Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

Ας μας συγχωρέσουν προκαταβολικά οι ενασχολούμενοι με την υποκριτική, αλλά όσα βιώνουμε εσχάτως καθιστούν περιττή πολυτέλεια την άσκηση αυτής της τέχνης.

Ένα απέραντο θέατρο, θέατρο όμως του παραλόγου η διεθνής σκηνή:
Κοντεύει ένα εικοσαήμερο αφότου χάθηκαν τα ίχνη του Μαλαισιανού αεροπλάνου και οι Αμερικάνοι υποδύονται τους "ανίδεους"!
Ναι ναι, οι Αμερικάνοι που πρώτοι αυτοί ανακάλυψαν την πιτυρίδα στα μαλλιά του Μπιν Λάντεν με τα δορυφορικά συστήματα παρακολούθησης που έχουν αναπτύξει πάνω από την ευρύτερη περιοχή του Ινδικού ωκεανού!!
Ο πόλεμος στη Συρία μαίνεται με εκατοντάδες θύματα και χιλιάδες πρόσφυγες καθημερινά να συνθέτουν την φρίκη, με τον ΟΗΕ να καμώνεται πως δεν γνωρίζει τίποτα για την ΞΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ στα εσωτερικά της χώρας και την καταπάτηση της ιδρυτικής χάρτας του.
Αυτό που επικοινωνείται όμως για τους αθεράπευτα χορτοφάγους είναι η κακότητα του "καθεστώτος" Άσαντ και η αγαθοσύνη των "μαχητών της ελευθερίας"...
Το έργο άλλωστε το ξαναείδαμε πριν τρία χρόνια στη Λιβύη με τον "ανθρωποφάγο" Καντάφι και τους ανθρωπιστές επαναστάτες, ωστόσο κανείς πλέον δεν μιλά, ούτε για το τι έγινε τότε, πολύ περισσότερο για το τι συμβαίνει σήμερα στην δύστυχη αυτή χώρα.
Στην Βενεζουέλα εδώ και δύο μήνες οι 250-300 μόνιμα ευρισκόμενοι στους δρόμους διαδηλωτές (αλήθεια αν δεν είναι πράκτορες, τότε πως βιοπορίζονται;) χρησιμοποιούνται για να σχηματίζεται και να διακινείται η εικόνα αποσταθεροποίησης της χώρας με τα διάφορα CNN να σκίζουν τα ιμάτιά τους υπέρ της δημοκρατίας (sic) made in USA φυσικά...

Ένα απέραντο θέατρο του παραλόγου η εθνική πολιτική σκηνή:
Ο Βενιζέλος σε μια ανεπανάληπτη θεατρική παράσταση κονταρομάχησε με τον Τσίπρα εμφανιζόμενος ως υπέρμαχος του Συντάγματος!
Ποιος; Ο Βενιζέλος!!
Η κυβέρνηση και τα εγχώρια παπαγαλάκια να περηφανεύονται για την επιτυχία της προσεχούς "εξόδου" από το μνημόνιο (δεν διευκρινίζουν ποιο απ' όλα) και την συνακόλουθη δυνατότητα να βγει προσεχώς η χώρα μας στις αγορές...
Ό μεθερμηνευόμενον εστί, να συνεχίσει τον κατήφορο της υπερχρέωσης η οποία την οδήγησε στα μνημόνια και στην εθνική καταστροφή!!

Ένα θέατρο του παραλόγου και η τοπική προεκλογική κίνηση:
Υποψήφιοι για την περιφέρεια να καταγγέλλουν τα χαμένα τρένα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, λησμονώντας πως οι ίδιοι ή συνοδοιπόροι τους τα διαχειρίστηκαν με διάφορες ιδιότητες στο παρελθόν.
Τα όσα διαδραματίζονται στη σκηνή των δημοτικών προεκλογικών θεατρικών αγώνων δεν χρειάζονται ιδιαίτερη αναφορά ή επεξήγηση.
Αν ζούσε ο Ιονέσκο θα αναγνώριζε την πρωτοκαθεδρία και θα υποκλίνονταν ταπεινά σε όσους σκηνοθετούν την επερχόμενη παράσταση...
 

Τα οκτώ ερωτήματα για το γάλα που δεν απαντήθηκαν ποτέ

Μπορεί ο υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης να φάνηκε πως υπαναχωρεί στο θέμα του γάλακτος, προκειμένου να βοηθήσει τους πρόθυμους για κωλοτούμπες «αντάρτες» βουλευτές να κάνουν το ίδιο, ωστόσο παραμένουν οκτώ κρίσιμα ερωτήματα, τα οποία χρήζουν άμεσων απαντήσεων. Τα θέτει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Κοδέλας:
1)     Γιατί, σύμφωνα και με την Έκθεση του ΟΟΣΑ, το φρέσκο γάλα 5 ημερών ιδιωτικής ετικέτας έχει μέση τιμή 0,85 ευρώ και το Επώνυμο 1,22;
2)     Γιατί το γάλα υψηλής παστερίωσης (μακράς διάρκειας), που αφορά κυρίως εισαγόμενο γάλα, έχει μέση τιμή 1,38 ευρώ έναντι 1,22 του φρέσκου;
3)     Ο κτηνοτρόφος ευθύνεται που, όπως αναφέρεται στην Έκθεση του ΟΟΣΑ, η ψαλίδα από τον παραγωγό στον καταναλωτή είναι στην Ελλάδα κατά 35% υψηλότερη από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη; Γιατί τόσο ο κ. Χατζηδάκης όσο και ο κ. Σκορδάς τολμούν και χαρακτηρίζουν ως συντεχνία τους παραγωγούς-κτηνοτρόφους και δε λένε κουβέντα για τα καρτέλ στη βιομηχανία και την εμπορία του γάλακτος;
4)     Αναφέρεται στην κατακλείδα της Έκθεσης: “Αυτή η εκτίμηση δεν προκύπτει από μια ανάλυση κόστους-οφέλους και, πιο ειδικά, δε λαμβάνει υπόψη τις δυνητικά αρνητικές συνέπειες στην πλευρά των παραγωγών.” Γιατί παρουσιάζεται ως Ευαγγέλιο μια πρόταση που και οι συντάκτες της ακόμα παραδέχονται ότι δεν είναι πλήρης και θα έχει αρνητικές συνέπειες στην Ελληνική Κτηνοτροφία;
5)     Πώς εξηγείται την ίδια μέρα στον ίδιο Δήμο (Δ. Αθηναίων) να υπάρχουν μεγάλες διαφορές τιμής ανάμεσα σε αλυσίδες Σ/Μ; Ο κτηνοτρόφος ευθύνεται που το ίδιο γάλα πωλείται σε μια αλυσίδα 0,99 και σε άλλη 1,18 ευρώ; Ή, που άλλο γάλα πωλείται από 0,99 έως 1,48 ευρώ;
6)     Έχει ακούσει κάτι το Υπουργείο για τις καταγγελίες σχετικά με τα πιστωτικά τιμολόγια των αλυσίδων;
7)     Γιατί, τελικά, μια βιομηχανία να παραμείνει εδώ και να μη μεταφερθεί σε γειτονικές Βαλκανικές χώρες όπου θα μπορεί να χρησιμοποιεί ξένο γάλα και να απασχολεί ακόμα φθηνότερους εργαζόμενους και μετά να το εισάγει στην χώρα μας;
8)     Έχει απασχολήσει το Υπουργείο το έλλειμμα στα κτηνοτροφικά προϊόντα που επιβαρύνει και το ισοζύγιο;
Η πολιτική της Κυβέρνησης δημιουργεί μια χώρα Εισαγωγών, μια χώρα σε παραγωγική ερήμωση. Και το υποτιθέμενο φθηνότερο γάλα, αν είναι φθηνότερο, θα είναι σίγουρα χαμηλότερης θρεπτικής αξίας. Γιατί, όπου φτωχός και η μοίρα του, λέει ο λαός, και ο λαός της μνημονιακής Ελλάδας προβλέπεται να έχει την αντίστοιχη διατροφή του...
Μέτρα για να φθάνει το γάλα φθηνότερα στον καταναλωτή υπάρχουν: Μέτρα μείωσης του κόστους παραγωγής, έλεγχος των καρτέλ και ανάπτυξη εναλλακτικών συλλογικών δικτύων διανομής, μείωση του ΦΠΑ. Αυτή η επιλογή συνδέεται με μια πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάταξης της χώρας και είναι στον αντίποδα των μνημονιακών και κυβερνητικών πολιτικών.
πηγή:Το Κουτί της Πανδώρας

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Αδικαιολόγητη όξυνση.

Οξύνεται η κόντρα Βλαχογιάννη-Κωβαίου, έπειτα από την χθεσινή ανακοίνωση της παράταξης    ΕΚΠ-ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Το πλέον παράδοξο είναι η επιλογή  Κωβαίου ως αποκλειστικό στόχο στην μέχρι σήμερα πορεία της προεκλογικής περιόδου, όταν μέσα στο τελευταίο διάστημα η δημοτική πλειοψηφία έχει δεχθεί καταιγισμό ριπών από τους τρεις έτερους διεκδικητές του δήμου, ΚΕΠ-ΟΣΑ, ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, και ΠΑΡΟΣ ΝΕΑ ΠΝΟΗ, χωρίς να αρθρώσει αντίλογο.
Αν επιχειρήσουμε να αναλύσουμε-ερμηνεύσουμε το περιεχόμενο της ανακοίνωσης, τότε βγάζουμε το αβίαστο συμπέρασμα πως ο Μ.Κωβαίος αποτελούσε αγκάθι στο πλαίσιο της λειτουργίας του ως πρωτοκλασάτο στέλεχος της πλειοψηφίας και ήταν θέμα χρόνου το άδειασμά  του από αυτήν.
Ερωτήματα προκαλεί ο όρος πλασιέ που χρησιμοποιείται, όρος που αποσκοπεί να υποβαθμίσει ηθικά τον Κωβαίο, αλλά ουσιαστικά ακυρώνει την όποια θετική εικόνα έχτισε συστηματικά ο δήμος Πάρου υπό την ηγεσία Βλαχογιάννη.
Δεν απαντά στο κρίσιμο ερώτημα ποιος εξουσιοδότησε τον Μ.Κωβαίο να κινείται σχεδόν ολόκληρο χρόνο ως διάδοχος του Χ.Βλαχογιάννη.
Αν δεν υπήρξε τέτοια εξουσιοδότηση, γιατί υπήρξε ανοχή;
Πάντως οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα διατείνονται ότι το κείμενο αυτό δεν αποτελεί πόνημα του δημάρχου, παρά το γεγονός ότι φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη γι αυτό...
 

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ: Σαν σήμερα οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα ο Νίκος Μπελογιάννης

Μπελογιάννης
 
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τυφεκισμού στις 4:12 π.μ.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1915 στην Αμαλιάδα. Από μαθητής του Γυμνασίου βρέθηκε στο δημοκρατικό κίνημα. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν τέλειωσε τις σπουδές του, διότι αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο με απόφαση της Συγκλήτου για τη δράση του «εναντίον της κοσμογονίας του Κονδύλη».
Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1934. Από τότε, πέρασε από πολλές δοκιμασίες. Φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια στην Ασφάλεια Πατρών, τρομοκρατία στα ιταλικά στρατόπεδα. Στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν καπετάνιος μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ. Στον εμφύλιο, ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πολιτικός επίτροπος μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού. Παράλληλα με την καθοδηγητική του δουλειά, έγραψε άρθρα και μελέτες που αφορούσαν στην ελληνική ιστορία και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Περίπου ένα χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Νίκος Μπελογιάννης και 93 ακόμη σύντροφοί του -μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Στάθης Δρομάζος, ο Στέργιος Γραμμένος και η Έλλη Ιωαννίδου- συλλαμβάνονται και στις 22 Οκτωβρίου 1951 οδηγούνται σε δίκη. Κατηγορούνται για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ), το οποίο -βάση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947- θεωρείται παράνομο, προδοτικό και ξενοκίνητο κόμμα, που δρα ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Στις 15 Νοεμβρίου ο πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Σταυρόπουλος ανακοινώνει την ετυμηγορία, πλαισιωμένος από τους στρατοδίκες Γεώργιο Παπαδόπουλο (τον μετέπειτα δικτάτορα), Ν. Κομιάνο, Γ. Κοράκη, και Θ. Κυριακόπουλο. Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο. Η απόφαση προκαλεί διεθνή κατακραυγή, ενώ στο εσωτερικό της χώρας το πολιτικό κλίμα φορτίζεται και πάλι επικίνδυνα.
Τρεις μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1952, η δίκη επαναλαμβάνεται. Δεσπόζουσα μορφή, ο 37χρονος Μπελογιάννης, ο οποίος παρακολουθεί την όλη διαδικασία μ' ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι, άψογα ντυμένος και με περισσή ευπρέπεια και ψυχραιμία. Την 1η Μαρτίου ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Σίμος ανακοινώνει την ετυμηγορία... Εις θάνατον καταδικάζονται ο Νίκος Μπελογιάννης και επτά ακόμη κατηγορούμενοι.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τυφεκισμού στις 4:12 π.μ. Στο άκουσμα των πυροβολισμών, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας κυριολεκτικά καταρρέει. Όλη η κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας δεν κατάφερε να αποτρέψει το γεγονός.
Τα άσχημα μαντάτα ταξιδεύουν γρήγορα μέχρι το στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων στον Αϊ Στράτη, όπου ζει εξόριστος ο Γιάννης Ρίτσος. Την ίδια μέρα θα γράψει το ποίημα Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο:
Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.
Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.
πηγή:Το Κουτί της Πανδώρας

Κοινωνικός ακτιβισμός μόνη απάντηση ..


ψωμι παιδεια ελευθερια…ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ!

Γράφει ο Βλάσης Μανθογιάννης

Καμία χούντα σε αυτό τον κόσμο, καμία ολιγαρχία, δεν έπεσε χωρίς κοινωνικούς αγώνες! Από την χούντα του Φράνκο στην Ισπανία και του Πινοσέτ στην Χιλή έως αυτή του Γιαρουζέλτσκι στην Πολωνία, όλες για να απομακρυνθούν χρειάστηκαν κοινωνικούς αγώνες. Βέβαια άλλες εποχές άλλα ήθη, αφού η δική μας Χούντα μετέρχεται άλλων μεθόδων, έχοντας ενδυθεί με κοινοβουλευτικό μανδύα παρόλο που η εξουσία ασκείται με αλλεπάλληλες παραβιάσεις του Συντάγματος.

Οι ολίγοι, που κυβερνούν με τις ευλογίες τις τρόικας, χρησιμοποιώντας ως κοπάδι προβάτων τους…

βουλευτές της συγκυβέρνησης, εφαρμόζοντας επάνω τους πρακτικές εξαρτημένων από την εξουσία αντανακλαστικών, ψηφίζουν εν μια νυκτί νόμους σαν το τελευταίο μνημόνιο ή εφαρμόζουν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.

Όλα, μα όλα, τα μέτρα που ψηφίζονται έχουν ένα κοινό παρονομαστή, που δεν είναι άλλος από το να επιτρέψουν την συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των ολίγων είτε αυτοί είναι τραπεζίτες, είτε κατασκευαστές, είτε μιντιάρχες, είτε βιομήχανοι. Δείτε: τον βιοπορισμό των φαρμακοποιών τον κάνουν υπερκέρδη ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ, πιέζουν την τιμή του γάλακτος των ντόπιων παραγωγών μέσω της αύξησης της ζωής του γάλακτος, μετακυλούν τις υποχρεώσεις των τραπεζών στους πολίτες, χαρατσώνουν τους μικροεπενδυτές των ΑΠΕ προστατεύοντας τις μεγάλες επενδύσεις. Και τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος…

H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία (‘Αρθρο 120 – Ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος).

πηγή:olympiada

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ "ΕΚΠ-ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ"

ΣΧΟΛΙΟ

Με αφορμή τη συγκέντρωση του κ. Κωβαίου, ο συνδυασμός μας έχει να κάνει το παρακάτω σχόλιο:
  1. Ο κ. Κωβαίος έως ΧΘΕΣ, ήταν αντιδήμαρχος της παράταξής μας και ο καλύτερος «πλασιέ» έργων του συνδυασμού μας. 
  2. Ο κ. Κωβαίος έως ΧΘΕΣ, ήταν υπέρμαχος κάθε απόφασής μας στο δημοτικό συμβούλιο και ουδέποτε καταψήφισε έστω και μία από αυτές.
  3. Ο κ. Κωβαίος έως ΧΘΕΣ, ήταν εκ των κύριων εκφραστών της πολιτικής του συνδυασμού μας για την παιδεία. 
  4. Ο κ. Κωβαίος έως ΧΘΕΣ, ήταν σύμφωνος με την πολιτική που ακολουθούσαμε στην Κοινωνική πολιτική, στο Λιμενικό Ταμείο, στον Τουρισμό, στη ΔΕΥΑΠ, στην ΚΔΕΠΑΠ και σε όλες τις επιχειρήσεις του Δήμου. 
Ο κ. Κωβαίος ΟΥΔΕΠΟΤΕ διαφοροποιήθηκε σε καμία από τις παραπάνω πολιτικές.

Ο κ. Κωβαίος ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ φορά διαφοροποιήθηκε:
Όταν δεν κατάφερε να επιβάλει τον εαυτό του -στα μέλη της παράταξής μας- για να ηγηθεί του συνδυασμού μας.

Τελικά, αναρωτιόμαστε; Ποιος είναι ο λόγος που θέλει να είναι υποψήφιος δήμαρχος; Είναι μόνο ο διακαής πόθος και η σφοδρή επιθυμία του ή και η πίεση που δέχεται από κομματικό παράγοντα του νομού μας, ώστε ο τελευταίος να ελέγξει και το Δήμο Πάρου;;

Αυτά για αρχή με τον «πλασιέ» έργων του συνδυασμού μας…

Ο τέλειος…




Δεν είναι σίγουρο αν είναι ο χειρότερος,
..είναι όμως σίγουρο ότι είναι ο πιό δόλιος και ο πιό επικίνδυνος οιονεί δωσίλογος από την σύσταση του νέου ελληνικού Κράτους ως τις μέρες μας!
Κάθε φράση του, κάθε πράξη του, είναι μιάμελετημένη μαχαιριά στην πλάτη της χώρας, της κοινωνίας, των πολιτών.
Όλη του η πολιτική καριέρα υπήρξε μία επί τούτου στρατηγική εξυπηρέτησης μεγάλων (και μικρότερων) ιδιωτικών συμφερόντων, εις βάρος της χώρας και του λαού,
     ..καθώς και υποστήριξης συμφερόντων ξένων χωρών, έναντι της πατρίδας(;) του.
Την φυσική του, και όποια πολιτική του ευφυία, την χρησιμοποίησε για το κακό και όχι για το καλό του κοινωνικού συνόλου.
Είναι ένα σπάνιο παράδειγμα συνολικής αλλά και επί μέρους αρνητικής συνεισφοράς στα κοινά και στον τόπο.
Ένας σύγχρονος Αλκιβιάδης, αν και η σύγκριση φαίνεται μάλλον ότι αδικεί τον αρχαίο εκείνον πρόγονο και πολιτικό!

Το πιό πρόσφατο ”κατόρθωμά” του, η δήλωση του, σύμφωνα με την οποία:
 ”Όταν λέμε ότι θα κουρευτεί το χρέος το οποίο κατέχουν οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης, αυτό είναι μίακίνηση επιθετική κατά των εκλογικών σωμάτων και των Κοινοβουλίων αυτών των κρατών..”,
     ..θέλει να αποτρέψει προφανώς οποιαδήποτε ενδεχόμενη ”βλάβη” ξένων οικονομιών, και αφήνει την δική μας χώρα και τον δικό μας λαό έκθετο στα τοκογλυφικά συμφέροντα και ορέξεις των κατ’ όνομα μόνον δανειστών, αλλά στην πραγματικότητα επίδοξων κυρίαρχων και κατακτητών!
     Κι ενώ βεβαίως όλες οι πράξεις και οι πρακτικές των χωρών-μελών της ευρωζώνης, απέναντι στην πατρίδας μας είναι άκρως φιλικές!!!

     Έτσι ακριβώς πορεύτηκε σε όλον του τον πολιτικό βίο, και πορεύεται ακόμα!
     Ο τέλειος εθνικός και κοινωνικός ”Νενέκος”.

Τώρα βέβαια, στην παρούσα συγκυρία, νοιώθοντας ”στον σβέρκο του” καυτήν την ανάσα του Ειδικού Δικαστηρίου,
..φορτσάρει, δίνοντας τον υπέρ πάντων δικό του αγώνα για την πολιτική του επιβίωση(;), και τηναποφυγή μοιραίων, πιθανότατα, γι αυτόν δικαστικών περιπετειών,
..και γίνεται έτσι ακόμη πιό αλλοπρόσαλλος,
..πιό απρόβλεπτος, 
..πιό ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ για την χώρα, για την δημοκρατία, για όλους μας!
Ας φυλαχτούμε απ’ τους ”τελευταίους σπασμούς” του πολιτικού Θηρίου!..
Ουδέν Σχόλιον

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Η πτώση

Ο κοινός νους ψυχορραγεί, αλλά έχει κάτι ακόμα να σας πει.
Ποινικοποιημένος, διωγμένος, περιθωριοποιημένος, περιφρονημένος, υφιστάμενος διασυρμό, καθηλωμένος στον πάγκο, καρπαζωμένος βάναυσα, λουσμένος με χλεύη και λοιδορία, σέρνοντας τα πόδια του και ασθμαίνοντας βαριά, με το βλέμμα θολό και τα άκρα μουδιασμένα, ψάχνοντας να στηριχτεί αν όχι να πέσει, λαβωμένος βαριά και αφήνοντας την τελευταία του πνοή, σε μια ύστατη απόπειρα αξιοπρέπειας, να μείνει τουλάχιστον όρθιος, ο κριτικός λόγος, η σκέψη ενός μέτρια μορφωμένου και σχετικά ευφυούς ανθρώπου, οι σκέψεις του κοινού νου, που υπάρχει ακόμα, και ζει, αν και δεν βασιλεύει, παρά τις αντίθετες, κακόβουλες φήμες που διαδίδουν ότι πέθανε, ή ότι ποτέ δεν υπήρξε, το μέσο μυαλό λοιπόν, αυτό που φιλτράρει σε κάποιο βασικό επίπεδο την πραγματικότητα, όχι επειδή είναι ένα μυαλό που ανήκει σε διανοούμενο, φωστήρα ή τίποτε τέτοιο φανταχτερό και πιθανόν επηρμένο, αλλά ένα μυαλό ασκείται αναγκαστικά, επειδή προσπαθεί απλά να επιβιώσει ενάντια σε τόσο αντίξοες συνθήκες, ενάντια σε δυσκολίες που δεν θα μπορούσε να διανοηθεί και να προβλέψει ακόμα και αν ήταν φωστήρας διανοούμενος, αυτό το μυαλό λοιπόν, το περίφημο και εν πολλοίς παροιμιώδες μυαλό που επεξεργάζεται και κρίνει κατά το δοκούν υπέρ των νόμιμων συμφερόντων του, έχει παραλύσει.
Έχει παραλύσει ο κριτικός λόγος στην Ελλάδα σήμερα.
Έχει παραλύσει, και παραληρεί, χωρίς να  μπορεί να βάλει τελεία και να διαχωρίσει την στιγμή που παύει η μια σκηνή απόλυτης παράνοιας και που ξεκινάει η επόμενη πράξη του θεάτρου βαναυσότητας, έχει παραλύσει το μυαλό αφού αδυνατεί πλέον να επεξεργαστεί λογικά τον παραλογισμό, αφού δεν έχει αρχές, αρχή και τέλος η βία με την οποία βυσσοδομεί η Ελληνική πραγματικότητα εναντίον της ίδιας της έννοιας της λογικής και της αξιοπρέπειας πλέον, αφού ούτως ή άλλως η καθ’εαυτή αξιοπρέπεια, η επί του πρακτέου, η απτή αξιοπρέπεια, η εννοούμενη με συμβατικούς όρους βιοτικού επιπέδου αξιοπρέπεια, ανήκει πια σε άλλες εποχές και σήμερα φαντάζει μόνο νοσταλγική καρτ-ποστάλ για ελαφρώς ξεμωραμένους και κληρονομικά προνομιούχους.
Για όλες τις κοινωνικές τάξεις ισχύει ο ίδιος ζόφος – οι πλούσιοι φοβούνται εξίσου με τους φτωχούς, ο καθένας για άλλους λόγους. Οι πλούσιοι προσλαμβάνουν προσωπικούς στρατούς, ή έστω, πουλάνε χρυσαφικά και χωράφια όσο-όσο στους τοκογλύφους και μαυραγορίτες. Το να το αποκαλείς αυτό απλά κρίση είναι προκλητική προβοκάτσια ανάλογη του Ρεπουσικού «συνωστισμού». Οι φτωχοί αυτοκτονούν, πέφτουν σε βαθιές καταθλίψεις, στήνονται σε συσσίτια, κλαίνε σε κάμερες, σέρνονται σε δουλειές που δεν πληρώνουν ή καλύπτουν το πολύ τα έξοδα κίνησης, κοιτάνε τον τοίχο αναρωτώμενοι τι θα απογίνουν.
Κάποιοι καλοπερνάνε, αλλά αυτοί είναι, αποκλειστικά, είτε νέοι, που ακόμα κατατρύχονται από ορμονικές εξάρσεις και η προοπτική της παραλίας είναι ικανή να τους ξεμυαλίζει για χρόνια, ενώ κάποιοι άλλοι είναι απλά αυλικοί του 1%, αυτές δηλαδή οι πλύστρες πάσης φύσης που μπαινοβγαίνουν φορτωμένες με μπουγαδοκόφινα γεμάτα ρουφιανιές στ’ αρχοντικά των μαφιόζων και των λαδέμπορων της νέας μεσογειακής Μπογκοτά/Άουσβιτς.
Αυτοί οι επηρμένοι υποτακτικοί, ανάμεσα τους από τηλεπαρουσιαστές-κομματάρχες  μέχρι οποιασδήποτε μορφής φτηνοβίζιτες, χαφιέδες, τραμπούκοι και τσόλια, είναι και ιδιαίτερα ενοχλητικοί καθώς νομίζουν ότι η επιβίωση τους, που εξαρτάται από την εξασφάλιση της οικονομικής ευμάρειας της εγκληματικής ελίτ στην οποία παρασιτούν, είναι και άλλοθι προκειμένου να ξεχνάνε ότι βρίσκονται σε απόσταση ενός μηνιάτικου από την χαρτόκουτα που ήδη έχει βρει δεκάδες χιλιάδες άστεγους συμπολίτες τους. Και όχι μόνο ξεχνάνε την φθαρτότητα της παροδικής και λόγω εγκληματικής συνέργειας υπάρχουσας δύναμης τους, αλλά και έχουν αποκτήσει το θράσος να δίνουν και υποδείξεις και να κάνουν παρατηρήσεις, εν ολίγοις έχουν σηκώσει πλέον Ναζιστικό μπαϊράκι υπέρ της διάσωσης της αναίσχυντης ελίτ ακόμα και οι μανικιουρίστριες των ΜΑΤ.
Αυτές οι ξιπασμένες υπηρέτριες της ελέω διαπλοκής, βίας και νοθείας επικρατούσας πλουτοκρατίας ξαφνικά εκφέρουν λόγο, και αντί να γυαλίζουν τα παπούτσια του κου Μπόμπολα ή να ξεσκονίζουν τις πορσελάνες της κας Βαρδινογιάννη, όπως και είναι η δουλειά τους, σήμερα, οι εθελόδουλοι πλην χρυσοπληρωμένοι αυτοί υποτακτικοί, καπηλεύονται ως ίδιον το δανεικό τους κύρος και προσπαθούν να το επιβάλλουν στους εμβρόντητους μάρτυρες του θράσους τους. Αποκλείεται ως λογική πιθανότητα σε μια οποιαδήποτε ευνομούμενη κοινωνία, αλλά συμβαίνει, διαρκώς – μας νουθετούν οι βοηθοί αυνανισμού του κάθε μαφιόζου .
Από τα πολλά συμπτώματα ξεμπουρλεμένων ανύπαρκτων που την είδαν δημόσιοι λειτουργοί και παράγοντες ενώ θα έπρεπε απλά να σέρνονται στις ουρές των απεγνωσμένων στον ΟΑΕΔ, όπως τόσες και τόσες ανειδίκευτες εργάτριες, θα περιοριστώ να αναφέρω ένα ιδιαίτερα ξεκαρδιστικό πλην μακάβριο ατύχημα, αυτό το ακατονόμαστο πράγμα, αυτό το σκύβαλο που από τα μεσημεριανάδικα τηλεπάνελ, δηλαδή από τον κοινωνικό απόπατο, από το αδιέξοδο όπου καταλήγουν μόνο οι πιο αδίστακτες ηλίθιες, από τον τηλεβόθρο όπου χαχανίζουν σαν μογγολάκια με κοκκύτη μόνο τα πιο κωλοπετσωμένα φρόκαλα,  από τις τηλεζώνες μαζικού συνειδησιακού εκμαυλισμού, από εκεί που φυτρώνουν μόνο κάτι ασύλληπτα αισχρές φιγούρες προς αποκλειστική διασκέδαση έγκλειστων σε ιδρύματα, από τα τηλεπεζοδρόμια, από εκεί όπου ευδοκιμούν μόνο κάτι αναλφάβητα ποστίς που έχουν εκπαιδευτεί μόνο στο να προσέχουν τα λευκασμένα δόντια τους καθώς ιδρώνουν γονυπετείς στον Σατανά, από εκεί όπου τσιρίζουν επί καθημερινής βάσης μόνο κάτι ανείπωτα λούμπεν θλιβεροκαρικατούρες, από εκεί που βγάζουν μεροκάματο μόνο κάτι βεζυροπούλες του ξέκωλου ημίωρου, από εκεί που ξεπηδάν μόνο κάτι τρελαμένα αντιπαθόμουτρα που βλέπεις ξεφυλλίζοντας γλοιώδη κουρελοπεριοδικά αναίσχυντων οδοντιατρείων, αυτά τα εβδομαδιαία πατσαβούρια που δεν έχουν κείμενα, μόνο μάρκες και ονόματα, αυτά που φωτογραφίζουν σεσημασμένες σκατόφατσες την ώρα που χέζονται πάνω τους στα μπουζούκια ή κοσμικά ψυχάκια την ώρα που ψωνίζουν δονητές σε σχήμα σκυλίσιου πέους, αυτές οι ξεκούδουνες γίδες από τα Ναζιστικά τηλεπεριοδικά που λες λοιπόν, ξαφνικά, και εντελώς ξεδιάντροπα, διορίζονται και ψηφίζουν νομοσχέδια, αποφασίζοντας για την τύχη του λαού ως αναπληρωματικές βουλευτίνες, αποδεικνύοντας ότι το τηλεμάρκετινγκ καθ’ οδόν για το ψυχιατρείο δεν ήταν ο πάτος, ανακοινώνοντας πως τώρα θα υφιστάμεθα ως καθεστώς και τις αχαρακτήριστες που στρατολογήθηκαν σε φτηνούς καναπέδες τηλεοπτικών καμαρινιών, τα ιδρωμένα αποφόρια της Μενεγάκη θα νομοθετούν για το μέλλον των παιδιών σου. Εγώ παιδιά δεν έχω, τόσο μαλάκας δεν είμαι.
Θα σταματήσω εδώ, με αυτό το ένα και μοναδικό παράδειγμα – η πυραμίδα κοπράνων δεν έχει τέλος ούτως ή άλλως, ενώ πλέον σκεπάζει όλο και περισσότερα πτώματα.
Κλείνοντας, θα επιστρέψω στην αρχική εικόνα, του κριτικού λόγου που πέφτει, πυροβολημένος κατακούτελα από το τέλος της λογικής, που στοχεύει στο μυαλό, όπως είχε πει και η ποιήτρια, μην το ξεχνάς.
Καθώς όμως πέφτει ο κριτικός λόγος, καθώς πυροβολείται ο κοινός νους, καθώς ξεψυχάν τα αυτονόητα, η τελευταία ανάσα δεν πάει στράφι, έχει το χάρισμα του λόγου, και επιλέγει να πει, ως τελευταία λόγια, την αλήθεια, με ονόματα και διευθύνσεις, επειδή ξέρει, ότι ακόμα και αν πεθάνει ο κριτικός λόγος, η δικαιοσύνη, που είναι οικουμενική λόγω της θνητότητας όλων μας, θα αποδοθεί ούτως ή άλλως, είτε σε παλάτια, είτε σε χαλάσματα, και η δικαιοσύνη αυτή, προς μεγάλη, αλλά και διασκεδαστική για τους υπόλοιπους, απογοήτευση εκείνων των γελοίων που καταδικάζουν την βία απ΄όπου και αν προέρχεται, η υπέρτατη δικαιοσύνη δεν είναι ούτε ψύχραιμη, ούτε ορθολογική, ούτε διαπραγματεύσιμη, είναι ο θάνατος ο ίδιος, και τον στέλνει η ζωή, και ο θάνατος είναι βίαιος γλυκιές μου
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦAΝΟΥ
πηγή:Το Κουτί της Πανδώρας 

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΕΠ-ΟΣΑ


Ο Υποψήφιος Δήμαρχος Νίκος Σαρρής και η Συντονιστική Επιτροπή της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Οικολογία, Συμμετοχή, Αλληλεγγύη, καλούν τα μέλη, τους φίλους και κάθε ενδιαφερόμενο Παριανό Πολίτη, να παρευρεθούν στην Ανοιχτή Συνέλευση – Συζήτηση της ΚΕΠ-ΟΣΑ που θα πραγματοποιηθεί στη Παροικία την :

 ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ στις 11:00 πμ

ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΚΕΠ-ΟΣΑ  

ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΝΤΩΣ
Πρώην φωτογραφείο Σκανδάλη


Θέματα Συζήτησης:

• Περιληπτική Παρουσίαση θέσεων Ομάδων Εργασίας.

• Οικονομικά.

•  Παρουσίαση Υποψηφίων Κίνησης.

• Οργανωτικά και Προγραμματισμός.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ

Πάρος,27-3-2014

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Καλούνται όλα τα μέλη του Συντονιστικού της Υγείας να συμμετάσχουν στη συνεδρίαση της Ολομέλειας που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα  31-3-2014 και ώρα 19.00 μ.μ.,στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Πάρου, με τα παρακάτω θέματα ημερήσιας διάταξης:

Θέμα 1ο : Καθορισμός των μελών της επιτροπής που θα παραδώσει το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος και τα πάγια αιτήματα του Συντονιστικού, στα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου.

Θέμα 2ο :  Λήψη απόφασης για τις περαιτέρω μορφές διεκδίκησης των αιτημάτων μας την αμέσως προσεχή περίοδο.

Υπενθυμίζουμε ότι η διαδικασία υπογραφής της εξώδικης διαμαρτυρίας προς τον Υπουργό Υγείας κ. Α. Γεωργιάδη από τους εκπροσώπους όλων των φορέων αλλά και των απλών μελών του Συντονιστικού, ολοκληρώνεται στις 31-3-2014 και, ως εκ τούτου, παρακαλούνται όλοι οι εμπλεκόμενοι να προσέλθουν μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία στα γραφεία της ΚΔΕΠΑΠ (κ. Κάγκανη) για να υπογράψουν το πρωτότυπο κείμενο του εξωδίκου.

Επισημαίνουμε για άλλη μια φορά, ότι οι συνεδριάσεις του Συντονιστικού είναι ανοιχτές σε όλους τους πολίτες της Πάρου & Αντιπάρου.



Η Γραμματεία του Συντονιστικού   

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Ξεκινά ο διατροφικός εφιάλτης: Απαλείφεται ο όρος «φρέσκο» από τις συσκευασίες γάλακτος!

πηγή:olympiada

pepsi-coca-cola-nestleΘυμηθείτε τι γράφαμε: Οι εταιρείες Pepsi, Nestle, Coca Cola, χρηματοδοτούν με εκατομμύρια την προσπάθεια μη επισήμανσης των μεταλλαγμένων προϊόντων.

“Πράσινη Ανάπτυξη”: Η νέα Πολιτική Απάτη του Καπιταλισμού

Κάπως έτσι, ανοίγει η κερκόπορτα.

“Βελτιώσεις” στη ρύθμιση για το γάλα δέχτηκε η τρόικα σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αθανάσιος Τσαυτάρης, ο οποίος χθες βράδυ έλαβε γνώση του κειμένου που είχε διατυπώσει το υπουργείο Ανάπτυξης και εξέφρασε αντιρρήσεις σε ορισμένα ζητήματα. Έτσι αναδιαμορφώθηκε σε συνεργασία με τον υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη το κείμενο για το…

οποίο η τρόικα δεν έφερε αντιρρήσεις.

Σύμφωνα με όσα είπε ο κ. Τσαυτάρης, θα απαλειφθεί ο όρος «φρέσκο» από τις συσκευασίες του γάλακτος, το οποίο θα χωρίζεται ανάλογα με την επεξεργασία που έχει… υποστεί σε δύο κατηγορίες. Αυτές θα είναι το παστεριωμένο (που σήμερα ονομάζουμε φρέσκο) και το υψηλής και υπερυψηλής θερμικής επεξεργασίας. Επιπλέον στην κατηγορία τού παστεριωμένου δημιουργείται μια υποκατηγορία, το γάλα ημέρας.

Εξάλλου, επιστημονική επιτροπή που θα συνεδριάσει σήμερα θα εξετάσει τις δυνατότητες που υπάρχουν για να αυξηθούν οι ημέρες της διάρκειας ζωής στη κατηγορία του παστεριωμένου. Δηλαδή, εάν και υπό ποιες προϋποθέσεις δύναται στο παστεριωμένο γάλα να αυξηθεί η διάρκεια ζωής, άνω των πέντε ημερών.

Όσον αφορά στο γάλα ημέρας, θα εξεταστούν επίσης οι προϋποθέσεις που θα το ορίζουν.

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014


Του Χρήστου Γιανναρά
Απεγνωσμένες οι προσπάθειες, εν όψει εκλογών, να επανακτηθούν οι ψήφοι που για δεκαετίες προσφέρονταν στη «σοσιαλιστική» φενάκη. Nα επανακτηθούν από ποιους; Προφανώς από όσους χρησιμοποίησαν τη φενάκη για να νέμονται, δεκαετίες τώρα, την εξουσία. Kαι να επανακτηθούν πώς; Mε τη δημιουργία καινούργιου κομματικού σχήματος «κεντροαριστεράς», δηλαδή με...
επανάληψη της εξαπάτησης των ψηφοφόρων, ίσως από πιο επιδέξιους παραχαράκτες.

H λέξη «κεντροαριστερά» θα ήταν λογικό να σημαίνει για κάθε ελλαδίτη ψηφοφόρο με μνήμη, κρίση και αυτοσεβασμό, τα εξής εξόφθαλμα δεδομένα: Tο εν ψυχρώ κακούργημα εξωφρενικού υπερδανεισμού της χώρας, προκειμένου να τραφεί ο Mινώταυρος του πελατειακού κράτους. Tο κατάφωρο έγκλημα αχρήστευσης και διάλυσης της Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου να εξαγοράζονται ψήφοι με αντάλλαγμα την «προστασία» της διαφθοράς και της ανικανότητας (την κατάργηση κάθε ελέγχου της ποιότητας - απόδοσης - εντιμότητας των υπαλλήλων, όπως και κάθε αξιοκρατικής ιεράρχησης ευθυνών). Tην ατιμωρησία, συγκάλυψη και μεθοδική «προαγωγή» της καταλήστευσης του κοινωνικού χρήματος από «διαπλεκόμενους» με την πολιτική ηγεσία εργολήπτες και προμηθευτές του Δημοσίου, «νταβατζήδες» του ιδιωτικού επιχειρηματικού χώρου, του ποδοσφαιρικού υποκόσμου, των εξαγορασμένων από κόμματα MME. H λέξη «κεντροαριστερά» στην Eλλάδα παραπέμπει ευθέως σε αυτό το όνειδος της διαπλοκής, της φαυλότητας, της λωποδυσίας – άμεση πείρα του δεδομένου έχει κάθε πολίτης.

Oχι ότι υπάρχει κάποια «δεξιά» ή «κεντροδεξιά» που τη γνωρίσαμε να διαφοροποιείται από την «κεντροαριστερή» λοιμική και ποταπότητα. Oύτε ότι υπάρχει κάποια αμιγής από «κεντρώες» αποκλίσεις «αριστερά», που ο πολιτικός της λόγος και τα πολιτικά της ενεργήματα εγγυώνται ρεαλιστική κοινωνιοκεντρική οπτική και σκοποθεσία. Tο απελπιστικά νοσηρό σύμπτωμα του συλλογικού μας βίου είναι η γοητεία που εξακολουθεί να ασκεί η λέξη «κεντροαριστερά» σε σημαντική μερίδα του ελλαδικού πληθυσμού – μια λέξη κενή από κάθε ρεαλιστικό πολιτικό περιεχόμενο και συνειρμικά φορτισμένη με τις πιο καταστροφικές εκφάνσεις αμοραλισμού, ανικανότητας και φαυλότητας.

Aπό το σύμπτωμα συνάγεται συνεπέστατα ότι το επίπεδο κριτικής σκέψης, ορθολογικών εκτιμήσεων και αντανακλαστικών αυτοάμυνας είναι στη χώρα μας πολύ χαμηλό. Πρέπει να ήταν υποβαθμισμένο και πριν από σαράντα χρόνια – ο Aνδρέας Παπανδρέου είχε σαφώς αντιληφθεί και στο έπακρο εκμεταλλευτεί τη γοητεία που ασκούσαν και τότε οι άδειες λέξεις, τα χωρίς παραμικρό αντίκρισμα πραγματικότητας συνθήματα.

Tο ΠAΣOK, ίσως η πλέον εντυπωσιακή καπηλεία της «κεντροαριστεράς» στην Eλλάδα, καταμετρείται σήμερα στις δημοσκοπήσεις πολιτικά τελειωμένο, ιστορικά νεκρό. Tο ΠAΣOK ναι, όχι όμως και η γοητεία της «κεντροαριστεράς». Oι απόπειρες να συγκροτηθεί καινούργιο κομματικό σχήμα κενολογίας κεντροαριστερής διαδέχονται η μία την άλλη: «Kοινωνικός Σύνδεσμος», «Kοινωνική Συμφωνία», «PIKΣΣY», «Eλιά», «Ποτάμι» – και επαπειλούνται πλείονα. Eίναι η πρόσφορη ώρα, διότι το «σύστημα» (η σύμπτωση συμφερόντων που υπαγορεύουν πολιτική στις ελλαδικές κυβερνήσεις) δείχνει απροκάλυπτα αυτό που θέλει: Nα συνεχίσει η χώρα να κυβερνάται οπωσδήποτε από τη N.Δ. με «κεντροαριστερό» συνεργό – και μαγειρεύουν τον συνεργό. H προβολή και διαφήμιση που προσφέρουν τα MME (ιδιωτικά και δημόσια) σε κάθε τέτοιον πιθανό συνεργό, κραυγάζει την εύνοια (και τις προθέσεις) του «συστήματος».

Oμως η λογική λέει ότι, ακόμα και αν κυβερνήσει τη χώρα ο ΣYPIZA ή και το KKE, πολιτική στους κυβερνώντες θα συνεχίσει να υπαγορεύει το «σύστημα»: Διότι οι μαρξιστές και το «σύστημα» έχουν κοινή βιοθεωρία, τον Iστορικό Yλισμό – την ίδια τη Σοβιετική Yπερδύναμη τη συνέτριψε η δυναμική της καταναλωτικής βουλιμίας. Oταν μοναδικό «νόημα» (αιτία και σκοπός) της επιβίωσης, αποκλειστική χαρά ζωής, είναι η καταναλωτική αυταξία, οποιαδήποτε ιδεολογική λεοντή κι αν ενδυθεί ο ιστορικο-υλιστικός μηδενισμός, το πολιτικό αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Στην αφομοίωσή τους από το «σύστημα» οι αντιστάσεις του «κεντροαριστερού» Tσοχατζόπουλου ήταν ισχυρότερες από αυτές του δεξιότατου Λιάπη;

Που σημαίνει: Aνάκαμψη, επανασυγκρότηση και ιστορική συνέχεια του ελλαδικού κρατιδίου είναι λογικά αδύνατη, με οποιοδήποτε από τα σημερινά κόμματα (ή τις τεχνητές αποφύσεις τους) στην εξουσία. Tα καίρια πολιτικά αιτήματα αυτής της ώρας δεν χωράνε στις γραφικές γλωσσικές φιοριτούρες της «κεντροαριστεράς» ή της «κεντροδεξιάς» φενάκης – ψηλαφήσαμε όλοι την απόλυτη εξομοίωση του πράσινου ΠAΣOK, του γαλάζιου ΠAΣOK και της κοκκινοπράσινης ΔHMAP στην κυβερνητική πράξη. Aριθμητικό (ανεξίτηλο) στίγμα της εξομοίωσης: η σχέση 4.2.1. στη μοιρασιά των ρουσφετιών. Στίγμα ες αεί.

Tα σημάδια του «καινούργιου» στην ελλαδική πολιτική, αν ποτέ προκύψει το «καινούργιο», θα είναι λίγα, σαφή, συγκεκριμένα. Πρώτη επιδίωξη: η συνεπής, συνεπέστατη κατάλυση του πελατειακού κράτους. Oχι ως εξαγγελία, αλλά ως ήδη συγκροτημένο, άκρως συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα. Θα προδιαγράφει τα ενεργήματα που απαιτούνται για τον θεσμικό αποκλεισμό των συντελεστών αυτής της σύμφυτης με την κρατική μας υπόσταση λοιμικής. Tόσο για την επιβολή αξιοκρατίας και καταξίωσης της αριστείας στη δημόσια διοίκηση όσο και για τον στεγανό αποκλεισμό της διαπλοκής «νταβατζήδων» με την εξουσία.

Σημάδι του «καινούργιου» θα είναι και το έτοιμο θεσμικό μόρφωμα για τη ριζική αλλαγή του σχολειού και του εκπαιδευτικού συστήματος. Nα συνδεθεί το σχολειό με την επιδίωξη της κοινωνικής συνοχής και την άνοδο της κατά κεφαλήν καλλιέργειας. Nα ετοιμάζει πολίτες και όχι οπαδούς, εραστές της ποιότητας και όχι της «φροντιστηριακής» χρησιμοθηρίας. Σημάδι του «καινούργιου», η προγραμματική φιλοδοξία να προσφέρει η Eλλάδα στην Eυρώπη τα καλύτερα δυνατά κλασικά λύκεια, τα πιο προηγμένα ερευνητικά κέντρα ανθρωπιστικών επιστημών. Συμβολική σηματοδότηση του «καινούργιου»: H γλώσσα ως λογική, τα μαθηματικά ως γλώσσα – Aρχαία Eλληνικά, σαν παιχνίδι, από το Δημοτικό.

Σημάδι του «καινούργιου»: Mε τους σημερινούς όρους ζωής, επιστροφή στη μικρή, αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα, στην πολιτική δυναμική της συνεπούς αποκέντρωσης, της κατά πρόσωπο λογοδοσίας.

Για να μη συγχέουμε το «καινούργιο» με αναμηρυκασμούς σαράντα χρόνων κουτόχορτου.

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ Μ.ΚΩΒΑΙΟΥ



Σας προσκαλούμε στην πρώτη ανοιχτή συνάντηση της πρωτοβουλίας μας την Κυριακή 30 Μαρτίου στις 10:30 πμ στην αίθουσα του Αρχιλόχου στην Παροικιά.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ "Λ.ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ"


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σας καλούμε στην πρώτη ανοιχτή συγκέντρωση
της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις εκλογές του 2014,
σήμερα Τετάρτη 26 Μάρτη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του «Αρχίλοχου».
Θα μιλήσει ο επικεφαλής της παράταξης και υποψήφιος δήμαρχος


Κώστας Ροκονίδας.

Ανακοίνωση Χρ. Βλαχογιάννη



Παριανές και Παριανοί,


Αυτή την ώρα που η χώρα μας διανύει τις πιο δύσκολες στιγμές της μεταπολιτευτικής περιόδου, τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά, αποφασίσαμε να δηλώσουμε το «παρόν» στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου. Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, ο πολίτης και οι ανάγκες του αποτελούν την βασική προτεραιότητα του συνδυασμού μας.

Πιστεύουμε ότι η εμπειρία μας σε συνδυασμό με τις ανανεωμένες ιδέες και το όραμά μας αποτελούν τη λύση για την Πάρο του αύριο. 

Πορευόμαστε σταθερά με ένα σύνθημα: Αλληλεγγύη και Ανθρωπιά.
Στόχος μας η βελτίωση της ζωής και της καθημερινότητάς μας.



 Παριανές και Παριανοί,

Έχουμε αποδείξει ότι η εργατικότητα, η μεθοδική δουλειά και η εντιμότητα αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά μας.  Λάθη φυσικά και έγιναν, τα οποία αναγνωρίζουμε. Λάθη όμως δεν κάνει, όποιος δεν κάνει τίποτα…

Με γνώμονα τα παραπάνω προγραμματίσαμε, σχεδιάσαμε και υλοποιούμε μέσω ΕΣΠΑ, έργα αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Αποτέλεσμα η Πάρος να κατατάσσεται μέσα στα πρώτα νησιά σε εντάξεις έργων στις Κυκλάδες. Η γνώση, η εμπειρία και η σοβαρότητα μας αποτελούν εγγύηση για το μέλλον.

Κρατήσαμε το Δήμο Πάρου όρθιο και σταθερό μέσα σε μία περίοδο βαθύτατης δημοσιοοικονομικής κρίσης. Έχουμε ένα Δήμο πλεονασματικό, χωρίς να έχουμε κάνει αυξήσεις στα δημοτικά τέλη και δίχως δανεισμό.

Για όλα τα παραπάνω ζητάμε την ανανέωση της εμπιστοσύνης σας. Τώρα, είναι η ώρα να αγωνιστούμε περισσότερο από ποτέ, για την τόνωση της τοπικής οικονομίας, για την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και βέβαια για τον τουρισμό που αποτελεί πυλώνα της Παριανής οικονομίας.

Προς αυτήν την κατεύθυνση, προχωράμε σε μία γενναία ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού μας. Δημιουργούμε συνδυασμό νίκης αξιοποιώντας την εμπειρία δοκιμασμένων στελεχών και τη διάθεση νέων, άφθαρτων πολιτικά και ικανών ανθρώπων, που θα παλέψουν  για τις προσδοκίες και τις ανάγκες των συμπολιτών μας.


Γνωρίζουμε τα προβλήματα και έχουμε τις λύσεις. Δεσμευόμαστε να είμαστε πάντα δίπλα στον πολίτη και τις ανάγκες του.


Είναι χρέος μας να εκφράσουμε το μήνυμα που στέλνει η κοινωνία μας για αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για ένα καλύτερο αύριο. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ για την Πάρο που αγαπάμε. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ για την Πάρο που αξίζουμε. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ για την Πάρο που ονειρευόμαστε.


 


                                                         
 Ο Επικεφαλής
Χρήστος Βλαχογιάννης
 

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Άρθρο αποστομωτική απάντηση στην παπαρολογία


Χάσαμε για μια ακόμη φορά στη μοιρασιά του Χότζα

Είναι απίστευτη η κοροϊδία που συνεχίζεται σε βάρος του ελληνικού λαού. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ σχετικά με την Ελλάδα στις 19/3 διαβάζουμε τα εξής: «Οι δημοσιονομικές επιδόσεις ακολουθούν πορεία επίτευξης των στόχων του προγράμματος. Από τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις προκύπτει ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 επιτεύχθηκε με σημαντικό περιθώριο. Αν και από αυτές τις καλύτερες από τo αναμενόμενο επιδόσεις μικρό μόνο μέρος θα μεταφερθεί στο 2014, πιστεύουμε ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2014 θα επιτευχθούν επίσης, λαμβάνοντας υπόψη τα εφαρμοζόμενα και σχεδιαζόμενα μέτρα. Οι αρχές επανεπιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους όσον αφορά την υλοποίηση των πολιτικών που απαιτούνται για να επιτευχθεί ο στόχος του 2015 για πρωτογενές πλεόνασμα στο 3% του ΑΕΠ, συμπεριλαμβανομένης και της παράτασης των φορολογικών μέτρων κατά περίπτωση, όπως της εισφοράς αλληλεγγύης.»

Να τι πέτυχε η κυβέρνηση. Να βγει μια πολιτική δήλωση της τρόικας, η οποία να υποστηρίζει την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2013, ενώ η κυβέρνηση ως αντάλλαγμα τα έδωσε όλα. Και νέα «εφαρμοζόμενα και σχεδιαζόμενα μέτρα», κυρίως φορολογικά. Κι όχι μόνο. «Έχουν δεσμευτεί [οι αρχές] να υλοποιήσουν πολύ μεγάλο μέρος των μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων οι οποίες εντοπίστηκαν στην πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ στους τομείς της μεταποίησης τροφίμων, του τουρισμού, των υλικών οικοδομών και του λιανικού εμπορίου, να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την απελευθέρωση των αγορών μεταφορών και ενοικίασης και να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα. Και τέλος, να μειώσουν τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και τους περιττούς φόρους. Παρά τις καθυστερήσεις σημειώνεται επίσης πρόοδος στις μεταρρυθμίσεις της δημόσιας διοίκησης που θα μειώσουν τις επιβαρύνσεις λόγω γραφειοκρατίας και θα βελτιώσουν την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών που παρέχονται στον ελληνικό λαό. Οι μεταρρυθμίσεις της εργατικής νομοθεσίας καθυστερούν αλλά οι αρχές έχουν δεσμευθεί να τις υλοποιήσουν σταδιακά εντός του 2014. Η ανταγωνιστικότητα θα ενισχυθεί περαιτέρω με μεταρρυθμίσεις της αγοράς ενέργειας, όπως ο εξορθολογισμός των τιμολογιακών πολιτικών για να εξασφαλιστεί η επαρκής ανάκτηση του κόστους και να αποφευχθούν οι συγκαλυμμένες επιδοτήσεις, ο διαχωρισμός της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού σε δύο φορείς πριν από την ιδιωτικοποίηση και η δρομολόγηση ουσιαστικής μεταρρύθμισης της αγοράς φυσικού αερίου. Τέλος, οι αρχές συμφώνησαν να δώσουν νέα ώθηση στην ιδιωτικοποίηση άλλων εταιρικών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων που θα εξασφαλίσουν αναγκαία χρηματοδότηση για το κράτος, με ταυτόχρονη αποδέσμευση των επενδύσεων.»

Και φυσικά για να μην ξεχνιόμαστε: «Οι αρχές δεσμεύονται να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι οι τράπεζες θα παραμείνουν υγιείς και επαρκώς κεφαλαιοποιημένες και ότι θα είναι σε θέση να υποστηρίξουν την οικονομική ανάκαμψη. Επισημαίνουμε τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων (stress tests) και τις συναφείς εκτιμήσεις κεφαλαιακών αναγκών της Τράπεζας της Ελλάδος.»

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση πέτυχε να της αναγνωρίσουν ένα ανύπαρκτο πρωτογενές πλεόνασμα προκειμένου να τάξει λαγούς με πετραχήλια σε διάφορα κοινωνικά στρώματα και έδωσε όλα τα άλλα. Νέες φορολογικές επιδρομές εναντίον των νοικοκυριών, άνοιγμα των εγχώριων αγορών στην αυθαιρεσία, στα χαμηλού κόστους και ποιότητας προϊόντα των πολυεθνικών, διάλυση σε ότι έχει απομείνει από την εργατική νομοθεσία, το τσάκισμα της ΔΕΗ και της αγοράς ενέργειας έτσι ώστε η χώρα να πάψει να διαθέτει ενιαίο σύστημα παραγωγής και διακίνησης ενέργειας, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και γενικά του ξεπουλήματος κάθε λογής περιουσιακών στοιχείων και φυσικά συνέχιση της χρηματοδότησης των «συστημικών» τράπεζες από τον κρατικό κορβανά κατά πώς κρίνει το ευρωσύστημα.  

Για άλλη μια φορά χάσαμε στην μοιρασιά του Χότζα. Η κυβέρνηση παρέδωσε τα πάντα στην τρόικα και κράτησε το πρωτογενές πλεόνασμα. Θα ήθελα, ειλικρινά, να δω πώς θα εμφανίσουν πρωτογενές πλεόνασμα Γενικής Κυβέρνησης, όταν επίσημα η Eurostat και η ΕΚΤ στα πρώτα τρία τρίμηνα εμφανίζουν πρωτογενές έλλειμμα της τάξης των 17 δις ευρώ, ή 12,4% του ΑΕΠ για το 2013, ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης της ίδιας περιόδου ανέρχεται σε 22,6 δις ευρώ, ή 16,5% του ΑΕΠ. Πώς είναι δυνατόν να εξαφανίσουν τα ελλείμματα αυτά στο τέταρτο τρίμηνο; Μόνο με μαγικά.

Ξέρουμε πολύ καλά πόσο μεγάλοι απατεώνες είναι, αλλά αυτό ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Η στάση της κυβέρνησης θυμίζει την αποστροφή του Τζορτζ Χόρτον, προξένου των ΗΠΑ στη Σμύρνη την εποχή της καταστροφής που διαπίστωνε μια διαχρονική αλήθεια για το ελληνικό πολιτικό σύστημα: «Είναι απίστευτο – αδιανόητο θα έλεγα – μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι Έλληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω και μία εβδομάδα παραπάνω: μπορούν να θυσιάσουν την πατρίδα τους ή και ανθρώπινες ζωές προκειμένου να κρατηθούν στην κυβέρνηση.»[1]

Φανταστείτε λοιπόν τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν οι κυβερνώντες σήμερα προκειμένου να μην υποστούν την συντριβή που έρχεται. Μην πιστεύεται τις δημοσκοπήσεις. Η ΝΔ υστερεί ήδη 15 ποσοστιαίες μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και η ψαλίδα μεγαλώνει. Μόλις και μετά βίας πιάνει το 15%. Όσο για το ΠΑΣΟΚ ξεχάστε το. Φανταστείτε λοιπόν τι είναι ικανή να κάνει η συμμορία που κυβερνά προκειμένου να μην χάσει την εξουσία. Τι είναι ικανή να αποδεχτεί και να προσυπογράψει προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία, έστω και με ανοιχτό πραξικόπημα. Με τις πλάτες πάντα του εξωτερικού παράγοντα.

Η ιδιοτέλεια των κυβερνώντων στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την εθελοδουλία τους απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις αποτέλεσε ανέκαθεν ένα εκρηκτικό μείγμα που καταδίκασε την χώρα στην οπισθοδρόμηση και σε καθεστώς προτεκτοράτου. Παλιά μας στοίχισε μια μικρασιατική καταστροφή, σήμερα θα μας στοιχίσει πολύ περισσότερα. Την ίδια την πατρίδα μας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ



[1] Τζορτζ Χόρτον, Αναφορικά με την Τουρκία, Αθήνα, 1992, σ. 33.

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Ο Θεοδωράκης σαν αποσμητικό

Θεοδωράκης
 

Του Πέτρου Αργυρίου
Είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης ανθρωπιστής; Πολλοί ανοήτως θα σπεύσουν να πουν ναι: Είναι καλός άνθρωπος. Καλά είναι και τα ραδίκια. Μονάχα που αυτά κάνουν καλό στην υγεία. Ο Θεοδωράκης πάλι όχι. Ο Θεοδωράκης έχει το προσόν του άοσμου ανθρώπου. Δε βρωμάει και δεν μοσχοβολάει. Δεν ερεθίζει. Φοράει το εγώ του σαν αποσμητικό. Έτσι μπορεί και πλησιάζει τα θύματα του. Κάποτε αυτά ήταν μόνο τηλεοπτικά.
Άνθρωποι με ιστορίες που εμπιστεύονταν την ψυχή τους στο Θεοδωράκη. Και αυτός τους περνούσε με γυαλόχαρτο και τους έκανε έπιπλα να στολίζουν την εκπομπή του. Γιατί στην εκπομπή του δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές. Υπάρχει μονάχα ο Πρωταγωνιστής: Ο Σταύρος Θεοδωράκης. Έτσι πήρε τα σταράκια του και το σταριλίκι του  αυτός ο πρωταγωνιστής χωρίς αγώνες και αγωνίες και κατέβηκε στην πολιτική να βρει καινούρια θύματα που αυτή τη φορά θα του εμπιστευτούν την ψήφο τους.
Έφτιαξε λοιπόν ένα ποτάμι: Γιατί; Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου αγαπά τα κανό και τα καγιάκ. Και γιατί το βρωμερό ΠΑΣΟΚ χρειάζεται έναν ολόκληρο τεχνητό ποταμό για να το ξεπλύνει. Μετά από τις απανωτές αποτυχίες στο να βρει πολιτική βάση, η αυτοπροσδιοριζόμενη ως κεντροαριστερά που στην ουσία είναι το σημείο όπου τα ρέματα της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας και της νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας συμβάλλουν, το κόμμα της μεγάλης κουτάλας που εμφανίστηκε ως κοινωνικός αναδευτήρας χρειάζεται μια θεαμαπάτη.
Καλέσαν λοιπόν τον άοσμο άνθρωπο να ανακατέψει τη σούπα που έχει πια κόψει και να τη ξανασερβίρει σε συσσίτια πολιτικής ανοησίας για να κερδίσουν χρόνο οι μάγειρες του ΠΑΣΟΚ να μαγειρέψουν ένα νέο μεγάλο πολιτικό ψέμα σε συσκευασία πολιτικού κόμματος. Ο Θεοδωράκης, το νέο, το διαφορετικό, το άοσμο τμήμα του ψαριού που βρωμάει από το κεφάλι. Ψάρι ποταμίσιο που κολυμπάει ενάντια στο ρεύμα της απόλυτης λαϊκής δυσπιστίας απέναντι στην πολιτική ελίτ αυτού του τόπου. Πολιτικός τραβεστισμός.
Δε μέμφομαι το Θεοδωράκη ή τον Δήμου ή τα άλλα ποταμίσια πλάσματα. Ο Θεοδωράκης κάνει αυτό που έκανε πάντα: τη δουλειά του: να κρατά τον κόσμο υπνωτισμένο σε θεαμαπάτες, να αφηγείται ωραίες ιστορίες. Το ποτάμι είναι μια ωραιοποιημένη τηλεοπτική αφήγηση. Και κάθε τέτοιου είδους ωραιοποίηση γίνεται για να συγκαλύπτει την ασχήμια που αυτοί που ελέγχουν την τηλεόραση προκαλούν στην κοινωνία. Είναι αποσμητικό Θεοδωράκη που κρύβει την μπόχα που τα αφεντικά του παράγουν.
Είναι το άλλοθι των εκατοντάδων χιλιάδων αμετανόητων ΠΑΣΟΚΩΝ που έφαγαν από τα ψίχουλα που αφήναν οι σοσια-ληστές στο μεγάλο φαγοπότι ξεσκίζοντας τις σάρκες της χώρας σα λυσσασμένα σκυλιά, όλων αυτών που η αναξιοκρατία του ΠΑΣΟΚ ευνόησε έστω και λίγο, όλων αυτών που ξέρουν καλά πως ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα γίνει ποτέ κανονικό ΠΑΣΟΚ γιατί εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Είναι όλοι αυτοί που δεν έδιναν και δεν έδωσαν δεκάρα για το συμπολίτη τους ή για τη χώρα τους. Αυτοί που για όσο ο κώλος τους δεν πιάνει φωτιά από την κρίση, αντιλαμβάνονται το κρισιακό σύμπαν ως ένα παράλληλο σύμπαν.
Είναι οι αρχοντοχωριάτες που έκαναν πέντε ταξίδια στον πλανήτη και μαγεύτηκαν από τον κοσμοπολιτισμό, άσχετα από το αν αυτός που διέλυσε την ΠΑΣΟΚΙΚΗ ψευδαίσθηση, ο Γεώργιος Παπανδρέου είναι αρχέτυπο κοσμοπολίτη.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση που δημιουργούταν από τις εισπνοές των αναθυμιάσεων της σούπας που ανάδευε η μεγάλη κουτάλα. Και παρότι ήταν ένας άνθρωπος που έμοιαζε σε πολλά στον Θεοδωράκη όσον αφορά την κοσμοπολιτική του αφοσίωση που διέλυσε το ΠΑΣΟΚ, οι αναθυμιάσεις ήταν τόσο τοξικές που στα πιο αδύναμα και ολιγόψυχα μυαλά έχουν προκαλέσει τόσο μόνιμες βλάβες ώστε να βλέπουν στο ποτάμι αντικατοπτρισμούς του πολιτικοκοινωνικού ναρκισσισμού τους. Είναι όλοι αυτοί που ταυτίζονται με το Θεοδωράκη στο ότι είναι και αυτοί μικροί σταρ. Σταρ-χιδιστές.
Είναι όλοι αυτοί που εμείς όλοι οι υπόλοιποι υπερασπιστήκαμε απέναντι στο «μαζί τα φάγαμε» παρότι και οι ίδιοι είχαν τσιμπήσει από τον μπουφέ κάτι της: καμιά θεσουλίτσα, καμιά επιδοτησούλα, άφθονα πτυχία για τα άχρηστα τσογλάνια τους. Και για να μας ανταμείψουν επιστρέφουν σαν ποτάμι εκδικητικού κακεντρεχούς εξωραϊσμού στον αμοραλισμό που τους εξέθρεψε και να διαιωνίσουν την ηθική, αισθητική, πνευματική και πλέον και οικονομική καταστροφή που επί τόσα χρόνια ζυμωνόταν σε αυτή τη χώρα. .
Αυτή τη φορά δεν χρειάζονται λαϊκά άλλοθι. Οι ιζνουγκούντ της ελληνικής κοινωνίας έχουν γίνει εδώ και καιρό χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Προτιμούν έτσι κάτι πιο κοσμοπολίτικο από εκείνο το παλιό ΠΑΣΟΚ. Προτιμούν Θεοδωράκη. Ένα από τα πολλά φαντάσματα του κοσμοπολιτισμού που επειδή δεν έχουν κανένα ειδικό βάρος μπορούν να αιωρούνται πάνω από τα σκατά του πραγματικού κόσμου, εμάς δηλαδή, να τα κοιτάν αφ υψηλού θωρώντας τους εαυτούς για ανώτερους επειδή δεν τους πιάνει η βαρύτητα, να περνούν από χώρα σε χώρα και από εποχή σε εποχή χωρίς βαρίδια. Παραφουσκωμένα μπαλόνια. Καιροσκόποι.
Η δημοκρατία τα επιτρέπει αυτά βλέπετε. Ίσοι απέναντί της είναι και οι ενάρετοι και οι φαύλοι. Και οι ηλίθιοι και οι ευφυείς. Τα τομάρια και οι άγιοι. Για την ακρίβεια η δημοκρατία προάγει τη σιωπηρή συναίνεση μιας κοινωνίας: αν αυτή είναι η αρετή προάγει την αρετή. Αν αυτή είναι η φαυλότητα, θα προάγει τη φαυλότητα. Η δημοκρατία είναι το πιο γόνιμο έδαφος. Το τι φυτά θα βγάλει, αν θα βγάλει πελώρια δέντρα που θα απλώνουν τα κλαδιά τους προς τον ουρανό και δέντρα που θα δίνουν πλούσιους καρπούς ή αν θα βγάλει ζιζάνια και παράσιτα που πνίγουν κάθε είδος παραγωγικής ζωής εξαρτάται από τον καλλιεργητή.
Η δημοκρατία μας, αυτή η εικόνα ενός χωραφιού ακαλλιέργητου, σήμερα μας προσφέρει ένα νεό φρούτο. Τηλεοπτικό. Φρούτο ποταμού.
Φυσικά και τα φρούτα δεν φυτρώνουν στα ποτάμια. Είναι φρούτα σάπια που έπεσαν από αλλού και ελπίζουν το ποτάμι να τα περάσει ασφαλή και να τα φτάσει σε ένα νέο πολιτικό τοπίο όπου θα μπορέσουν να ξαναριζώσουν και να φτιάξουν φυτά βαμπίρ. Το ποτάμι είναι ένας αντιπερισπασμός που προσπαθεί να πνίξει το πραγματικό ποτάμι. Το ποτάμι της λαϊκής δυστυχίας, της οργής και της απόγνωσης.
Όλοι εσείς που σκέφτεστε να το παίξετε Πόντιοι Πιλάτοι και να πλύνετε τις ήδη βρώμικες συνειδήσεις σας με νερά αυτού του ρηχού ποταμιού την εποχή που Νέρωνες καίνε τη χώρα σας, μάθετε τούτο: Το ποτάμι μπορεί να είναι άλλοθι για εσάς προσωπικά. Αλλά αυτό το άλλοθι πλέον δε θα μπορέσει να πείσει κανένα σε κανένα δικαστήριο της ιστορίας. Αν λοιπόν γουστάρετε ποτάμι, που καραδικαίωμά σας είναι, καλά θα είναι να μάθετε καλό κολύμπι: γιατί αυτή τη φορά σωσίβια δε θα υπάρξουν. Η θεωρία της συλλογικής ευθύνης τελειώνει με την εκλογική σας ανευθυνότητα.
Πηγή: agriazwa.blogspot.gr

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Η… ξεραμένη Ελιά!



Του «κομαντάντε» Μάρκου Μουζάκη

Ωρέ; Ποιος θυμάται το φοβερό πουσάρισμα του σημιτικής έμπνευσης εγχειρήματος των «58» και της Ελιάς, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ στην πρεμούρα τους να διασώσουν τον Μπένι; Ποιος θυμάται τα διθυραμβικά για… 5.000 νομάτους στην πρώτη τους εμφάνιση στο «Ακροπόλ», από κάποιους που μας
θεωρούσαν χαχόλους; Ποιος θυμάται τα περί… 15% και μάλιστα ως αφετηρίας (!) της Ελιάς; Τώρα που όλη αυτή η ομάδα προσγειώθηκε στα –πραγματικά- κυβικά της; Απόμεινε μόνο ο εξευτελισμός των προπαγανδιστικών πραματευτάδων! Οι οποίοι νομίζουν ότι… απλώς ψιχαλίζει! Περαστικά….

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ "ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ";

Αυτή την είδηση την αφιερώνουμε εξαιρετικά σε όσους και όσες σκίζουν τα καλσόν τους για την προστασία του "τουριστικού προϊόντος" της Πάρου. Οι κρητικοί φαίνεται είναι αναίσθητοι, αφού στο ξεκίνημα της τουριστικής περιόδου (γι' αυτούς) προβαίνουν σε τόσο ανεύθυνες ενέργειες... 


Η Κρήτη λέει «όχι» στα χημικά

  • Χημικά

    xhmika.jpΕνα κρητικό... πανηγύρι αλλά με σοβαρή αιτία αναμένεται να στηθεί το μεσημέρι της Κυριακής στη μαρτυρική Μονή Αρκαδίου. Κρητικοί από κάθε γωνιά του νησιού θα δώσουν δυναμικό παρών στην κινητοποίηση με στόχο να πούμε όχι στην υδρόλυση εν πλω των χημικών του Ασαντ, μια ανάσα από την Κρήτη, με αμφιλεγόμενης ασφάλειας μεθόδους για το οικοσύστημα της Μεσογείου, καθώς θα δοκιμαστούν για πρώτη φορά.

Ενα κρητικό... πανηγύρι αλλά με σοβαρή αιτία αναμένεται να στηθεί το μεσημέρι της Κυριακής στη μαρτυρική Μονή Αρκαδίου. Κρητικοί από κάθε γωνιά του νησιού θα δώσουν δυναμικό παρών στην κινητοποίηση με στόχο να πούμε όχι στην υδρόλυση εν πλω των χημικών του Ασαντ, μια ανάσα από την Κρήτη, με αμφιλεγόμενης ασφάλειας μεθόδους για το οικοσύστημα της Μεσογείου, καθώς θα δοκιμαστούν για πρώτη φορά.
Οι διοργανωτές, που είναι η Πρωτοβουλία κατά των Χημικών που ξεκίνησε από το Ηράκλειο και… εξαπλώθηκε σε όλη την Κρήτη, ευελπιστούν να ακουστεί η φωνή της Ελλάδας εκεί που δε μπόρεσε να… αρθρώσει κουβέντα η ελληνική κυβέρνηση: Η Κρήτη λέει όχι στα χημικά και το εννοεί.
Το ενδιαφέρον του κόσμου για συμμετοχή στη διαμαρτυρία είναι μεγάλο: Μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου ο σχεδιασμός προέβλεπε να ξεκινήσουν το πρωί της Κυριακής, με προορισμό το Αρκάδι: 18 λεωφορεία από Ηράκλειο, 13 από Χανιά, 10 από Ρέθυμνο, 3 από Λασίθι (1 από ‘Αγιο Νικόλαο, 1 από Ιεράπετρα και 1 από Σητεία).
Και μικρότεροι δήμοι όμως διαθέτουν οχήματα για τη μεταφορά του κόσμου, και συγκεκριμένα: 3 ο Δήμος Αρχανών-Αστερουσίων, και 3 ο δήμος Ανωγείων, και από ένα οι δήμοι Βιάννου, Σφακίων, Ακρωτηρίου, Κισσάμου, και Πλατανιά.
Την ίδια ώρα τεράστιο είναι το ενδιαφέρον και η προσφορά συλλόγων, φορέων και εθελοντών, ώστε η διοργάνωση της εκδήλωσης που ξεκίνησε από μία ιδέα, να πάρει σάρκα και οστά, και να μείνει στην ιστορία, ως μία από τις πιο πετυχημένες, στο πνεύμα του αιτήματος για μια ζωή μακριά από τον εφιάλτη των χημικών: Μοτοσικλετιστές, Ο Ορειβατικός Ομιλος Ρεθύμνου, οι Σαμαρίτες, οι Μινοίστας, οι Τεχνικοί της ΔΕΗ, το ΕΚΑΒ, η Τροχαία και δεκάδες άλλοι σύλλογοι και φορείς βρίσκονται επί ποδός, ενώ ο μαραθωνοδρόμος Παντελής Καμπαξής ξεκινά στις 5 το πρωί της Κυριακής από την Πλατεία Ελευθερίας, προκειμένου στις 12:30 να βρίσκεται στο Αρκάδι.
Επίσης από τη Μονή έχει προβλεφθεί χώρος που θα φιλοξενήσει συνεργεία για την τηλεοπτική κάλυψη της εκδήλωσης, ενώ υπ' ατμόν θα βρίσκεται και το πολιτικό προσωπικό της για να προσφέρει κάθε βοήθεια.
Στο Αρκάδι για να διαμαρτυρηθούν με τη μουσική τους ενάντια στην καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο, θα βρίσκονται οι Γιάννης Αγγελάκας, ο Ψαρογιώργης και πολλοί άλλοι γνωστοί καλλιτέχνες.
πηγή: Το Κουτί της Πανδώρας