαφορά και να μην επιτρέψει η τραγωδία της χώρας του να οδηγήσει σε φασιστική εκτροπή από τους ίδιους που ξεπούλησαν τα πάντα με πρώτη την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Και μόνο σ’ αυτόν μπορεί να ελπίζει κανείς, μιας και σήμερα ο ελληνικός λαός δεν διαπνέεται από τους κομματικούς φατριασμούς και τους διχασμούς της περιόδου εκείνης. Αρκεί να μην επιτρέψει ξανά σε κανέναν κομματικό μηχανισμό να διαχειριστεί τις τύχες του εν είδη λευκής επιταγής με τα λαϊκά στρώματα σε ρόλο κοπαδιού ψηφοφόρων. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Η αντίστροφη μέτρηση για τη χώρα έχει ήδη ξεκινήσει και λάθη, ή αυταπάτες τώρα πια δεν συγχωρούνται.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Βράβευση του παριανού αγρότη Αρσένη Λουκή από την Ευρωπαϊκή Ένωση



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Για το Δήμο Πάρου αποτελεί υποχρέωση και ελάχιστο δείγμα εκτίμησης προς το έργο του Παριανού αγρότη Αρσένη Λουκή, ο οποίος έχει επιλεγεί  μεταξύ των 30 Eυρωπαίων νέων αγροτών που θα βραβευτούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη βιοκαλλιέργεια τοπικών προϊόντων και την παρακολούθηση των νέων τύπων βιοκαλλιέργειας, η έκφραση των συγχαρητηρίων στο πρόσωπό του.

Το επίτευγμά του αυτό είναι σημαντικότατο για τους κάτωθι λόγους:

α)      Επέλεξε τον όχι τόσο εύκολο δρόμο της αγροκαλλιέργειας ενσωματώνοντας ορθές πρακτικές, παραδοσιακές, αγνές αλλά και ταυτόχρονα καινοτόμες λύσεις γεωργικών εφαρμογών.

β)       Απέδειξε ότι υπάρχουν εναλλακτικές διέξοδοι στην εύρεση εργασίας

γ)     Μας υπενθύμισε πως μεγάλο μέρος του πληθυσμού του νησιού μας αλλά και των Κυκλάδων πριν από 50-60 χρόνια είχε ως κύρια απασχόληση τη γεωργία, γεγονός που επιβεβαιώνει το δυναμικό της Πάρου στην αγροκαλλιέργεια.

δ)      Αναδεικνύει εγχώρια προϊόντα και δίνει τη δυνατότητα σε Παριανούς επιχειρηματίες να στραφούν σ’ αυτά, μιας και ο πρωτογενής τομέας στο νησί δεν είναι τα τελευταία χρόνια επαρκώς ανεπτυγμένος.

Ευχόμαστε η επιτυχία της εργασίας του να αποτελέσει έναυσμα για τους κατοίκους του νησιού όλων των ηλικιών, ώστε να στραφούν προς την καλλιέργεια της γης είτε ερασιτεχνικά, είτε επαγγελματικά και να αποκομίσουν τα αδιαμφισβήτητα οφέλη από αυτήν, αλλά γενικότερα να μην διστάζουν να επενδύσουν σε καινοτόμες και εναλλακτικές ιδέες, γιατί όταν αυτές έχουν γερές βάσεις και διακρίνονται από επαγγελματισμό, επιβραβεύονται.

 

 

                           Ο Δήμαρχος Πάρου

                         Χρήστος Βλαχογιάννης

Ο Παπαμιμίκος και η Μαίρη


Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Οσονούπω και εντός ολίγου πρόκειται να δεχθούμε φονική επίθεση από ευρωπαίους Μαρξιστές, Τροτσκιστές και Εξτρεμιστές, τέρατα αποφώλια και αποκαλυψιακά, τα οποία ομοιάζουν μεν με τα εγχώρια τοιαύτα, είναι όμως πολλαπλασίως επικίνδυνα. Διαθέτουν δύο κεφάλια, τρία χέρια, τέσσερα πόδια, πέντε καμπούρες, ξερνάνε πύρινα τσιτάτα, συνεδριάζουν δώδεκα συνεχόμενες ώρες σε ανήλιαγα υπόγεια και θρέφονται με μπικουτί ανήμπορων γραιών, κατά προτίμησιν δεξιών.
Σκύλιασε η Ν.Δ. που ο Τσίπρας θα είναι ο πρώτος Έλληνας πολιτικός, υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Κομισιόν και έβαλε τον γραμματέα της ονόματι Παπαμιμίκο να δώσει σόου γλαφυρό και ευεργετικό για τα σώματα και τις ψυχές ημών. Ο Παπαμιμίκος έψαξε, διερεύνησε, μόχθησε και ανακάλυψε ότι τον Τσίπρα τον στηρίζουν «κόμματα με ξεκάθαρο προσανατολισμό, μαρξιστικά, τροτσκιστικά, τα οποία έχουν κατηγορηθεί για εξτρεμισμό». Κατόπιν τούτου, η ήδη ευτελισμένη θεωρία των δύο άκρων, κατέστη αυτομάτως και γελοία.
Δεν είναι μόνο γελοίοι οι σαμαροφύλακες, είναι και επικίνδυνοι. Είναι επικίνδυνος ακόμη κι ο Παπαμιμίκος κι αν σας ξεγελάει η χαριτόβρυτη φάτσα του, θυμηθείτε τον ισοβίτη του Αρκά, που έλεγε στο ποντίκι τον Μοντεχρήστο: «Μα είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι εγώ, με τέτοια φάτσα, έχω κάνει δώδεκα φόνους;», για να του απαντήσει ο Μοντεχρήστος, «φαντάζομαι την έκπληξή τους όταν τους σκότωνες».
Είναι επικίνδυνος ο Παπαμιμίκος, ο πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, ο οποίος βγήκε να καταγγείλει τους εξτρεμιστές της εσπερίας, δεν βρήκε όμως ούτε λέξη για τους επιγόνους του τους Δαπίτες, που πριν από τρεις μέρες έδειραν κόσμο στο Πανεπιστήμιο της Θράκης. Ο επίγονος των Δαπιτών και ο απόγονος των ΟΝΝΕΔιτών, που με τα γελοία ονόματα «Κένταυροι» και «Ρέηντζερς» έφτιαξαν τη δεκαετία του 80 και του 90 τα πρώτα τάγματα εφόδου, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για τους χρυσαυγίτες. Ο επίγονος αυτών που ανακήρυξαν ήρωα τους τον Καλαμπόκα, τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, το στυγνό δολοφόνο του καθηγητή Τεμπονέρα και που μετά είχαν το θράσος να κοροϊδεύουν τον νεκρό, αποκαλώντας τον «μπετονιέρα».
Είναι τέτοια η κατάντια του άλλοτε κραταιού κόμματος της Δεξιάς, που έφτασε να έχει γραμματέα τον Παπαμιμίκο και εκπρόσωπο τον Κεδίκογλου. Τον Παπαμιμίκο και τον Κεδίκογλου, που αν υπήρχε ακόμη ο βωβός κινηματογράφος, θα έπαιρναν μαζί τους τον Φαήλο και θα έφτιαχναν το ¨Τρίο Φασίστα¨, το οποίο θα έσπαγε ταμεία και κεφάλια. Δυστυχώς ο βωβός κινηματογράφος πέθανε, ο βωβός Μπάμπης μπαινοβγαίνει στις φυλακές, οπότε οι σαμαροπυροβολημένοι περιορίζονται στο από τηλεοράσεως stand up comedy.
ΠΗΓΗ: avgi.gr

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Είμαι κεντροαριστερός

                

Είμαι κεντροαριστερός: δεν συνδικαλίζομαι, δεν απεργώ, δεν διαδηλώνω, δεν διαμαρτύρομαι. Περιμένω τα πράγματα να αλλάξουν από μόνα τους.
Είμαι κεντροαριστερός: αποστρέφομαι τον Μαρξ, την κομμουνιστική φρασεολογία και τα σύμβολά της. Οι όροι πάλη των τάξεων, πλουτοκρατία και ιμπεριαλισμός μου προκαλούν αηδία. Από τον όρο κεντροαριστερά αποστρέφομαι το δεύτερο συνθετικό, την αριστερά. Είμαι κεντρώος αλλά βάζω και την αριστερά από δίπλα γιατί είναι trendy και προσπαθώ να αποσπάσω καμία ψήφο από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Είμαι κεντροαριστερός: καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται, εξισώνω τη ρίψη πλαστικής κορίνας σε πάνοπλο μπάτσο που ψεκάζει χημικά με τα ρατσιστικά πογκρόμ και τα μαχαιρώματα των ναζήδων. Θέλω την ησυχία μου. Η ασφάλεια είναι το ύψιστο αγαθό της ζωούλας μου.
Είμαι κεντροαριστερός: δεν πιστεύω στην κοινωνική δικαιοσύνη και δεν μάχομαι γι΄αυτή. Δέχομαι τις ταξικές ανισότητες ως status quo. Δεν θα αλλάξω εγώ τον κόσμο. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.
Είμαι κεντροαριστερός: είμαι φουλ πατριώτης αλλά εκχωρώ την εθνική κυριαρχία της χώρας για πλάκα.
Είμαι κεντροαριστερός: Δεν έχω κρίση. Δέχομαι τη λογική του μονοδρόμου των μνημονίων, είμαι ευκολόπιστος, καταπίνω αμάσητη την κρατική προπαγάνδα, δεν αμφισβητώ τα ΜΜΕ, δεν πιστεύω στο δόγμα του σοκ, σιχαίνομαι τη συνομωσιολογία.
Είμαι κεντροαριστερός: Είμαι ο φιλήσυχος πολίτης που περιγράφει ο Μάρτιν Νίμελερ στο «πρώτα ήρθαν», είμαι το ανθρωπάκι που περιγράφει ο Βόλφ Μπίρμαν στο «αυτούς τους έχω βαρεθεί», πάνω στις υποτακτικές πλατούλες μου στήνεται το παιχνίδι, είμαι η μετακινούμενη μάζα που συντηρούσε τον δικομματισμό, είμαι ο νοικοκύρης με τα φασιστικά αντανακλαστικά, είμαι ο αντιδραστικός ψηφοφόρος που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα.
Πηγή: niemandsrose-niemandsrose.blogspot.gr

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Γιατί ένα νέο κάλεσμα του ΕΠΑΜ στις δυνάμεις που λένε ότι τάσσονται ενάντια στα μνημόνια;


Το κάλεσμα απευθύνεται όχι μόνο σε ηγεσίες, αλλά και στη βάση. Δεν υπάρχει κανενός είδους αυταπάτη ότι αυτή την φορά οι ηγεσίες θα ανταποκριθούν. Δεν κάνουμε καλέσματα για να τα χρησιμοποιήσουμε ως άλλοθι δικής μας απραξίας, όπως το κάνουν όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την δική τους απροστάτευση με την γνωστή γλυκανάλατη εποδό: μα γιατί δεν ενώνεται η αριστερά; Μα γιατί δεν ενώνονται οι πατριωτικές δυνάμεις; Αν περιμέναμε πώς και πότε θα απαντήσουν οι εκάστοτε ηγεσίες, τότε φέξε μου και γλίστρησα.

Το ΕΠΑΜ ριζώνει μέρα με τη μέρα όλο και πιο βαθιά στην ελληνική κοινωνία, μέσα στον ίδιο τον λαό. Είναι το φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Ελλάδα. Καμιά άλλη οργάνωση δεν έχει την οργανωτικότητα και τη αυξανώμενη δύναμη του ΕΠΑΜ. Κάθε μέρα, κερδίζουμε πόντο-πόντο την καρδιά και το νου του λαού.

Όποιος μας γνωρίσει κερδίθηκε για πάντα με τα προτάγματα και τη λογική του ΕΠΑΜ. Γι' αυτό και υπάρχει μια "ανίερη συμμαχία" που νομίζει ότι μπορεί να παριστάνει ότι το ΕΠΑΜ δεν υπάρχει. Αλλά δεν θα τους περάσει. Τα μέλη και οι φίλοι του ΕΠΑΜ πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Κι επειδή αυτό που τους κερδίζει δεν είναι μια ιδεολογία, αλλά η συνείδησή τους που επαναστατεί και τους κάνει να βγουν μπροστά για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, το δίκιο, την ελευθερία και την πατρίδα τους, δεν λουφάζουν περιμένοντας την ψήφο. Γίνονται απόστολοι της ιδέας και της πράξης του γενικού ξεσηκωμού. Κι από τέτοιους αποστόλους δεν γλύτωσε ποτέ κανένα καθεστώς τυρανίας. Ότι κι αν έκανε. Ότι μέτρα κι αν πήρε για να περισωθεί.

Καμιά άλλη κοινωνικοπολιτική δύναμη δεν μπόρεσε ποτέ στην ιστορία να γεννηθεί από το μηδέν και να στεριωθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς "πλάτες", χωρίς κληροδοτήματα. Δεν περιμένουμε λοιπόν κανέναν και καμιά ηγεσία να προβεί στο αυτονόητο.

Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας όπως και να έχει. Θα ενώσουμε το λαό στη βάση των δικών του άμεσων εθνικοαπελευθερωτικών και κοινωνικών αιτημάτων. Δουλεύουμε όσο κανείς άλλος για την κοινωνική ανατροπή. Ανοίγουμε δρόμους εκεί που κανείς ποτέ δεν τόλμησε να κάνει.

Έχουμε οικοδομήσει και οικοδομούμε σχέσεις με τον απλό κόσμο της δουλειάς, όσο κανείς άλλος στην πρόσφατη ιστορία του τόπου. Δεν περιμένουμε λοιπόν από κομματικούς γραφειοκράτες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ότι κι αν λένε, ότι κι αν πρεσβεύουν.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι αμέσως επόμενο διάστημα κανένας κομματικός μηχανισμός δεν θα αντέξει την αφόρητη πίεση της κοινωνίας και των εξελίξεων. Εμείς όμως προετοιμαζόμαστε γι' αυτές. Ξέρουμε πώς να τις αντιπαλαίψουμε και ταυτόχρονα πώς να κερδίσουμε τον λαό με τις προτάσεις μας. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μας νικήσουν. Ούτε η χλεύη, ούτε η αποσιώπηση, ούτε καν η καταστολή δεν είναι σε θέση να νικήσει το ΕΠΑΜ.

Δεν υπάρχει τρόπος να λυγίσεις και να σπάσεις μια οργάνωση που ξέρει πώς να κερδίζει τον λαό δια της "περιπαττικής οδού", στο πεζοδρόμιο, όπως έλεγε χλευαστικά ο Μητσοτάκης κάθε φορά που αναφερόταν ως πρωθυπουργός στον λαό. Είναι απλά θέμα χρόνου η επικράτησή μας, η επικράτηση ενός οργανωμένου παλλαικού κινήματος με τα προτάγματα του ΕΠΑΜ.

Και σ' αυτή την δουλειά το ΕΠΑΜ απέδειξε ότι χρειάζεται κανέναν. Απέδειξε ότι μπορεί να γεννά λαικούς αγωνιστές από τις στάχτες κι απευθείας από τα σπλάχνα του λαού μας. Να γιατί δεν έχει ανάγκη κανέναν πολιτικό και ιδεολογικό χώρο. Μπορεί να τα καταφέρει ακόμη κι αν μείνει εντελώς μόνο του. Διότι πολύ απλά είναι σαν τον μυθικό γίγαντα Ανταίο, που αντλούσε τη δύναμή του από τη μάνα γη, πατώντας γερά πάνω στη μάνα γη. Έτσι και το ΕΠΑΜ έχει κατακτήσει την τέχνη να πατά γερά πάνω στη δική του μάνα γη, δηλαδή στα λαικά στρώματα. Σ' εκείνα που τα σνομπάρουν όλοι οι άλλοι, ή τα μεταχειρίζονται σαν όχλο υπό χειραγώγηση.

Όσο πατάμε γερά πάνω στον λαό, όσο αντλούμε πρωτογενείς δυνάμεις από τον ίδιο τον λαό, το ΕΠΑΜ δεν μπορεί να ηττηθεί, δεν μπορεί να το σταματήσει κανείς. Ακόμη και μόνο του θα καταφέρει την πολυπόθητη ανατροπή. Το ξαναλέω είναι απλά θέμα χρόνου και ψυχικής αντοχής. Και στο ΕΠΑΜ έχουμε αστείρευτα αποθέματα ψυχικής αντοχής και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο χρόνος δουλεύει για εμάς και τον σκοπό μας.

Από την άλλη, δεν μπορούμε να μην απευθυνόμαστε στις δυνάμεις εκείνες που λένε ότι στέκονται στην πλευρά του λαού. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε χωρίς αυταπάτες, χωρίς να χαριζόμαστε σε κανέναν. Όχι μόνο για να δώσουμε την ευκαιρία σε όποιον δεν έχει χάσει παντελώς τη συνείδηση και τα μυαλά του να αλλάξει ρώτα, αλλά και γιατί οφείλουμε να έχουμε τις πόρτες ανοιχτές σε όσους θέλουν να παλέψουν από κοινού τους ίδιους στόχους.

Το κάλεσμα λοιπόν είναι σαφές, τόσο συγκεκριμένο που κανείς δεν μπορεί να το παρακάμψει και γι' αυτό οι περισσότεροι το παίζουν ανήξεροι. Και κάνει τη δουλειά του εκεί που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Μέσα στο λαό και την κοινωνία. Ξεβρακώνει απρόθυμες και πουλημένες ηγεσίες ακόμη και στα μάτια των πιο πιστών οπαδών τους. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιταγχύνει κανείς την αποσύνθεση των κομματικών μηχανισμών που ήδη συντελείται και να βοηθήσεις τις μάζες που λυτρώνονται να προσανατολιστούν σωστά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

ΞΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ(2)

Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα αμφισβητήσουν το δικαίωμα του καθενός στην άποψη.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα αναλάβουν -αυτόκλητοι μάλιστα- τον ρόλο του αστυνόμου σκέψης.
Δεν είμαστε εμείς που θα στερήσουμε το δικαίωμα στον οποιοδήποτε επιθυμεί να φτιάξει έναν αφαιρετικό-φανταστικό κόσμο για να βολοδέρνει μέσα του.
Κάθε άνθρωπος δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει και να το εκφράζει με κάθε διαθέσιμο μέσο.
Αυτές όλες είναι αυτονόητες και μη επιδεχόμενες συζητήσεως παραδοχές.

Όταν όμως βρισκόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με την συστηματική διαστρέβλωση γεγονότων, τα οποία έχουν πλέον περάσει στην ιστορία και στα οποία μάλιστα υπήρξαμε πρωταγωνιστές, δεν χαριζόμαστε σε κανέναν.

Και είμαστε εμείς που θα εγκαλούμε όποιον επιχειρεί να "προσαρμόσει" την πραγματικότητα με κοπτοραπτικές μεθόδους, βγαλμένες από ανώτατες σχολές αστείας προπαγάνδας, προκειμένου να παίξει τα προσωπικά πολιτικά παιχνίδια του.

Σε πρόσφατο φύλλο της "Φωνής της Πάρου" στην παραπολιτική στήλη του Δ.Μ.Μ "δια φωνίες" διαβάσαμε έκπληκτοι ότι η ΕΔΚΠ Πάρου ήταν ένα άθυρμα προσωπικών φίλων και κομματικών κολλητών του κ.Λ. Κοντού με μερικές μικρές "προσθήκες" από άλλες πολιτικές παρατάξεις ή ιδεολογίες.
Μάθαμε επίσης πως η μεγαλειώδης και πρωτοφανής για τον αμεσοδημοκρατικό της χαρακτήρα εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη των οργάνων, καθώς και του επικεφαλής του ψηφοδελτίου της δημοτικής παράταξης, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα τρυκάκι του Λ. Κοντού, ο οποίος κατάφερε να "αδειάσει" τους αντιπάλους του για το χρίσμα, με μαεστρικό τρόπο την κατάλληλη στιγμή κι αφού τους είχε τσουβαλιάσει στην ΕΔΚΠΠ!!
Η απροσχημάτιστη απαξίωση μιας ανεπανάληπτης σε εύρος (μετείχαν περίπου 700 συμπολίτες και ο αριθμός θα υπερέβαινε τους 1000 αν δεν στεκόταν εμπόδιο το απαγορευτικό απόπλου σκαφών για τους Παριανούς της Αθήνας) εν μέσω χειμώνα στο νησί αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας, όπου ο ΚΑΘΕ ΠΑΡΙΑΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ αποκτούσε αυτοδίκαια με την παρουσία του το δικαίωμα να μετάσχει και να συναποφασίσει για τις εξελίξεις, μαρτυρά αγιάτρευτη εμπάθεια απέναντι σε όσους ηγήθηκαν αυτού του δύσκολου εγχειρήματος, το οποίο σημειωτέον ξεκίνησε τρείς μήνες νωρίτερα, κλιμακώθηκε με τοπικές συνελεύσεις και συσκέψεις και κορυφώθηκε τον Φεβρουάριο του 2006, με την συνέλευση της "ΠΑΝΔΡΟΣΟΥ".
Η προσπάθεια -για πολλοστή φορά εκ μέρους του γράφοντος- να ταυτιστεί-υποτιμηθεί η κίνηση  με την "κομματική παρέα" του Λ.Κοντού καταρρίπτεται από την ίδια τη ζωή, αφού η συνέχεια επιφύλαξε πολλές αποκαλύψεις για το ρόλο πολλών άσπονδων "φίλων" τόσο του ιδίου όσο και της κίνησης...
Η προσπάθεια επίσης να συγκριθεί η οποιαδήποτε προεκλογική διαδικασία-ζύμωση "κορυφής" του περιθωρίου και του παρασκηνίου είτε παλαιότερα, είτε στις μέρες μας με την γνήσια ελεύθερη πρόσβαση στις διεργασίες κάθε ενδιαφερόμενου πολίτη, άλλες σκοπιμότητες υποκρύπτει, που δεν δικαιολογούνται από την δήθεν χιουμοριστική σκωπτική διάθεση του γράφοντος...

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΑΡΟΥ

ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΑΡΟΥ
Πάρος, 18/10/2013


 Δ Ε Λ Τ Ι Ο    Τ Υ Π Ο Υ


 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΔΩΝΙΔΟΣ ΜΕ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ


ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ  …Ν’ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ


 Απ’ ότι φαίνεται, σε σημερινά δημοσιεύματα του Έντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου των Κυκλάδων, κάποιοι από τους Αυτοδιοικητικούς που συμμετείχαν στη συνάντηση έμειναν ικανοποιημένοι από τα ελάχιστα που ο Άδωνις τους «πρόσφερε» για να τους κλείσει ουσιαστικά το στόμα, και να διορθώσει, όπως μπορεί,  τη στραπατσαρισμένη στους Κυκλαδίτες, προσωπική του εικόνα.


 Άραγε, οι Αυτοδιοικητικοί μας, κρίνουν ικανοποιητική τη συνάντηση των 25 λεπτών με τον Υπουργό,  για τη συζήτηση των σοβαρότερων προβλημάτων που ταλανίζουν τις Νησιωτικές μας Κοινωνίες ;


 Άραγε, οι Αυτοδιοικητικοί μας  κρίνουν ικανοποιητικό το φόρτωμα των εξόδων στέγης και σίτισης των Γιατρών στους Δήμους ; Με ποιους πόρους ; Με ποιες οικονομικές δυνατότητες ; ή μήπως και πάλι, αυτό θα το πληρώσει μέσω νέας φορολογίας ο Δημότης ;


 Καθοριστική ήταν η απουσία από την συνάντηση του Δήμαρχου Πάρου, καθώς δεν προωθήθηκαν οι θέσεις του Δήμου Πάρου που, μαζί με αυτές του Συντονιστικού, είναι και οι πιο επεξεργασμένες και προωθημένες για τα θέματα Υγείας, όχι μόνο της Πάρου αλλά και  των Κυκλάδων.


 Δυστυχώς ήδη άρχισε να διαφαίνεται, σε κάποια  Κυκλαδίτικα ΜΜΕ, ότι ξεκίνησε μια προσπάθεια «αποενοχοποίησης» του Αδώνιδος για τις ακραίες θέσεις του στα θέματα Υγείας των Νησιών μας, δες τελεσίγραφο για το Νοσοκομείο Σαντορίνης , απάντηση στο Συντονιστικό Πάρου κλπ, προσπάθεια που θα συνεπικουρηθεί και από τους διάφορους τοπικούς παραγοντίσκους των κυβερνητικών τοποτηρητών.


 Πιστεύουμε ότι η Πάρος, η Αντίπαρος, και το Συντονιστικό  δεν πρέπει να είναι ικανοποιημένοι από την εξέλιξη της συνάντησης και θα πρέπει να συνεχίσουν αταλάντευτα, τον αγώνα τους στα πλαίσια των ομόφωνων αποφάσεων που έχουν πάρει.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.

Διαβάστε το και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα...

Που πάμε;

*Η κινητοποίηση για τα θέματα υγείας συνεχίζεται με επόμενο σταθμό -απ' ότι πληροφορούμαστε θα είναι κι ο τερματικός- την Αθήνα.
Ταυτόχρονα "εντός των τειχών" συνεχίζεται η συνήθης πολεμική περί αυθεντικότητας προθέσεων, συνέπειας κλπ...
Τα βέλη πλέον στρέφονται όχι στην δημοτική πλειοψηφία, αλλά στη μείζονα μειοψηφία, μέρος της οποίας κατηγορείται για αδίστακτο κομματισμό και υποταγή σε άνωθεν γαλαζοπράσινες μνημονιακές εντολές...
Εμείς, σε αυτό το κείμενο, δεν θα υπεισέλθουμε στους ανταγωνισμούς για την πρωτοκαθεδρία της ηγεσίας του τοπικού "λαϊκού κινήματος",δεν θα υπερασπιστούμε την αυθεντικότητα ή μη των προθέσεων κανενός, ούτε θα εμπλακούμε στις αντεγκλήσεις με φόντο σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα .
Το θέμα το εξαντλήσαμε στο παρελθόν.

Έχουμε όμως και δικαιούμαστε/υποχρεούμαστε να υποβάλλουμε ορισμένα ερωτήματα:

1)Έχει αναλυθεί επαρκώς η γενικότερη πολιτική οικονομική κατάσταση μέσα στην οποία περιδινίζεται η καταρρέουσα κοινωνικά Ελλάδα;

2)Ποιά είναι η στρατηγική αυτής της κινητοποίησης;
Αν δηλαδή -που είναι και το πιθανότερο ενδεχόμενο- η ομάδα των 250-300 συμπολιτών   εκδράμουσα στα κέντρα λήψης αποφάσεων συναντήσει κουφούς συνομιλητές και αυτιστικές υπουργικές συμπεριφορές, ποιές επόμενες κινήσεις προετοιμάζει;

3)Έχουν μελετηθεί ανάλογα παραδείγματα άλλων περιοχών (με διαλυμένα Κ.Υ.ή Νοσοκομεία) και έχουν εξαχθεί σχετικά συμπεράσματα;

4)Δεν συνιστά ασυγχώρητη αυταπάτη να θεωρεί κανείς και να επιχειρεί να πείσει τους πολίτες σχετικά, πως μια κυβέρνηση ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ, θα συγκινηθεί από το δράμα μιας -αμελητέο μέγεθος σε σχέση με το πανεθνικό πρόβλημα- νησιωτικής περιοχής, όσο πειστικά και πιεστικά κι αν αναδειχθεί αυτό που υφιστάμεθα; 

5)Δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό το παιχνίδι που παίζουν οι χυδαίοι πολιτικάντιδες οι οποίοι σου θέτουν μαξιμαλιστικά ως επερχόμενο το χειρότερο κακό, για να σε κάνουν να πιστέψεις ότι νίκησες αν μετά από "αγώνα" και δική τους "κατανόηση" διασώσεις το ελάχιστο, αφού φυσικά σου έχουν αποσπάσει το μέγιστο;

6)Γιατί δεν ενημερώνεται ωμά και σταράτα ο παριανός πολίτης για την αγριότητα και την απανθρωπιά των τεράτων που παριστάνουν τους κυβερνήτες-διεκπεραιωτές του σχεδίου εξόντωσης του Ελληνικού λαού γοργά και σταθερά και αναλόγως να κινηθεί με σθένος και αποφασιστικότητα, σε άλλο πολιτικό επίπεδο και με ριζοσπαστική-εξεγερτική φιλοσοφία διεκδίκησης;

Η αποδοχή να συνομιλείς με τους πρωτεργάτες της εκτέλεσης συμβολαίου θανάτου των Ελλήνων συνιστά επικίνδυνη διεκδικητική αυταπάτη και η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται ούτε στην υποθετική περίπτωση που σου πετάξουν κανένα "ξεροκόμματο" δικαίωσης διορίζοντας κάποιον ή κάποιους γιατρούς μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση για το προσεχές διάστημα.
Η κοινωνία της Πάρου αλλά και ολόκληρης της χώρας πρέπει να συνειδητοποιήσει πως αυτό που ζει δεν είναι μια οποιαδήποτε κρίση, η οποία θα θεραπευτεί με γιατροσόφια της τρόικας και στουρναρέϊκες δολοφονικές χειρουργικές παρεμβάσεις-ακρωτηριασμούς.
Αυτό που βιώνουμε είναι ένα από ετών καλά σχεδιασμένο έγκλημα που εκτελείται δυστυχώς υπό την βουβαμάρα και την ανοχή της πλειοψηφίας των πολιτών, οι οποίοι αναλώνονται σε σποραδικές, μεμονωμένες ασυντόνιστες και αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις, με χαρακτηριστικότατα-αντιπροσωπευτικότατα παραδείγματα τις αστείες απεργίες που αποφασίζονται από τα συνδικάτα, αλλά λίγοι πλέον τις ακολουθούν, γιατί απλούστατα τις θεωρούν μέρος του παιχνιδιού και όχι εργαλείο κατάργησής του...

Πριν κουραστεί και απελπιστεί ο κόσμος, ας γίνει κοινωνός της αλήθειας που κρύβεται επιμελέστατα πίσω από λογύδρια και  παπαρολογίες  κυβερνητικών ταλιμπάν.

Αν δεν ξεσηκωθεί τώρα και δεν σαρώσει τον εσμό της αλητοκρατίας-ξενοδουλείας, καμία τύχη και καμία ελπίδα δεν υπάρχει για το μέλλον.
Μέλλον θα υπάρχει μόνο για τις μίζερες και αυτάρεσκες τοπικές αντιπαραθέσεις για το ποιος θα στήσει την σημαία του κατακτητή πάνω σε βουνά ερειπίων των μνημονιακών καταστροφών...
Mια και θίξαμε προχθές το κεφάλαιο χρηματοπιστωτικός τομέας με τα επερχόμενα πιθανά κουρέματα καταθέσεων και άλλων εκπλήξεων, καλό θα είναι να γνωρίζετε τα παρακάτω ενδιαφέροντα στοιχεία για να μην σας παραμυθιάζουν τα ημιμαθή και εξαγορασμένα τηλεοπτικά παπαγαλάκια:

Στο Λουξεμβούργο του κ. Γιούνκερ, πρώην προέδρου του Γιούρογκρουπ, ο χρηματοπιστωτικός τομέας ΔΕΝ είναι 7 φορές μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της χώρας όπως στην Κύπρο, αλλά 20 φορές μεγαλύτερος...

Στην Ελβετία, το μέγεθος δύο μόνο τραπεζών, της UBS και της Credit Suisse, είναι σχεδόν 7 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ όλης της χώρας...

Στο Βέλγιο, δύο τράπεζες, η Dexia και η Fortis έχουν μέγεθος σχεδόν 4φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας...

Στη Βρετανία, τρεις τράπεζες, οι RBS, Barclays, HSBC, έχουν μέγεθος 4 φορές μεταλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας...

Στη Γερμανία, μια μόνο τράπεζα, η Deutsche Bank, έχει μέγεθος που ανέρχεται σχεδόν στο ΑΕΠ όλης της χώρας...

Στη Γαλλία, μια μόνο τράπεζα, η BNP Paribas, έχει μέγεθος που ξεπερνά όλο το ΑΕΠ της χώρας...

Στην Ισπανία, μια μόνο τράπεζα, η Santander, έχει μέγεθος όσο και το ΑΕΠ της χώρας...

Σε Σουηδία και Ολλανδία το μέγεθος του τραπεζικού τομέα ξεπερνά κατά 3,5 φορές το ΑΕΠ των δύο χωρών...

Σύμφωνα με την «Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών» για το έτος 2010 το μέγεθος του χρηματοπιστωτικού τομέα όσον αφορά μόνο τους «άυλους τίτλους» ξεπέρασε τα 1.030 δισ. δολάρια, όταν την ίδια χρονιά το παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν μόλις 62 δισ. δολάρια. Δηλαδή, ήταν μεγαλύτερος κατά 16 τουλάχιστον φορές...

Στην Αμερική, εν μέσω κρίσης, στο τρίτο τρίμηνο του 2009, το 80% της αύξησης των συνολικών κερδών προερχόταν από το χρηματοπιστωτικό τομέα, ο οποίος, όμως, αντιπροσωπεύει μόνο το 25% της αμερικανικής οικονομίας.

Στην Ευρώπη το 2007 - 2008, ενώ το σύνολο της οικονομίας παρουσίαζε ρυθμούς μεγέθυνσης 3%, οι τράπεζες εμφάνιζαν ρυθμούς επέκτασης των κερδοσκοπικών τους κεφαλαίων από 40% μέχρι και 80% το χρόνο.

Ταυτόχρονα, ενώ το εθνικό προϊόν αύξανε με ετήσιο ρυθμό 4%, ο δανεισμός της οικονομίας αύξανε με ρυθμό ανώτερο του 8%.

Ολα αυτά μάς οδηγούν στον Χριστόφορο Κολόμβο, τον ήρωα της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας, ο οποίος το έθετε ως εξής:

«Πίστη, ελπίδα, φιλευσπλαχνία αλλά πιο σπουδαίο απ' όλα αυτά είναι το τραπεζικό κέρδος»...

Ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο» {1} παρατηρεί ότι στην επιδίωξή του για ένα κέρδος της τάξης του 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μην είναι έτοιμος να διαπράξει ο καπιταλιστής, ριψοκινδυνεύοντας ακόμα και να οδηγηθεί στην κρεμάλα.

Εκείνο το 300% για το οποίο μιλούσε ο Μαρξ, και για το οποίο ο καπιταλιστής είναι έτοιμος να διαπράξει κάθε έγκλημα, αποτελεί τη σύγχρονη πραγματικότητα και την τυπική λειτουργία του ιμπεριαλισμού, από την εποχή που ο Λένιν έκανε λόγο για τον «τοκογλυφικό ιμπεριαλισμό».

Φάση κατά την οποία «οι τράπεζες μετεξελίσσονται από το μετριόφρονα ρόλο των μεσολαβητών σε πανίσχυρους μονοπωλητές, που διαθέτουν σχεδόν όλο το χρηματικό κεφάλαιο του συνόλου των καπιταλιστών και των μικρονοικοκυραίων...»

2.Ιδού πώς στο παραπάνω πλαίσιο προκύπτει η «φούσκα» ως αποτέλεσμα της έμφυτης ροπής του χρηματιστικού κεφαλαίου (δηλαδή της σύμφυσης βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου) στην αναζήτηση κέρδους:

Το 1980, η αξία των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων ήταν 12 τρισεκατομμύρια δολάρια ή περίπου 100% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Το 1995 είχε ήδη φτάσει στα 64 τρισεκατομμύρια δολάρια ή περίπου 200% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Το 2005 είχε εκτιναχτεί στα 140 τρισεκατομμύρια δολάρια ή πάνω από 300% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 2007στο 350% του παγκόσμιου ΑΕΠ!

Σε διάστημα λιγότερο της τριακονταετίας, δηλαδή, τα περιουσιακά στοιχεία που με τη μορφή μετοχών, ομολόγων κ.λπ. κατείχαν στα χέρια τους τραπεζίτες και κάθε λογής κεφαλαιούχοι και ιδιώτες αυξήθηκαν κατά 1.500%!!!!

Ανακεφαλαιώνουμε:

1. Ο όγκος των συναλλαγών που αφορά την πραγματική οικονομία δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνο το 2% του συνόλου των χρηματικών συναλλαγών.

2. Το Ενεργητικό των τραπεζών τη στιγμή της εκδήλωσης της κρίσης ήταν τριπλάσιο από το παγκόσμιο ΑΕΠ και η αξία των παραγώγων 16 φορές (!) μεγαλύτερη από το παγκόσμιο ΑΕΠ.

3. Ενώ το 2006 το παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν 47 τρισ. δολάρια, η αξία των μετοχών ήταν 51 τρισ. δολάρια, των ομολόγων 68 τρισ. δολάρια και των παραγώγων... 473 τρισεκατομμύρια. Το 2009, το μέγεθος των παραγώγων είχε ανέλθει στα 900 τρισ. δολάρια!

4.Σε κάθε κράτος της Ευρώπης ο κύκλος εργασιών των τραπεζών που δραστηριοποιούνται στο έδαφός του υπερβαίνει κατά πολύ το ΑΕΠ της χώρας.

Μεσούσης της κρίσης, ο κύκλος εργασιών των τραπεζών στην Ιρλανδία ανήρχετο στο 700% του ΑΕΠ της χώρας, στην Ελβετία στο 650%, στη Γαλλία 320%, στη Γερμανία στο 280%.

5.Στην Ευρωζώνη, όπου το ΑΕΠ των χωρών που την απαρτίζουν κινείται στα 10 τρισ. ευρώ, το Ενεργητικό των τραπεζών ήταν το 2010 πάνω από 43 τρισ. ευρώ, δηλαδή 4 και πλέον φορές μεγαλύτερο.

6.Κάθε δευτερόλεπτο, στο σύγχρονο κόσμο διακινούνται με ηλεκτρονική μορφή στην παγκόσμια αγορά χρήματος περί τα 320 δισ. δολάρια.

7.Το 2008, τα παράγωγα διεθνώς αναλογούσαν στο 976% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος!

Τι σημαίνουν τα παραπάνω:

α) Οτι η χρηματοπιστωτική «φούσκα» και η υπερεπέκταση του χρηματοπιστωτικού τομέα δεν συνιστά παρά μια τυπική λειτουργία του καπιταλισμού από συστάσεώς του και ειδικά στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.

β)Ο «καπιταλισμός - καζίνο», που εντελώς πρόσφατα ανακάλυψε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών κ. Μοσκοβισί, είναι ο μόνος μονοπωλιακός καπιταλισμός που υπήρξε, υπάρχει και που μπορεί να υπάρξει.

Ηδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, όπως τονίζει ο Λένιν στον «Ιμπεριαλισμό», το 40% του συνολικού πλούτου της Βρετανίας προερχόταν από τόκους κεφαλαίων που ήταν τοποθετημένα στο εξωτερικό.

Ως εκ τούτου, μετά μάλιστα τις τοποθετήσεις του κ. Σόιμπλε, της κυρίας Λαγκάρντ, του κ. Μοσκοβισί, της Αγίας Οικογένειας των Βρυξελλών εν συνόλω, που δικαιολόγησαν τις αποφάσεις τους για την Κύπρο στο όνομα της ανάγκης, όπως είπαν, να μειωθεί το μέγεθος του τραπεζικού τομέα του νησιού- παρουσιάζοντας δηλαδή σαν «δικαιολογητική βάση» για τα ενδοϊμπεριαλιστικά τους παιχνίδια το ίδιο το έγκλημα του συστήματος που υπηρετούν -δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε όπως ο Σαίξπηρ στον «Εμπορο της Βενετίας»:


Με την ανάπτυξη του τοκοφόρου κεφαλαίου και του πιστωτικού συστήματος φαίνεται σα να διπλασιάζεται όλο το κεφάλαιο και, που και που, να τριπλασιάζεται από τον διαφορετικό τρόπο, με τον οποίο το ίδιο κεφάλαιο ή ακόμα η ίδια μόνο χρεωστική απαίτηση εμφανίζεται σε διάφορα χέρια με διάφορες μορφές.

Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του "χρηματικού κεφαλαίου" είναι καθαρά πλασματικό».

Όπως αντιλαμβάνεστε ο πυρήνας του προβλήματος "χρέος" (για την Ελλάδα και όχι μόνο)  δεν έχει να κάνει με τις παπαρολογίες περί αναντιστοιχίας παραγωγής-κατανάλωσης, εσόδων-εξόδων, και άλλα εύπεπτα και αληθοφανή που μας σερβίρισαν οι σε διατεταγμένη υπηρεσία ευρισκόμενοι δημοσιογράφοι, αναλυτές, καθηγητές, με λίγα λόγια όλος ο εσμός της δοσίλογης διανόησης, αλλά η τερατογένεση του νεοφιλελευθερισμού που λέγεται χρηματοπιστωτικός τομέας, ιδιαίτερα αυτός της "Ευρώπης".