Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

ΣΑΛΤΑΔΟΡΕ!


ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ‘‘ΑΓΡΟΚΗΠΙΟ’’ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΑΡΙΑΝΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

               ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ‘‘ΑΓΡΟΚΗΠΙΟ’’ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ
                                                 Ενάμιση  χρόνο μετά…
                                Ένας μικρός απολογισμός
Το όνειρό μας ήταν και είναι η επαναλειτουργία αυτού του υπέροχου χώρου του Αγροκηπίου, που ήταν παλιότερα πνοή για την Παριανή κοινωνία. (όλοι έχουμε αναμνήσεις από το χώρο αυτό πως ήταν) και η δημιουργική του ένταξη στη ζωή του νησιού και των παριανών -καλύπτοντας σύγχρονες ποιοτικές ανάγκες-. Για πολλούς επίσης συμπατριώτες μας ήταν όνειρο, κάποιοι το παλέψανε στο άμεσο παρελθόν να γίνει πραγματικότητα, αλλά οι προσπάθειές τους δυστυχώς δεν ευοδώθηκαν για διαφόρους λόγους….
Και ερχόμαστε σήμερα εμείς, να κάνουμε τη δική μας προσπάθεια, θα καρποφορήσει; Ευελπιστούμε πως ΝΑΙ!
Γιατί Πιστεύουμε ότι αν υλοποιηθεί αυτή η πρόταση μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτο πυλώνα – παράδειγμα τοπικής βιώσιμης ανάπτυξης και ενεργούς δράσης και συμμετοχής των κοινωνικών φορέων του νησιού με έμπρακτη σύζευξη του τουρισμού – πολιτισμού, γεωργίας και ντόπιας δημιουργίας.  
Τέτοιες πρωτοβουλίες με όραμα, που θα στοχεύουν στο σήμερα, αλλά και στο αύριο για μια ποιότητα ζωής της Παριανής κοινωνίας, αλλά και ευρύτερα στον Ελλαδικό χώρο…, είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι  ότι χρειάζονται και ότι είναι αναγκαίες!
Γι’ αυτό εξάλλου και το παλεύουμε με υπομονή και επιμονή και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την διάθεση που έχουμε και που εκδηλώνεται με την εθελοντική μας προσφορά.    
Τέτοιες πρωτοβουλίες φορέων και πολιτών πρέπει να αγκαλιάζονται και να ενθαρρύνονται και προπαντός από εκείνους που έχουν υπεύθυνο και καθοριστικό λόγο και έργο στα κοινά.
                                   Ένα μικρό ιστορικό
Τον Μάρτη του 2015 διαμορφώθηκε η Πρόταση από το Σύλλογο ‘‘Η Εκατονταπυλιανή’’ και την Ο.Π.Α.Σ. για την αξιοποίηση του Αγροκηπίου Παροικιάς σε ‘‘Βιωματικό Πάρκο’’. Αυτή την πρόταση την αποδέχτηκε και ο Σύλλογος ‘‘Παραδοσιακού Οικισμού Παροικιάς’’ και έτσι έγινε πρόταση των τριών φορέων στην Παριανή κοινωνία.

Ακολούθησε ενημέρωση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Παροναξίας κ.κ. Καλλίνικου (του οποίου είχαμε και την πλήρη υποστήριξή του από την αρχή), του Δημάρχου κ. Μάρκου Κωβαίου και των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, του Έπαρχου Πάρου – Αντιπάρου κ. Κώστα Μπιζά, του Αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού Κυκλάδων κ. Σ. Μπρίγγου, του Προέδρου της Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Πάρου (Κ.Δ.Ε.Π.Α.Π.)  κ. Θανάση Μαρινόπουλου, ο οποίος συμμετείχε από την αρχή στην ομάδα πρωτοβουλίας για το Αγροκήπιο, καθώς και σε άλλους τοπικούς  παράγοντες. Επίσης έγινε συστηματική ενημέρωση σε φορείς και Συλλόγους του νησιού.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν η δημιουργία ‘‘Ομάδας πρωτοβουλίας του ΑΓΡΟΚΗΠΙΟΥ’’ με εκπροσώπους φορέων και ατόμων που είχαν ανάλογο ενδιαφέρον για το θέμα, η οποία πραγματοποίησε την πρώτη της συνάντηση στις 21 Αυγούστου 2015 (ένα χρόνο από σήμερα) και για μεγάλο χρονικό διάστημα λειτούργησε με εβδομαδιαίες συναντήσεις των μελών της.
             Τι πέτυχε η ‘‘Ομάδα πρωτοβουλίας’’ σε αυτό το χρόνο:
·         Γνωστοποίησε την Πρόταση στην Παριανή κοινωνία (μέσα ενημέρωσης, συνεντεύξεις κλπ), με στόχο τη διαβούλευση και ολοκλήρωση της πρότασης (πριν αυτή κατατεθεί επίσημα στο Δημοτικό Συμβούλιο προς ψήφιση) ώστε να γίνει η πρόταση αποδεκτή από τον Παριανό λαό   –πράγμα που έγινε-. Κατά τη διαδικασία της διαβούλευσης η πρόταση ολοκληρώθηκε με την προσθήκη ορισμένων σημείων, που αρχικά δεν τα είχαμε συμπεριλάβει στην πρότασή μας, όπως π.χ. η ένταξη ενός ή δύο Παιδικών σταθμών ή Νηπιαγωγείων στο χώρο. Πρόθεσή μας δεν ήταν η πρόταση να είναι ενός ή δύο φορέων και μέσω της έγκρισης του Δημοτικού Συμβουλίου να έχει ολοκληρωθεί, διότι ο κόσμος θα ήταν θεατής και αμέτοχος (όπως συνήθως συμβαίνει…), αλλά στο βαθμό του δυνατού θέλαμε να υπήρχε γνώση και συμμετοχή της παριανής κοινωνίας, διότι έτσι μόνο θα κατανοούσε την αναγκαιότητα υλοποίησής της, θα την αγκάλιαζε σαν κάτι δικό της και θα γινόταν κοινωνός της όλης προσπάθειας.
  • Πραγματοποίησε συναντήσεις με τους Προέδρους των τοπικών κοινοτήτων και εκπροσώπους Συλλόγων των αντίστοιχων χωριών, με σκοπό να διαχυθεί το γενικότερο πνεύμα της πρότασης ώστε να βρεθούν μιμητές στις τοπικές κοινωνίες που θα αναδείξουν τις ιδιαιτερότητες και τα πλεονεκτήματα του κάθε χωριού, και πράγματι… υπήρξε πλήρης ανταπόκριση.
  • Οργάνωσε και πραγματοποίησε εκδήλωση στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου ‘‘Αρχίλοχος’’ στις 17 Οκτωβρίου 2015, όπου παρουσιάστηκε αναλυτικά η πρόταση. Η εκδήλωση ήταν πολύ πετυχημένη, παρευρέθησαν πάνω από 100 άτομα και υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον. Η πρόταση υποστηρίχτηκε επιστημονικά και ολοκληρωμένα από τον Γεωπόνο κ. Παναγιώτη Παπαδόπουλο (μέλος της ‘‘real farm’’) και η χωροταξική ένταξη της πρότασης στο συγκεκριμένο χώρο έγινε από τον Αρχιτέκτονα κ. Στέφανο Φιλλίπου.
  • Ενημέρωσε ειδικότερα τα Διοικητικά Συμβούλια Συλλόγων και φορέων που εκδήλωσαν περαιτέρω ενδιαφέρον για τη στήριξη της πρότασης, με συνέπεια να παρθούν σχετικές ομόφωνες αποφάσεις των Δ.Σ.: στο τοπικό της Παροικιάς (30/4/2015) και σε 11 σημαντικούς φορείς (Σωματεία και Σύλλογοι) του Νησιού μας.
  • Ξεκίνησε τη συλλογή υπογραφών από πολίτες για τη στήριξη της πρότασης και συγκεντρώθηκαν πάνω από 200 υπογραφές. 
  • Κατέθεσε την πρόταση στο Δήμο Πάρου στις 1/2/16, με σκοπό να ενταχτεί στο πρόγραμμα ανάπτυξης (CLLD/LEADER 2014-2020) για χρηματοδότηση και υλοποίησή του, στο πλαίσιο της κοινοπραξίας (Πάρου- Αντίπαρου-Νάξου και Μικρών Κυκλάδων).
  • Κατέθεσε αίτηση στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου (1/2/16) για την πραγματοποίηση ειδικής μονοθεματικής συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο Πάρου με αντικείμενο την αξιοποίηση του Αγροκηπίου, ώστε να γίνει επίσημη πλήρης ενημέρωση και παρουσίαση της πρότασης και να υπάρξει σχετική απόφαση.
Συνεχίζοντας την προσπάθειά μας, ερχόμαστε σήμερα να σας ενημερώσουμε για την συνάντηση που είχαμε με τον Υπουργό ‘‘Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων’’ κ. Ευάγγελο Αποστόλου παρουσία αρμοδίων στελεχών του Υπουργείου, καθώς και με τον κ. Γεώργιο Καρέτσο Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του ‘‘ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ’’ (Ελληνικός-Γεωργικός-Οργανισμός ‘‘ΔΗΜΗΤΡΑ’’), όπου  βρήκαμε πλήρη ανταπόκριση για την υλοποίηση της πρότασής μας.
Χρειάζονται όμως και άλλα βήματα να γίνουν εξίσου σημαντικά μέχρι να ξεκινήσει η υλοποίηση αυτού του οράματος.
Ο απολογισμός αυτός θα μπορούσε να ήταν πλουσιότερος;
Ναι θα μπορούσε.
Πιστεύουμε όμως ότι πετύχαμε αρκετά σε αυτό το χρονικό διάστημα και αυτό οφείλετε σε όλους εκείνους και πρωτίστως στα μέλη της ‘‘Ομάδας πρωτοβουλίας’’, που πίστεψαν και δούλεψαν γι’ αυτή την πρόταση.
Γιατί πράγματι ο τόπος μας, ο Παριανός λαός και το μέλλον των παιδιών μας αξίζουν κάτι καλλίτερο, ποιοτικότερο, με προοπτική που να δίνει ‘‘ΟΡΑΜΑ’’ και ελπίδα  και μπορούμε να τα δώσουμε! 
Αν όλοι μαζί φορείς, Σύλλογοι, άτομα, εκπαιδευτικοί και εκκλησία,  σε στενή συνεργασία, με το Δήμο, τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις, την Περιφέρεια, κρατικούς παράγοντες και υπηρεσίες, σε πνεύμα κατανόησης, συνεργασίας και με εποικοδομητικό διάλογο το προσπαθήσουμε, τότε ΝΑΙ! θα υπάρξει αίσιο τέλος.
Στο χέρι μας είναι
 Με εκτίμηση
Το Δ.Σ της Ο.Π.Α.Σ
           Αύγουστος 2016

10 Μικροί Κυριάκοι

Του Λάκη Λαζόπουλου

Παρακολουθώ από το πρωί τον ΣΚΑΪ, για να έχω έτσι μια αντικειμενική ενημέρωση, να έχω ρε παιδί μου αυτήν την πολυφωνία που χαρακτηρίζει αυτό το κανάλι. Φαίνεται έπεσα σε κακή μέρα. Μια απόλυτη μονοφωνία. Αν ήταν πιάνο ο σταθμός θα άκουγες  μόνο ένα πλήκτρο να πατιέται. Μία νότα. Φα!

Οι δημοσιογράφοι λες και είναι ντυμένοι Κυριάκοι και Αδώνηδες ουρλιάζουν από το πρωί, ότι το κανάλι τους πάει να πληρώσει τα λύτρα στο ΣυΡιζΑ.
Οι απαγωγείς των συχνοτήτων μιας χώρας θα πληρώσουν λύτρα για να εκπέμπουν νομίμως!!
Αν δεν ήταν τόσο εντεταλμένοι θα έλεγες ότι τα έχουν χάσει.

Ποιο είναι το θέμα;
Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έκλεισε το deal όπως έκαναν οι προηγούμενες.
Δίνεις την πολιτική εντολή στις τράπεζες να χρηματοδοτούν το κανάλι , χωρίς καμία ουσιαστική εγγύηση και το κανάλι σε στηρίζει προβάλλοντας τις δικές σου θέσεις και διαστρεβλώνοντας μονίμως τις θέσεις όλων όσων εναντιώνονται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι που αποτελούν πλέον όλοι μαζί την δεξιά πτέρυγα της πολιτικής σκηνής.

Διαλύω τις κοινωνικές ομάδες, τους απεργούς, φιμώνω και διαπομπεύω όποιον μιλάει ελεύθερα και εξυμνώ όποιον μιλάει νεοφιλελεύθερα.
Τρέμαν λοιπόν από τα νεύρα τους οι δημοσιογράφοι του «Η ΔΕΞΙΑ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ»  για τις απαράδεκτες συνθήκες που διεξάγεται ο διαγωνισμός. Μα να τους οδηγήσουν τόσο  σημαντικούς ανθρώπους σε ένα δημόσιο κτήριο και να τους κλείσουν μέσα τρεις μέρες με ράντσα σαν αυτά που ξαπλώνουν χρόνια τώρα οι ασθενείς στους διάδρομους των νοσοκομείων;
Οποία ντροπή!

Και ζήσαν οι φτωχοί καλά κι οι πλούσιοι στα ράντσα!!
Θ’ αλλάξουμε και το φινάλε των παραμυθιών!!
Και  δώστου να δείχνουνε τα σακίδια της ντροπής με τα οποία έμπαιναν μέσα οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης. Αυτοί που εξυμνούσαν το σακίδιο του Θεοδωράκη όσο τους έκανε τη δουλειά  τους τώρα εξευτέλιζαν το σακίδιο. Μα να μην τους πάνε σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο να έχουν τις ανέσεις τους και να τους δημιουργούν τέτοια ταραχή. Μιλάμε  για ταραχή. Τέτοια ταραχή που ο ιδιοκτήτης τους ξέχασε να δηλώσει 50 εκατομμύρια ευρώ από το πόθεν έσχες του. Για τέτοια ταραχή μιλάμε.

Άκουσα την Άννα Μισέλ Πλουσιοπούλου να μιλάει για προβληματικές καλωδιώσεις στον διαγωνισμό. Άκουσα τον κύριο Χατζηδάκη να λέει ότι όλος ο διαγωνισμός μπορεί να τιναχτεί ανά πάσα στιγμή στον αέρα, είχανε  μια βεβαιότητα τα λόγια πολλών ότι οπωσδήποτε σε λίγους μήνες το Συμβούλιο της Επικρατείας θα κηρύξει άκυρο τον διαγωνισμό, τα super του σταθμού γράφανε ξεκίνησε ο διάτρητος διαγωνισμός, σε μία άσχετη είδηση είδα τον κύριο Παπαχελά να ρωτάει έναν ξένο επενδυτή «τι θα είχατε να συμβουλεύσετε στον πρωθυπουργό ή στον μέλλοντα πρωθυπουργό» και το πλάνο αμέσως να δείχνει τον Κυριάκο από κάτω. Και είδα πως κάθε φορά που επιχειρούσε να μιλήσει κάποιος εκ μέρους της κυβέρνησης για το διαγωνισμό βγάζαν αφρούς από το στόμα. Φαντάζομαι αφρούς αντικειμενικότητας.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΛΟΓΚΑΝ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ.

Νομίζω ότι το Μega σε λίγο καιρό μπροστά στον ΣΚΑΪ θα μοιάζει σαν τον χαριτωμένο δολοφόνο της ενημέρωσης. Ένα ολόκληρο κανάλι το Mega, με μία απίστευτη ιστορία, απαξιώθηκε από την Τρέμη και τον Πρετεντέρη στην επιμονή τους να στηρίζουν τα πασιφανή συμφέροντα των αφεντικών τους, σχεδόν υπηρέτες της ευρωπαϊκής Μαφίας. Μιας μαφίας που δεν έχει βγάλει άχνα για το γεγονός ότι είναι τόσο καιρό ακυβέρνητη η Ισπανία και άκουσα ένα σχόλιο από τον μεσημεριανό Κυριάκο του ΣΚΑΪ, που είπε εντάξει  η Ισπανία έχει κράτος δεν έχει πρόβλημα που δεν υπάρχει κυβέρνηση. Και εδώ όλη μέρα μιλάνε για αστάθεια επειδή δεν είναι πρωθυπουργός ακόμα ο Κυριάκος. Έχω σταματήσει να θυμάμαι ονόματα δημοσιογράφων στο ΣΚΑΪ επειδή έχουν όλοι μία σκέψη μία φωνή. Είναι 10 μικροί Κυριάκοι. Oι πρωινοί , οι μεσημεριανοί και οι βραδινοί.
Δεν αντιλαμβάνονται ούτε στο ΣΚΑΪ ότι αυτή η απόλυτη συνταύτιση με τον Κυριάκο ή και με τον Τσίπρα, αν υπήρχε , μακροπρόθεσμα βλάπτει τη λειτουργία του καναλιού και σταδιακά μειώνει και την αξία της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την οποίαν συμπαρασύρει στο παιχνίδι των σκοπιμοτήτων.
Όσο τα νεύρα του κόσμου κρατούν κατά της κυβέρνησης έχει καλώς. Αλλά οι καιροί έχουν γυρίσματα, μετατοπίσεις και απρόβλεπτες εξελίξεις.
Το μόνο θετικό για την παρούσα κυβέρνηση είναι ότι δεν έχει κανένα κανάλι ΝΑ την στηρίζει, δείχνοντας έτσι την μη σχέση της με την διαπλοκή. Και μετά τις άδειες, αν έστω υπήρχαν κάποιοι ελάχιστοι να τους στηρίζουν, θα χαθούν κι αυτοί.
Αλλά τουλάχιστον τώρα θα έχουνε άδειες οι οποίες θα ακολουθούν την νομιμότητα, οι ιδιοκτήτες τους θα έχουν λογοδοτήσει στη Βουλή και θα έχει λειτουργήσει για πρώτη φορά η δημοκρατία και όχι η τηλεδημοκρατία η οποία μοιάζει τελικά να διαδέχτηκε την χούντα στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Μπορεί λοιπόν ο ΣΚΑΪ και ο κάθε ΣΚΑΪ να βρίζει με απόλυτο δίκιο και να διάολο στέλνει την κυβέρνηση για τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσαν, αλλά που τελικά διά στόματος Αλεξιάδη θα τον αλλάξουν. Είναι πολλοί αυτοί που ψήφισαν ΣυΡιζΑ γιατί πιστέψανε ότι θα καταργήσει αυτόν τον παρανοϊκό νόμο του Βενιζέλου ο όποιος διάλυσε δια παντός τις  ιδιοκτησίες  των Ελλήνων και κατέστησε τους ανθρώπους ενοικιαστές στα σπίτια τους.
Δεν περιγράφεται η απόγνωση με τον ΕΝΦΙΑ. Δεν αντέχεται αυτή η υπερφορολόγηση. ΚΑΙ γι’ αυτά έχει πολλές ευθύνες ο ΣυΡιζΑ διότι πολλά υποσχέθηκε και ο κόσμος νευριάζει ακόμα περισσότερο απ αυτούς που θεωρεί πιο αξιόπιστους.
Οι Έλληνες πρέπει να εξεγερθούν για να πάει η χώρα πιο μπροστά όχι για να ξανά κυβερνηθεί από το αληταριό της μεταπολίτευσης.  Τα βλέμματα τους είναι τόσο βρώμικα που οι βούρκοι μοιάζουν καθαροί.
Αλλά εκεί που βρίζουν τον ΣυΡιζΑ για όλα αυτά που είπε και δεν έκανε ας μιλήσουν και για τον Γεωργίου. Γιατί διαφωνούνε  με την παραπομπή του εκ νέου; Τους ενοχλεί αν αποδειχτεί ότι το Έλλειμμα διογκώθηκε και η χώρα οδηγήθηκε στην καταστροφή σε συνεννόηση του ντόπιου αληταριού με το ξένο; Μήπως βλέπουν και δικές τους ευθύνες στην αποσιώπηση γεγονότων; Είναι δυνατόν να παρεμβαίνει η Κομισιόν στη δικαιοσύνη μιας χώρας και να μην ξεσηκώνεται ούτε ένας δημοσιογράφος απ’ αυτούς τους αφρισμένους Κυριάκους που τους ενοχλεί η νομιμότητα της αδειοδότησης;
Ποιο είναι λοιπόν το θέμα που ενοχλεί; Το θέμα είναι ότι τόσα χρόνια δρούσαν ανενόχλητοι, ότι αυτοί  ήταν τα αφεντικά της χώρας, ότι τράπεζες έδιναν χρήματα στα κανάλια, μετά από εντολές των πολιτικών, και τα κανάλια αναλάμβαναν την υποχρέωση να στηρίξουν τους χρηματοδότες τους άμεσους και εμμέσους. Αυτή είναι η αλήθεια και να λέγεται.
Όμως η νομιμοποίηση των καναλιών έχει να κάνει  και με το πλήθος των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Διότι τα λεωφορεία εκτός από τους οδηγούς, έχουν μέσα επιβάτες οι οποίοι δεν ευθύνονται. Οι επιβάτες δε γνωρίζουν αν τα λεωφορεία έχουν άδειες. Διότι βλέπουν ότι οι τράπεζες τα δανειοδοτούν τόσα χρόνια, ότι οι υπουργοί και οι πολιτικοί όλων των κόμματων είναι καθισμένοι στα δελτία ειδήσεων, άρα γιατί  να βρεθούν ξαφνικά αυτοί στο δρόμο;
Το θέμα της κυβέρνησης είναι πέρα από την νόμιμη αδειοδότηση, η διάσωση των αθώων  επιβαινόντων στα λεωφορεία. Με αγωνία περιμένουμε και όλοι όσοι δουλεύουμε στον Αlpha, εσωτερικοί συνεργάτες μα και εξωτερικοί όπως εγώ, να δούμε τι θα συμβεί με το κανάλι. Και βέβαια όλοι στις συναντήσεις που έχουμε λέμε μα εφόσον το κανάλι δεν χρωστάει πουθενά και μοιάζει να έχει τις πιο σωστές προδιαγραφές, γιατί να μην πριμοδοτηθεί; Όπως και όλα τα κανάλια τα οποία ήδη λειτουργούσαν  εφόσον έχουν τις προϋποθέσεις; Γιατί δυστυχώς σε μια αφετηρία όλοι πρέπει να ξεκινούν από ένα ίδιο σημείο.
Η διατήρηση της ανομίας τόσα χρόνια είναι αυτή που δημιουργεί σήμερα τα προβλήματα. Αλλά θα είναι μέγα πρόβλημα να μείνουνε άνθρωποι στο δρόμο. Νομίζω η επόμενη μέρα μετά το διαγωνισμό θα έχει ενδιαφέρον. Καλό ή κακό θα το δούμε.
Στη χώρα αυτή η νομιμότητα είναι ότι δυσκολότερο για να επιτευχθεί. Θα δούμε τις συμπράξεις, διότι μπορεί κάποιος να έχει την άδεια αλλά να συνεργαστεί με ένα κανάλι που δεν έχει άδεια αλλά έχει ήδη το περιεχόμενο. Θα δούμε τις κρυφές συμμαχίες ή συνεννοήσεις που μπορεί να υπήρξανε για το μετά. Στην πραγματικότητα τα τέσσερα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας αλλά και τα επόμενα θεματικά που θα υπάρξουν μπορούν να αφομοιώσουν όλο τον κόσμο της αγοράς και ακόμα παραπάνω. Όπως δε χάθηκε ένας εργαζόμενος από την ΕΡΤ έτσι δεν πρέπει να χαθεί ούτε ένας από την ιδιωτική τηλεόραση. Και δεν πειράζει αν οι δημοσιογράφοι είναι οι παπαγάλοι του Κυριάκου και του νεοφιλελευθερισμού. Μπορούν να κάνουν δελτία απόψεων γιατί σίγουρα δελτία ειδήσεων δεν είναι . Η αλήθεια να λέγεται.
Μπορεί να υπάρξουν θεματικά κανάλια παραρτήματα κομμάτων όπως είναι τώρα.
Αλλά να σταματήσουν να μιλάνε για πολυφωνία οι μονόφωνοι.

Η ιδιωτική τηλεόραση έχει μια ίδια φωνή.

Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Ποιος θυμάται την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ;

Παναγιώτης Μαυροειδής




O ΕΝΦΙΑ λοιπόν έμεινε απείραχτος.

Όπως έμεινε ακέραιο και το δημόσιο χρέος και πειθήνια η εξυπηρέτησή του. Υποσχέσεις για κατάργηση και διαγραφή αντίστοιχα που έγιναν καπνός όπως και αυτές για αύξηση του κατώτατου μισθού, αφορολόγητο στα 12.000 και άλλες πολλές.


Δε χρειάζεται μεγαλύτερη συζήτηση πάνω σε αυτά. Λένε ότι σε ένα περιβάλλον που λένε ψέματα σχεδόν όλοι, το πρόβλημα δεν είναι ότι αυτά γίνονται πιστευτά, αλλά αντίθετα, ότι κανείς ή σχεδόν κανείς δεν έχει πλέον όρεξη να ακούσει ή να συζητήσει οτιδήποτε.

Η ιστορική εγκληματική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ακριβώς εδώ: Ενώ τα καταφέρνει απείρως καλύτερα από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να κάνει τη βρομοδουλειά της λαϊκής αφαίμαξης, ταυτόχρονα δημιουργεί το περιβάλλον του μεγάλου κινδύνου για απόλυτη απαξίωση όχι απλά της αριστερής πολιτικής, αλλά και κάθε έννοιας λαϊκής πεποίθησης ότι με τον αγώνα υπάρχει η ελπίδα για το καλύτερο.

Μέσα σε τούτη την αχλή, ξεφεύγουν κάποια πράγματα πιο σημαντικά από τα αυτονόητα και τα εύπεπτα μοιρολόγια.

Πρώτο: η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ ήταν ένα από τα τιμήματα της παραμονής στην ευρωζώνη και της επιλογής της μη-ρήξης, καθώς ρητά απαιτήθηκε από το Τρίτο Μνημόνια η είσπραξη ακριβώς 2,65 δις από την πληρωμή του φόρου-λαιμητόμου.



Δεύτερο: Μαζί με τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, χάρη σε αυτή, αλλά και της αύξησης των έμμεσων φόρων όπως ο ΦΠΑ, δεν υπάρχει «ανάγκη» καμίας αύξησης φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης περιουσίας της αστικής τάξης, της εκκλησίας ή των εφοπλιστών.

Τρίτο: Η φοροκαταιγίδα δεν έχει μόνο «εισπρακτικό» χαρακτήρα, ούτε «στερείται ορθολογισμού», όπως πλειοδοτεί σε μπαρουφολογίες η μνημονιακή αντιπολίτευση απέναντι στην μνημονιακή κυβέρνηση. Αντίθετα, μέσω της δήμευσης ή αχρήστευσης ή μετατροπής σε βάρος αντί για τελευταίο αποκούμπι της λαϊκής κατοικίας, δημιουργούνται οι όροι για «αγορά κατοικίας», πάντα σε συνδυασμό και με την παράδοση των «κόκκινων δανείων» στους διάφορους «γύπες». Πρόκειται για μέτρα βίαιης επιτάχυνσης στη διαμόρφωση ενός γενικευμένου, καθολικού καπιταλισμού σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής, αυτό που στη μασκαρεμένη γλώσσα τους ονομάζουν «λειτουργία συνθηκών αγοράς».

Τέταρτο: Η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ όπως και το σύνολο των μνημονιακών πολιτικών δεν είναι «η συμφορά που μας έφερε η «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση», αλλά το αποτέλεσμα της κίνησης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακριβώς πάνω στις στρωμένες ράγες που έχουν στήσει οι διαδοχικές κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Δικός τους νόμος ήταν ο ΕΝΦΙΑ. Αλλά και τον αλά ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΦΙΑ τον έχουν επίσης υιοθετήσει και εγκρίνει στη Βουλή το περυσινό καλοκαίρι, σε εκείνη την αμίμητη εκδήλωση δουλοφροσύνης προς την τρόικα με 222 ψήφους υπερ στο Τρίτο Πεντακομματικό Μνημόνιο (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ).

Πέμπτο (και ίσως πιο πικρό): Ήταν έκπληξη η αθέτηση της κατάργησης του ΕΝΦΙΑ από τον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν ήταν! Το ίδιο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για «κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και αντικατάστασή του με άλλο δίκαιο νόμο που θα αντιμετώπιζε και το θέμα της φορολόγησης της μεγάλης περιουσίας». Ε, όταν μεγάλο εισόδημα κατά ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι κινείται πάνω από τα 12.000 ευρώ, γιατί να μην είναι πολυτέλεια πλουσίων και ένα διαμέρισμα ή μια δεύτερη καλύβα; Όταν όμως γινόταν αυτή η συζήτηση, τόσοι μα τόσοι ΣΥΡΙΖΟπληκτοι μιλούσαν για «Κασσάνδρες», και «σεχταριστές», που «δεν τρώγονται με τίποτα…».

Τώρα οι ίδιοι όταν τους συναντάς συζητούν μόνο για τον καιρό ή για τη δουλειά και τα παιδιά.
Ο λογαριασμός όμως, οικονομικός και πολιτικός, είναι βαρύτατος, όπως βαριές και ασήκωτες αποδείχτηκαν και οι διεσταλμένες αυταπάτες για τον δήθεν εύκολο κυβερνητικό δρόμο της «άμεσης ανακούφισης» μέσα από το «σύμφωνο συμβίωσης» με την ΕΕ και την αστική τάξη στην Ελλάδα.


ΠΗΓΗ:
http://www.pandiera.gr/%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b8%cf%85%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%cf%81%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%bd%cf%86%ce%b9/

Δεν είναι το κοριτσάκι με τα σπίρτα...

Είναι η πανέμορφη μικρή στους δρόμους της Συρίας των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που πουλάει τα μήλα της...
Αυτά τα παιδιά κι οι γονείς τους δεν πέρασαν το Αιγαίο με τα δουλεμπορικά του φασίστα Ερντογάν!
Οι γονείς αυτών των παιδιών δεν τα θέλουν σκλάβους και πουτάνες στα μπουρδέλα της δύσης!
Χτίζουν το αύριο της κοσμικης Συρίας!
Στην Ελλάδα συνεχίζουμε δολοφονικό εμπάργκο εναντίον αυτών των παιδιών!
Η Ελλάδα δολοφονεί με τη στάση της τους αδελφούς Σύρους!
Περισσότερα για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας: ΕΔΩ

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Η "ανατομία" των διακοπών, μια δραστηριότητα με τη δική της ξεχωριστή μυθολογία

Για τη φιλοσοφία δεν υπάρχουν διακοπές, διότι για το φιλοσοφικό στοχασμό η δραστηριότητα που ονομάζουμε «διακοπές» είναι κάτι ουσιαστικά ξένο.
Αντίθετα, υπάρχουν αναλύσεις και θεωρίες για την εργασία, τη σημασία της κτλ.Βέβαια, η αλήθεια είναι, σύμφωνα με τον Μιχάλη Κατσιμίτση (Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, Επιστημονικός Συνεργάτης E-Learning ΕΚΠΑ), ότι η δραστηριότητα «διακοπές» εμφανίστηκε μάλλον αργά, με τη μορφή που έχουν σήμερα διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Για παράδειγμα στην Αμερική, οι διακοπές αποτελούσαν προνόμιο της ελίτ των αρχών του 19ου αιώνα, ενώ σταδιακά η μεσοαστική τάξη -όρος που περιλαμβάνει ένα ευρύτατο φάσμα επαγγελματιών- άρχισε και αυτή να κάνει διακοπές. Στις αρχές του 20ού αιώνα, η πρακτική των διακοπών επεκτάθηκε σημαντικά, ακόμα και στην εργατική τάξη. Μάλιστα, ήταν την περίοδο του κραχ, όταν η πλειονότητα της εργατικής τάξης κέρδισε το δικαίωμα στις διακοπές.
Με μια πρώτη ματιά, οι διακοπές φαίνεται να μην έχουν τίποτα το άξιο προσοχής, από φιλοσοφικής άποψης πάντα, σημειώνει ο κ. Κατσιμίτσης. Διότι, τι άλλο είναι παρά διασκέδαση, ξεκούραση, χαλάρωση και ευκαιρία για να κάνει κανείς κάτι διαφορετικό; Με άλλα λόγια, περιλαμβάνει δραστηριότητες που κάνουμε κατά τη διάρκεια του έτους - τα Σαββατοκύριακα, τις γιορτές και τις αργίες ή και κάποια απογεύματα μέσα στην εβδομάδα. Ωστόσο, οι διακοπές δεν ταυτίζονται με τον ελεύθερο χρόνο, τη διασκέδαση ή την ψυχαγωγία. Αυτά υπήρχαν από παλιά και βρίσκουμε, για παράδειγμα, σχετικές αναφορές για τη σημασία του παιχνιδιού, της ψυχαγωγίας, ακόμα και στον Πλάτωνα. Στις διακοπές κάποιος ενδέχεται να μην κάνει απολύτως τίποτα, ενώ όλο τον υπόλοιπο καιρό να πηγαίνει θέατρο, κινηματογράφο, να συναντιέται με φίλους κτλ. Σύμφωνα με τον κ. Κατσιμίτση, οι διακοπές διαφέρουν από τις μέρες της αργίας σε ορισμένα σημαντικά σημεία. Κατ? αρχάς από άποψη χρόνου. Καλύπτουν ένα πολύ μεγαλύτερο χρονικό εύρος, κάτι που τις διαχωρίζει από την καθημερινότητα της παραγωγικής διαδικασίας. Έστω κι αν δίνονται (και δίνονταν) ως μέσο για τη βελτίωση της παραγωγικότητας, η περίοδος των διακοπών αποδεσμεύει το πρόσωπο από την παραγωγή, από την εργασία.
Αυτό έχει ως συνέπεια τη διαμόρφωση μιας νέας καθημερινότητας. Η απουσία από την εργασία από μόνη της συνιστά ανατροπή της καθημερινότητας. Επειδή, όμως, δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς συνήθειες (μικρές ή μεγάλες), καθώς μας παρέχουν την απαραίτητη αίσθηση σταθερότητας (ό,τι κι αν αυτή περιλαμβάνει για τον καθένα), φτιάχνουμε νέες συνήθειες. Η καθημερινότητα των διακοπών αντλεί την ελκυστικότητά της, όχι τόσο επειδή κάνουμε αυτά που μας αρέσουν και είναι διαφορετικά από εκείνα των υπόλοιπων ημερών, αλλά κυρίως επειδή αυτή η καθημερινότητα έχει περιορισμένη διάρκεια, δηλαδή είναι μια συνήθεια που δεν διαρκεί τόσο ώστε να μεταβληθεί σε κάτι το κουραστικό, το βαρετό ή να προκαλέσει άλλα αρνητικά συναισθήματα.
Μέσα στην καθημερινότητα αυτή εντάσσονται και οι σχέσεις με τους άλλους. Η αλλαγή της καθημερινής ρουτίνας συνεπάγεται και μεταβολή των σχέσεων τόσο με τους οικείους όσο και με τους γνωστούς και, κατ? επέκταση, με τους ξένους. Ο λόγος είναι ότι αλλάζει η συχνότητα επαφής, ο τρόπος, ενώ και ορισμένοι σκοποί μεταβάλλονται. Με άλλα λόγια, οι διακοπές είναι μια περίοδος όπου έχουμε μια σύντομη (σε σχέση με τον υπόλοιπο καιρό) νέα πραγματικότητα, η οποία καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της ζωής μας, χωρίς φυσικά να μεταβάλλονται τα πάντα. Το βασικό είναι ότι έχει αλλάξει ο δικός μας τρόπος που βλέπουμε τη ζωή μας.
Επιπλέον, η περίοδος των διακοπών επιλέγεται, δεν είναι σταθερή, όπως συμβαίνει με τις γιορτές και τις αργίες. Μπορεί οι καλοκαιρινοί μήνες να προτιμώνται από την πλειονότητα των ανθρώπων σήμερα, αλλά όπως και να ?χει, καθένας ορίζει από μόνος του το πότε θα κάνει διακοπές - έστω κι αν ορισμένες φορές δεν έχει τις επιλογές που θα ήθελε. Αυτό σημαίνει ότι, σε αντίθεση με όλες τις άλλες περιπτώσεις ανάπαυλας, οι διακοπές είναι αποκλειστικά προσωπική υπόθεση.
Βέβαια, όπως συμβαίνει σε όλα, έτσι και οι αποφάσεις για τις διακοπές λαμβάνονται μέσα στο κοινωνικο-πολιτιστικό πλαίσιο, όπου ζούμε. Κατά συνέπεια η ίδια η αντίληψη περί διακοπών, όπως και οι παρεχόμενες επιλογές, επηρεάζονται από τις τρέχουσες αντιλήψεις για το τι είναι και πώς θα πρέπει να ζήσει κανείς τις διακοπές. Πέρα από αυτά, οι διακοπές είναι μια περίοδος με τη δική τους ξεχωριστή «μυθολογία». Αυτό σημαίνει ότι έχουν ένα ιδιαίτερο νοηματικό πλαίσιο και περιεχόμενο σε σχέση με κάθε άλλη δραστηριότητα, ακόμα κι αν είναι συναφής (π.χ. γιορτές, αργίες). Όσο διαφορετικός κι αν είναι ο τρόπος με τον οποίο καθένας μας κάνει διακοπές, το ευρύτερο πλαίσιο, οι έννοιες και τα συναισθήματα που προκαλούν είναι κοινά. Είναι η κοινότητα μιας ετερότητας.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει διερεύνηση των διακοπών σε σχέση με το πρόσωπο. Με άλλα λόγια, τι σημαίνει για τον καθένα από εμάς η περίοδος των διακοπών;
Κατ' αρχάς, υπάρχει απελευθέρωση (ελευθερία). Οι διακοπές είναι μια περίοδος, όπου αποδεσμευόμαστε από ό,τι κάνουμε κατά τρόπο καθημερινό και επιτακτικό, όπως η δουλειά. Έτσι έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για να κάνουμε αυτό που θέλουμε, πάντα στο πλαίσιο των υπαρχουσών δυνατοτήτων. Η απελευθέρωση αυτή είναι πηγή χαράς.
Δεύτερον, υπάρχει το άγχος των διακοπών. Στην περίπτωση αυτή βρισκόμαστε μπροστά στο εξής παράδοξο: από τη μια, υπάρχει η ανάγκη για διακοπές και, από την άλλη, η ανάγκη αυτή προκαλεί ορισμένες φορές άγχος σχετικά με την πορεία της δουλειάς, ότι για παράδειγμα κάτι μπορεί να πάει στραβά και να μην προλάβουμε να το διορθώσουμε. Αυτό δεν είναι κάτι το σύγχρονο, αντιθέτως ισχύει σχεδόν από τότε που άρχισαν να εφαρμόζονται οι διακοπές.
Τρίτον, οι διακοπές είναι η περίοδος των προσωπικών ψευδαισθήσεων. Όχι ότι τον υπόλοιπο χρόνο αυτές δεν υπάρχουν, αλλά η απελευθέρωση που συνεπάγεται η περίοδος των διακοπών είναι η ορμή για την προσπάθεια υλοποίησης των ψευδαισθήσεων που συνδέονται με τις διακοπές. Ψευδαισθήσεων που είναι σημαντικές, γιατί συνδέονται με έναν χαλαρό και ήρεμο τρόπο ζωής. Ωστόσο, οι ψευδαισθήσεις διατηρούνται ως ψευδαισθήσεις. Αυτό μπορεί να συμβεί, είτε επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα πραγματοποίησής τους, είτε επειδή τελικά δεν επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, π.χ. μια πολυτελής διαβίωση σε ένα νησί δεν επιφέρει την ψυχοσυναισθηματική πληρότητα που περίμενε αυτός που την κάνει ή, ενώ δεν νιώθει αυτή την πληρότητα ή γαλήνη, δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι τη νιώθει, επειδή έτσι θα πρέπει να νιώθει. Οι περιπτώσεις είναι πολλές. Αυτό, όμως, που έχει σημασία είναι ότι με αυτόν τον τρόπο χάνεται η βιωματική πληρότητα που συνεπάγεται η γνήσια βίωση των διακοπών.
Τέταρτον, και σημαντικότερο, στις διακοπές παραμένουμε ο εαυτός μας. Η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση είναι ότι «ξεφεύγουμε» και από τον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε πράγματα που συνήθως δεν κάνουμε (π.χ. ξέφρενα πάρτι). Στην πραγματικότητα, μπορεί όντως να κάνουμε πράγματα που δεν κάνουμε τον υπόλοιπο χρόνο, αλλά ό,τι κάνουμε εκφράζει τον εαυτό μας και μόνο αυτόν. Ακόμα κι αν αποφασίσουμε να κάνουμε πράγματα εντελώς αντίθετα από αυτά που κάνουμε τον υπόλοιπο χρόνο, η απόφαση αυτή είναι μια προσωπική απόφαση και εκφράζει την προσωπικότητά μας, η οποία έτσι αποκαλύπτει μια διαφορετική διάστασή της. Με άλλα λόγια, όσο και να προσπαθήσουμε, ποτέ δεν γινόμαστε κάποιος άλλος. Πάντα είμαστε ο εαυτός μας που κινείται σε διαφορετικό περιβάλλον, με άλλους στόχους κ.ο.κ.
Οι διακοπές δεν αποτελούν απλώς μια ανάπαυλα χωρίς ιδιαίτερη σημασία, αλλά είναι μια σημαντική δραστηριότητα, η οποία μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε διάφορες πτυχές του εαυτού μας, αλλά και της κοινωνίας όπου ζούμε.
Κουτί της Πανδώρας

Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

ΜΑΓΕΙΑ


ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Εμφάνιση ΑΣΤΕΡΙΟΣ_ΡΗΓΑΣ_ΚΩΣΤΟΣ_2016_B-1.jpg

ΠΟΙΑ ΠΡΟΟΔΟΣ;

Αν η πρόοδος στις υλικοτεχνικές υποδομές και στις κτιριακές εγκαταστάσεις ήταν ευθέως ανάλογη με την πρόοδο στα ήθη και στη συμπεριφορά μας σαν θεατές/ακροατές σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, τότε πραγματικά θα μπορούσα να παραδεχτώ πως προχωράμε, προοδεύουμε. 

Δυστυχώς η γαϊδουριά και η χοντροπετσιά δεν λένε να εγκαταλείψουν αρκετούς συμπολίτες μας που μετέχουν σε αυτές, γιατί κατά τα άλλα διψάνε για τέχνη και πολιτισμό...



Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, απατεώνες!



Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ξεκινάμε με το εξής βασικό δεδομένο:

Ερώτηση: Τι είναι;
Απάντηση: Απατεώνες!

Πάμε, τώρα, στο προκείμενο:

Τι λέει ο αξιότιμος υπουργός κ.Σκουρλέτης; Ότι δεν θα πωληθεί (και) το 17% της ΔΕΗ. Μάλιστα. Τόσο, δε, αποφασισμένη είναι η κυβέρνηση να μην ξεπουλήσει (και) το 17% της ΔΕΗ που στο πλαίσιο αυτής της νέας «(κατα)κόκκινης γραμμής» της, τσακώνεται με τη ΝΔ. Η καημένη δε η ΝΔ, ζαλισμένη από το γεγονός ότι της έχει κλέψει την πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ, υποδύεται ότι κάνει «αντιπολίτευση» ισχυριζόμενη ότι η πολιτική που εφαρμόζεται… δεν εφαρμόζεται.

Ας γυρίσουμε, όμως, στον ΣΥΡΙΖΑ, που – όπως λέει – δεν θα ξεπουλήσει το 17% της ΔΕΗ και να κάτσουνε καλά οι του ΤΑΙΠΕΔ και οι δανειστές γιατί άμα τσαντιστεί (ο ΣΥΡΙΖΑ) μπορεί να αρχίσει και να σκίζει Μνημόνια…

Έχουμε και λέμε:

Στις 26/4/2016 συνεδρίασε το ΤΑΙΠΕΔ (που η μετασαμαρική του διοίκηση ορίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ) και αποφάσισε το ξεπούλημα των πάντων. Μεταξύ άλλων και της ΔΕΗ…

Ακολούθως συνεδρίασε το ΚΥΣΟΙΠ (κυβερνητικό συμβούλιο οικονομικής πολιτικής) και επικύρωσε την προηγούμενη απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή, μεταξύ άλλων, επικύρωσε και το ξεπούλημα του 17% της ΔΕΗ.

Στις 25/5/2016 η κυβέρνηση ανακοίνωσε με όλους τους τύπους της αστικής νομιμότητας την απόφασή της για το ξεπούλημα. Το έκανε μέσω του ΦΕΚ 1472, όπου ρητώς αναφέρεται ότι στο ξεπούλημα περιλαμβάνεται (και) το 17% της ΔΕΗ.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

α) Η κυβέρνηση έχει δημοσιοποιήσει και υπογράψει 3 φορές (μια μέσω ΤΑΙΠΕΔ, μια μέσω ΚΥΣΟΙΠ, μια μέσω ΦΕΚ) την απόφαση για ξεπούλημα του 17% της ΔΕΗ.

β) Μεταξύ των υπουργών, φαρδιά πλατιά την υπογραφή του για το ξεπούλημα της ΔΕΗ, έχει βάλλει και ο αξιότιμος κ. Σκουρλέτης.

γ) Εντούτοις και παρόλα αυτά, η κυβέρνηση που έχει (τριπλο)αποφασίσει το ξεπούλημα της ΔΕΗ και ο κ. Σκουρλέτης που το έχει (διπλο)υπογράψει, τώρα παριστάνουν τους «αντιστασιακούς», τους «αριστερούς» και τους «σωτήρες» της ΔΕΗ.

Επομένως, πιάνοντας το νήμα από το βασικό δεδομένο στο οποίο αναφερθήκαμε εισαγωγικά, προτείνουμε ως συμπέρασμα και ως καταληκτικό δεδομένο:

Ερώτηση: Τι είναι;

Απάντηση: Απατεώνες (πολιτικοί, βεβαίως – βεβαίως…)!

Πηγή Ημεροδρόμος

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ Φ.ΒΕΛΕΝΤΖΑ

Εμφάνιση ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ_2016_A-1.jpg

Η ΚΔΕΠΑΠ ΣΤΑ ΕΡΤΖΙΑΝΑ


Η ΚΔΕΠΑΠ ΣΤΑ ΕΡΤΖΙΑΝΑ

Από την συχνότητα του ΗΧΩ FM στους 102.1
Κάθε Παρασκευή
Από τις 10 - 12 το πρωί

ΣΩΠΑ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ

Τζόζεφ Στίγκλιτς: Καταργήστε το ευρώ


StiglitzΟ τρόπος, με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Ελλάδα, και οι επιβληθείσες περικοπές, είναι εμβληματικές της αποτυχίας του ευρώ, γράφει ο Αμερικανός νομπελίστας στο νέο του βιβλίο, όπου τεκμηριώνει γιατί το κοινό νόμισμα απειλεί την Ευρώπη. «Τα κατασκευαστικά λάθη του, μοιάζουν αξεπέραστα. Είναι καιρός να σκεφτεί κανείς την κατάργησή του», συμπεραίνει ο Στίγκλιτς, ο οποίος θεωρεί την Γερμανία υπεύθυνη για την αποτυχία του.


Κατά τον διαπρεπή οικονομολόγο, το ευρώ είναι εμπόδιο για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας και θεωρεί την κατάργηση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος ως τη μοναδική δυνατότητα για να δοθεί ώθηση στην παραλυμένη Ευρώπη.
«Το ευρώ δημιουργήθηκε για να εξασφαλίσει την ανάπτυξη και να φέρει μεγαλύτερη αλληλεγγύη στην Ευρώπη. Συνέβη, όμως, το ακριβώς αντίθετο. Ορισμένες χώρες βρίσκονται σε βαθιά οικονομική ύφεση, η οποία είναι μεγαλύτερη από τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του ΄30» και επειδή «τα κατασκευαστικά λάθη του ευρώ μοιάζουν αξεπέραστα, είναι καιρός να σκεφτεί κανείς την κατάργησή του».
Ο Αμερικανός νομπελίστας καθιστά, μάλιστα, την Γερμανία υπεύθυνη για το γεγονός ότι το ευρώ απέτυχε. Ήταν «μοιραία η απόφαση» να δημιουργηθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατά το πρότυπο της γερμανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Μπούντεσμπανκ / Bundesbank), η οποία ασχολείται μόνο με την καταπολέμηση του πληθωρισμού και λιγότερο με την οικονομική ανάπτυξη. Επίσης, με τους κανόνες για τις οφειλές αφαιρέθηκε από τις κυβερνήσεις κάθε δυνατότητα να εξισορροπηθούν οι διαφορές στο ρυθμό ανάπτυξης με μια προληπτική πολιτική. Η αντιμετώπιση της Ελλάδας και οι επιβληθείσες περικοπές είναι, κατά τον Στίγκλιτς, εμβληματικές αυτής της αποτυχημένης πολιτικής. Η συνέπειά της ήταν να εμποδίσει το ευρώ την ανάπτυξη στην Ευρώπη, να βαθύνει η διάσπαση και να καταστεί επενδυτικό φρένο.
Παραθέτει, επίσης, και ένα τρομακτικό αριθμό για το πόσο κοστίζει το ευρώ στις χώρες μέλη της ευρωζώνης. Εάν η νομισματική ένωση συνεχίσει να υπάρχει με τη σημερινή της αναποτελεσματική μορφή θα έχει τρομακτικές απώλειες της τάξεως των 200 τρισεκατομμύριων ευρώ σε πλούτο και ευημερία. Το ποσόν αυτό, είναι το 20πλάσιο των συνολικών οικονομικών επιδόσεων της ευρωζώνης. Εάν, δηλαδή, οι Ευρωπαίοι διατηρήσουν το ευρώ θα είναι σαν να εργάζονται για 20 χρόνια δωρεάν.
Ο Στίγκλιτς βλέπει ως την καλύτερη λύση να μετατραπεί επιτέλους η ευρωζώνη σε μια πραγματική νομισματική ένωση. Η άκαμπτη, όμως, γερμανική στάση και όλοι οι (εφαρμοστέοι) κανόνες θα έπαιρναν πολύ χρόνο και θα ήταν δαπανηροί ώστε να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.
Γι’ αυτό η διάσπαση (του ευρώ) είναι ο μόνος πολιτικά εφικτός δρόμος. Για να περιοριστούν οι ζημιές, ο νομπελίστας οικονομολόγος προτείνει τη διάσπασή του σε ένα βόρειο και νότιο ευρώ. Ετσι, θα μπορέσει να αντιμετωπισθεί καλύτερα το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης των χωρών της ευρωζώνης.
Πηγή: Der Spiegel

Θυμηθείτε πόσα χρόνια τώρα καταφέρεται αυτός ο -χωρίς νόμπελ- ιστότοπος με ακλόνητα επιστημονικά επιχειρήματα εναντίον του ευρώ και τι κλαπαρχιδιές χρησιμοποιούνται ως αντίλογος.
Στίγκλιτς είσαι σε καλό δρόμο αγόρι μου...

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Βιβλιοπαρουσίαση Αντώνη Αρκά

Ανεπιθύμητη ολυμπιονίκης!!!

Τη δική της απάντηση για το αν προσκλήθηκε στη σημερινή τιμητική εκδήλωση υποδοχής των αθλητών μας που αγωνίστηκαν στους ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο δίνει μέσω της σελίδας της στο Facebook η χρυσή και χάλκινη ολυμπιονίκης του Ρίο στη σκοποβολή, Άννα Κορακάκη.

Διαβάστε την ολόκληρη:

Αναλυτικά η ανακοίνωση της αθλήτρια μέσω της σελίδας της στο Facebook:
«Ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί η αλήθεια και να μπει τέλος στα ψέματα και τις υποθέσεις του καθένα περί πρόσκλησής μου στο προεδρικό μέγαρο σήμερα για την υποδοχή των Ολυμπιονικών από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Την αλήθεια την καταθέτω τώρα εγώ και φυσικά η οικογένειά μου. Οι προσπάθειες των υπαίτιων να παραποιήσουν αυτή την αλήθεια προκειμένου να δικαιολογήσουν το αδικαιολόγητο "λάθος" τους είναι θλιβερές και αναξιοπρεπείς.
Λοιπόν, ουδέποτε προσκλήθηκα, από κανέναν, να παρευρεθώ εκεί και το ότι βρίσκομαι σε διακοπές στο εξωτερικό δεν είναι ο λόγος που δεν πήγα, όπως τόσοι και τόσοι αναφέρουν. Είναι μόνο μία πολύ καλή δικαιολογία για εκείνους που επέλεξαν να μη βρίσκομαι σήμερα εκεί -γιατί απλά δεν πιστεύω ότι με ξέχασαν- το επέλεξαν.
Πριν την επιστροφή μου από τη Βραζιλία στην Ελλάδα και κατόπιν συνεννόησης με το αρχηγείο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, ειπώθηκε ότι η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη. Στην περίπτωση όμως που θα πραγματοποιούνταν νωρίτερα, συμφωνήσαμε στο να με ενημερώσουν μία, δύο ημέρες πριν την ημερομηνία που αποφασίστηκε η συνάντηση, ώστε να αλλάξω τα εισιτήριά μου και να επιστρέψω για να είμαι εκεί μαζί με τους υπόλοιπους αθλητές.
Με απογοήτευσε τρομερά το ότι κανένας -απολύτως κανένας- τελικά δεν με ενημέρωσε-πληροφόρησε-ρώτησε καν, όπως είχε συμφωνηθεί. Και αυτό έρχεται να προστεθεί σε δεκάδες ανάλογες συμπεριφορές εις βάρος μου μέχρι σήμερα. Η Κορακάκη δεν υπάρχει, δεν πήγε στο Ρίο, οι επιτυχίες της είναι φαντάσματα, δεν υπάρχουν. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά...
Αυτό που θέλω να πω και να το θυμούνται όλοι, είναι ότι εγώ μάτωνα, ματώνω και θα ματώνω για πάντα να αγωνίζομαι για τη χώρα μας, την Ελλάδα, να σηκώνω ψηλά τη σημαία μας και να δίνω λίγη χαρά σε όλους τους Έλληνες και τον κόσμο που με στηρίζει, με πιστεύει και μου δίνει δύναμη με τις ευχές και την αγάπη του και τον ευχαριστώ από καρδιάς γι'αυτό!
Κανείς και τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να με ρίξει. Κι αυτό γιατί ανήκω σε μια οικογένεια δεμένη, που μ' έχει εξοπλίσει με ατσάλινη θέληση, πείσμα και δύναμη -τόση που πολλοί δεν την αντέχουν. Αφού δεν εγκατέλειψα μέχρι τώρα με τόσες δυσκολίες, εμπόδια και τρικλοποδιές, δεν θα εγκατάλειψω ποτέ. Όπως επίσης ποτέ δεν θα φύγω από τη χώρα μου. Όσοι δεν το αντέχουν, ας φύγουν εκείνοι. -Άννα Κορακάκη»

ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ

Όταν θα συμβεί το κακό, τότε όλοι όσοι σήμερα αδρανούν,ενώ θα έπρεπε να επιληφθούν, θα τρέξουν.
Όλοι θα προσπαθήσουν να μπούν στο κάδρο της δημοσιότητας, λέγοντας πολλά, πάρα πολλά και στην ουσία λέγοντας ένα μεγάλο τίποτα...
Η εικόνα της εισβολής σκαφών παντός τύπου και κάθε είδους σε κατάμεστες από κόσμο παραλίες, καθώς και η  εισβολή κολυμβητών σε χώρους όπου αγκυροβολούν ή κινούνται σκάφη με εξίσου σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλειά τους, επίσης φαίνεται να μην συγκινεί κανέναν από τους φύσει και θέσει αρμοδίους να επιληφθούν.
Ο Δήμος μονίμως και σταθερά απασχολημένος με το κυρίως καλοκαιρινό του έργο που δεν είναι άλλο από τον...πολιτισμό και τις δημόσιες σχέσεις, η λιμενική αρχή που λόγω έλλειψης προσωπικού με χίλια βάσανα ανταποκρίνεται στο αποκλειστικό της έργο των αφιξο-αναχωρήσεων πλοίων και όλοι εμείς που εν είδη προβάτων ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο, συνθέτουμε ένα σκηνικό παραλογισμού.
Μέχρι να συμβεί το κακό.
Γιατί τότε θα ανασυρθούν οι νόμοι, τότε θα ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά των πάντων, τότε και για όσο κρατά η επικαιρότητα το θέμα θα ξεσκιστούμε στην  αμπελοφιλοσοφία.
Και μετά πάλι σιωπή.
Μέχρι το επόμενο κακό...

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΣ...

Η επιδεξιότητα των αθίγγανων στην ανίχνευση και εξεύρεση των κατάλληλων χώρων για διανυκτέρευση, είναι μοναδική.
Όμως το να έχουν μετατρέψει σχολική μονάδα του νησιού σε μόνιμο καλοκαιρινό καταυλισμό, αυτό το επίτευγμα μόνο στη Πάρο θα μπορούσε να συμβεί.
Σσσσσ όχι φωνές! 
Θα ξυπνήσουν οι αρμόδιοι...

Η ΟΛΓΑ ΒΕΝΕΤΗ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΠΑΡΟΥ

Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ...



Φέτος η Αλυκή, ομολογουμένως, έχει την τιμητική της.

Εν έτει 2016, εντελώς ξαφνικά κάποιοι -και δεν είναι λίγοι αυτοί- ανακάλυψαν μια σειρά προβλημάτων τα οποία ο διαχειριστής αυτού του ιστότοπου, ποικιλοτρόπως κι από διάφορα μετερίζια, ανέδειξε, στιγμάτισε κι επιχείρησε απεγνωσμένα για την επίλυσή τους και την αποκατάσταση της κανονικότητας στο χωριό.

Φέτος, οι μονίμως προσποιούμενοι άγνοια ή αδιάφορα σφυρίζοντες στο παρελθόν, ξεσπάθωσαν (ιντερνετικά κι όχι μόνο) εκφράζοντας την οργή τους για την αδιαφορία των αρμοδίων(;) μπροστά στην ασυδοσία και τα λοιπά κακώς κείμενα της περιοχής.

Αλήθεια που είσαστε ρε φιλαράκια τόσα χρόνια;

Ξαφνικά είδατε το φως το αληθινό κι αφυπνιστήκατε;

Μη μου πείτε πως δεν υπέπεσε στην αντίληψή σας το όργιο σπίλωσης που δέχθηκα κατά την προεκλογική περίοδο του 2010, εξαιτίας της αντιπαράθεσής μου με όλα αυτά που τώρα αποτελούν για σας την πέτρα του σκανδάλου;

Μη μου πείτε πως δεν αντιληφθήκατε τον βρώμικο πόλεμο που εξαπολύθηκε εναντίον μου από "φίλους" κι αντιπάλους, ακριβώς λόγω αυτής της ασυμβίβαστης κι ανυποχώρητης στάσης;

Τώρα που η κατάσταση έφτασε στο μη παρέκει ξυπνήσατε.

Κάτι είναι κι αυτό!

Αλλά μη μου καμώνεστε κιόλας πως πέσατε από τα σύννεφα...



ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Jo Di/ΣΙΒΥΛΛΑ

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Πόσο διαφέρει η Ελλάδα από την Ζιμπάμπουε;

Φαντάζομαι ότι θα θυμάστε τον πανικό που προσπάθησαν να σπείρουν στον απλό κόσμο οι θιασώτες του ευρώ στις παραμονές του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015. "Θα καταντήσουμε Ζιμπάμπουε...", έλεγαν και ξαναέλεγαν. Μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστησε ολόκληρη παράσταση στα προσφιλή μέσα μαζικής αποβλάκωσης εμφανίζοντας στις οθόνες των ανυποψίαστων θεατών χαρτονομίσματα του δολαρίου της Ζιμπάμπουε ονομαστικής αξίας τρισεκατομμυρίων.
Στις 17 Αυγούστου οι δυνάμεις καταστολής της Ζιμπάμπουε διέλυσαν βίαια τους διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί να διαμαρτυρηθούν εναντίον των σχεδίων για την εισαγωγή ενός «υποκατάστατου νομίσματος» για την αντιμετώπιση της κρίσης ρευστότητας. Η κεντρική τράπεζα της Ζιμπάμπουε έχει ανακοινώσει ότι από τον Οκτώβριο θα αρχίσει να εκδίδει μια ειδική υποσχετική (bond note) έναντι του δικού της νομίσματος. Η υποσχετική αυτή θα είναι σε αξίες $ 2, $ 5, $ 10 και $ 20.

Η υποσχετική αυτή είναι κάτι ανάλογο με το IOU, ή σκριπ, που ετοίμαζαν να εισάγουν στην ελληνική οικονομία οι Βαρουφάκης και Σία το πρώτο εξάμηνο του 2015. Είναι το "εναλλακτικό νόμισμα" που πρεσβεύει η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Πλεύση Ελευθερίας. Είναι κάτι ανάλογο με το σχέδιο Σόιμπλε και παπαγαλίζουν αρκετοί σήμερα δήθεν αντιμνημονιακοί.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κατάσταση με την ρευστότητα στην Ελλάδα είναι τέτοια, που αργά ή γρήγορα οι Ευρωπαίοι θα μας οδηγήσουν οι ίδιοι σε "υποκατάστατο νομίσματος" σαν της Ζιμπάμπουε.
Η Ζιμπάμπουε εγκατέλειψε το νόμισμά της το 2009, υιοθετώντας ένα σύστημα πολλαπλών νομισμάτων που κυριαρχείται από το δολάριο ΗΠΑ και το ραντ της Νότιας Αφρικής. Αλλά η έλλειψη σκληρού νομίσματος οδήγησε τις τράπεζες να περιορίσουν τις αναλήψεις από γκισέ και ΑΤΜ, αλλά και να αρνηθούν την καταβολή μισθών και τις συντάξεων σε ρευστό. Σας θυμίζει τίποτε αυτό;
Η Ζιμπάμπουε επέβαλε καθεστώς περιορισμών - που στην αφρικανική ενδοχώρα της ΕΕ, που ονομάζεται Ελλάδα, λέγεται "capital control" - τον Μάιο φέτος. Από τότε άρχισαν να σχηματίζονται ουρές έξω από τα ΑΤΜ, γιατί δηλώθηκε επίσημα ότι το διαθέσιμο ρευστό είναι περιορισμένο. Σήμερα οι τράπεζες με έδρα το εξωτερικό επιτρέπουν αναλήψεις έως US $ 300 ανά ημέρα, ενώ οι εγχώριες τράπεζες περίπου US $ 150. Καλύτερα από την Ελλάδα.
Αυτοί που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, διότι με τις απανωτές μειώσεις δεν υπάρχουν πλέον πολλοί που δικαιούνται περισσότερα από τα όρια αναλήψεων. Αυτές που κυριολεκτικά υποφέρουν είναι οι μικρές και μεσαίες εγχώριες επιχειρήσεις που πρέπει να στείλουν κάποιον να περιμένει στην ουρά για να συλλέξει αρκετά για εβδομαδιαία ημερομίσθια και άλλες δαπάνες. Οι πολυεθνικές εξυπηρετούνται, όπως κι εδώ, με κεφαλαιακούς λογαριασμούς χωρίς σοβαρά προβλήματα.
Η κεντρική τράπεζα τώρα σχεδιάζει να εισαγάγει "bond notes" για να διευκολύνει τις πληρωμές μισθών και συντάξεων. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται ο Πρόεδρος Ρόμπερτ Μουγκάμπε και η κυβέρνησή του. Κρατήστε το, γιατί κάπως έτσι θα εμφανιστεί το "υποκατάστατο νομίσματος" και στην περίπτωση της Ελλάδας. Μόνο που το πιθανότερο είναι να αποτιμάται σε ευρώ.
Ωστόσο, ο κόσμος δεν πείθεται, ούτε ξεγελιέται με το γεγονός ότι αυτή η υποσχετική θα αποτιμάται σε δολάρια ΗΠΑ. Φοβάται βάσιμα ότι τα χαρτιά αυτά δεν θα έχουν καμιά αξία στην καθημερινή ζωή. Ενώ η υποτίμησή τους θα είναι διαρκής επιστρέφοντας σε καταστάσεις υπερπληθωρισμού. Δεν έχουν καθόλου άδικο.
Όμως γιατί έφτασε σε τέτοια κατάντια η Ζιμπάμπουε; Το προφανές είναι γιατί εγκατέλειψε το δικό της νόμισμα. Και το εγκατέλειψε γιατί οδηγήθηκε σε έναν πρωτοφανή υπερπληθωρισμό, που εξανάγκασε την κεντρική τράπεζα να τυπώνει χαρτονομίσματα δολαρίου Ζιμπάμπουε έως και 100 τρις ονομαστικής αξίας!
Πώς έφτασε ως εδώ; Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Οικονομικής Πολυπλοκότητας (OEC), το 2014, η Ζιμπάμπουε εξάγει 2,5 δις $, ενώ εισάγει 6,25 δις $. Αυτό οδήγησε σε αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο των 3,4 δις $. Η Ζιμπάμπουε, που κάποτε θεωρούνταν ο σιτοβολώνας της Νότιας Αφρικής τώρα εισάγει προϊόντα όπως γλυκά, οδοντογλυφίδες, ακόμη και εμφιαλωμένο νερό.
Τυχαίο; Κάθε άλλο. Η Ζιμπάμπουε απέκτησε την ανεξαρτησία από τη Βρετανία το 1980. Τη δεκαετία του 1980, ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης της Ζιμπάμπουε κατά μέσο όρο ήταν περίπου 4% ετησίως. Οι εξαγωγές αυξήθηκαν, αποτελούμενες από όλο και περισσότερα βιομηχανικά προϊόντα, τα χρέη αποπληρώνονταν χωρίς δυσκολία, επιτεύχθηκε η επισιτιστική ασφάλεια του πληθυσμού, δηλαδή νικήθηκε η πείνα. Οι υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας επεκτάθηκαν σε σημαντικό βαθμό λόγω των μεγάλων κρατικών δαπανών. Κατά συνέπεια, το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας μειώθηκε από 100 ανά 1.000 γεννήσεις σε 50 μεταξύ 1980 και 1988 και το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε 56 - 64 χρόνια. Οι εγγραφές στο Δημοτικό σχολείο διπλασιάστηκαν.
Όλα αυτά μέχρι το 1991. Η Ζιμπάμπουε άρχιζε να εφαρμόζει προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής από το 1991 όταν υπέγραψε μια συμφωνία με το ΔΝΤ σε αντάλλαγμα για ένα δάνειο $ 484 εκατομμυρίων. Τι έκανε το ΔΝΤ; Διέλυσε το σύστημα ελέγχου συναλλάγματος, απελευθέρωσε όλες τις συναλλαγές του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών από τους ελέγχους συναλλάγματος και έκδοσης αδειών εισαγωγής, κατήργησε το δημόσιο μονοπώλιο της εμπορίας των γεωργικών προϊόντων όπου στηρίζονταν οι φτωχοί αγρότες, απορύθμισε εντελώς τον χρηματοπιστωτικό τομέα, κατήργησε τους ελέγχους στις τιμές και εισήγαγε ένα από τα πιο εκτεταμένα προγράμματα ιδιωτικοποίησης. Σας θυμίζουν τίποτε όλα αυτά;
Να πώς αποτίμησε η Παγκόσμια Τράπεζα το πρόγραμμα προσαρμογής του ΔΝΤ: Η οικονομία της Ζιμπάμπουε εισήλθε σε ύφεση μεταξύ 1991 και 1996, η κατά κεφαλήν ιδιωτική κατανάλωση μειώθηκε κατά 37%, οι μισθοί μειώθηκαν κατά 26%, ενώ η ανεργία αυξήθηκε και οι τιμές των τροφίμων εκτινάχθηκαν στα ύψη. Η συνταγή του ΔΝΤ, η οποία απαιτεί από την κυβέρνηση της Ζιμπάμπουε να μειώσει τις δαπάνες κατά 46%, πάνω απ' όλα με την περικοπή των μισθών των εργαζομένων της υγείας, είχε καταστροφικές συνέπειες για τη δημόσια υγεία. Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού έμεινε χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Ο υποσιτισμός και η συχνότητα εμφάνισης ασθενειών όπως η φυματίωση αυξήθηκαν δραματικά. (Βλέπε World Bank, "Structural Adjustment and Zimbabwe's Poor, Operations Evaluation Department" 02/01/1996.)
Από τότε και χάρις στις ίδιες ακριβώς πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, η Ζιμπάμπουε πάει από το κακό στο χειρότερο. Κι έτσι ο πάλαι ποτέ σιτοβολώνας της Αφρικής, μια από τις πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη σε πολύτιμα μέταλλα και ορυκτά, λεηλατείται αδίστακτα υπό την επιστασία του ΔΝΤ. Φανταστείτε τι έχουμε να πάθουμε εμείς και η χώρα μας από τη στιγμή που έχουμε τεθεί υπό κατοχή.
Δ.ΚΑΖΑΚΗΣ
Δημοσιεύτηκε στην kontranews, 21/8/2016

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

"Αναρχισμός" & ΣΥΡΙΖΑ





Του Γ. Σιώζου
  Το έναυσμα για την συγγραφή του κειμένου, αποτέλεσαν οι εισβολές των οργάνων της "Τάξεως", στις καταλήψεις κτιρίων, που φιλοξενούσαν Πρόσφυγες στην Θεσσαλονίκη και τελούσαν υπό τον έλεγχο ομάδων Αναρχικών.

Εισβολές που προκάλεσαν την αντίδραση των Αναρχικών Αλληλέγγυων, αλλά και τον λόγο "αφύπνισή" τους, από την "Μακαριότητα" που είχαν περιέλθει πλείστες όσες, Αναρχικές Συλλογικότητες.

"Μακαριότητα" που έλαβε ενδημικό χαρακτήρα, με την ανάληψη της Κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ.

"Ενδημικό" χαρακτήρα, διότι παρά την ασκούμενη ακραία ταξική και αντιλαϊκή πολιτική, σε συνδυασμό με το ξεπούλημα και την παράδοση της χώρας στους "Εταίρους Δανειστές", οι Αναρχικές κινήσεις εξαντλούνταν με την επίδειξη Αλληλεγγύης προς τους Πρόσφυγες, αφήνοντας στο "απυρόβλητο" την Κυβέρνηση.

Μιά Αλληλεγγύη στα "Τυφλά", χωρίς να θίγονται και να αποκαλύπτονται οι βαθύτερες αιτίες που προκαλούν το "τσουνάμι" των Προσφύγων.

Αιτία; Ο Πόλεμος γενικώς και αορίστως.

Ως εκ τούτου και η αντιμετώπιση των προσφύγων, με όρους Ανθρωπισμού.


Βασικό μέλημα των Αναρχικών συλλογικοτήτων, η περίθαλψη και η υπεράσπιση του αιτήματός τους, για ελεύθερη μετακίνηση στην Ευρώπη.

Πλείστοι εκ των Αναρχικών μπορεί να θεωρούν πως με "Πολιορκητικό Κριό" τους Πρόσφυγες, σαρώνουν τα Σύνορα, καταφέρνοντας ένα ισχυρό πλήγμα στο Κράτος.

Επίσης είναι πιθανόν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, να υπάρχει η σκέψη, πως με την Μαζική εισροή χιλιάδων Προσφύγων εθνικά ετερόκλητων, αλλά θρησκευτικά και πολιτισμικά ομοιογενών, ξεμπερδεύουν επιτέλους με το Έθνος Κράτος.

Έθνος Κράτος που κατά την αντίληψή τους, αποτελεί πηγή όλων των δεινών που βασανίζουν την ανθρωπότητα.

Παρένθεση:

Ενδιαφέρον θα είχε η ανάπτυξη ενός διαλόγου μεταξύ των Αναρχικών και των απόψεων που πρεσβεύουν, με τους Πρόσφυγες που περιθάλπουν.

Ίσως να διαπίστωναν πως ο "Μουλάς" Άνθιμος και οι απόψεις του, να αποτελούν "όαση" Δημοκρατίας και προοδευτικότητας, σε σύγκριση με την Μεσαιωνική έρημο του Ισλαμοφασισμού.


Αλλά ας επανέρθουμε στο θέμα μας, στο Αναρχισμός και ΣΥΡΙΖΑ.

Αν ρίξει κανείς μιά προσεκτική ματιά στο Ιδεολογικό SUPER MARKET που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ, αν όχι στα πρώτα ράφια αλλά πάντως σε αρκετά από αυτά, θα διαπιστώσει πως απόψεις παραπλήσιες με αυτές των Αναρχικών - ιδιαίτερα των Μεταμοντέρνων και Ευρωλάγνων - διατίθενται σε άφθονες ποσότητες.

Αντιλήψεις, που αποτελούν "Δάνεια" Αμερικάνικων δεξαμενών σκέψης.

Είναι γνωστές οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με ποικιλώνυμα Υπερατλαντικά Ιδρύματα και αυτού του είδους οι Αντιλήψεις, "Σερβίρονται" ως "καινοτόμες" Αριστερές προτάσεις.

Όταν Στρατηγική Επιλογή του Καπιταλισμού σήμερα είναι η Παγκοσμιοποίηση, καθίσταται σαφές ότι η ύπαρξη των Συνόρων και των Εθνικών Κρατών αποτελούν εμπόδιο στα σχέδιά του.

Για την επίτευξη των σκοπών του, αξιοποιεί όλα τα μέσα.

Καπιταλιστικές ολοκληρώσεις όπως η Ε.Ε.
Συμφωνίες για το Παγκόσμιο εμπόριο. Ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Δημιουργία ανθρωπιστικών κρίσεων που έχουν ως αποτέλεσμα να μετακινούνται τεράστιες μάζες σύγχρονων τροφοσυλλεκτών και φυσικά "χρήσιμους ηλίθιους" Αριστερούς και Αναρχικούς που, ταυτίζουν τον Διεθνισμό με την Παγκοσμιοποίηση.

Τις εισβολές στις καταλήψεις
τις επέβαλαν τα πρώτα ράφια που διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά που του εξασφαλίζουν την μεγαλύτερη εκλογική πελατεία.

Τα ράφια των Νοικοκυραίων.


Για χάρη τους σφάζονται με τη Ν.Δ.

Άμεση ανάγκη ο προσεταιρισμός της Εκκλησίας και μέσω αυτής, του Χριστεπώνυμου πληρώματος.

Επιτέλους, πρέπει να ικανοποιηθούν και τα συντηρητικά ανακλαστικά της κοινωνίας. Εύκολη λεία, οι καταλήψεις.

Συνέπεια αυτής της κατασταλτικής πολιτικής το σπάσιμο της "άτυπης" ανακωχής με τον Χώρο των Αναρχικών.

Όμως τα πίσω ράφια διαμαρτύρονται. Προσφιλής πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και με τον Χωροφύλαξ και με τον Αστυφύλαξ.

Το κωμειδύλλιο από την Μεριά του ΣΥΡΙΖΑ προς Αναρχικούς συνεχίζεται.

Οι Αναρχικοί πρέπει να κατανοήσουν την φύση του ΣΥΡΙΖΑ και να κόψουν την "Μαστούρα" της Παγκοσμιοποίησης, που την εκλαμβάνουν ως Διεθνισμό.

Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

Ευρωπα'ι'κό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων : Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ατομικά δικαιώματα



Εν ώρα εργασίας δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα
Σε μια απόφαση που θα ζήλευαν και τα πιό απολυταρχικά καθεστώτα το ευρωπα'ι'κό δικαστήριο ''ανθρωπίνων δικαιωμάτων'' απεφάνθει ότι ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να διαβάζει προσωπικά μηνύματα υπαλλήλων που στέλνονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μέσων κοινωνικής δικτύωσης εν ώρα εργασίας. Ένας μηχανικός από την Ρουμανία προσέφυγε στο δικαστήριο(που να ήξερε) όταν απολύθηκε αφού ο εργοδότης του διάβασε προσωπικά μηνύματα και κατόπιν τον απέλυσε. Ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί κατά περίπτωση να αναγνωριστούν από τα υπερεθνικά όργανα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης σε όλους μεονότητες, ομοφυλόφιλους, μετανάστες όχι όμως στους εργαζόμενους αυτοί δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε καμιά περίπτωση. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει ιστορικό προηγούμενο όπου οποιοδήποτε καθεστώς να έχει νομοθετήσει ή να έχει εκδόσει επίσημες δικαστικές αποφάσεις που να αμφισβητούν το απόρρητο της προσωπικής αλληλογραφίας. Φυσικά η αλληλογραφία ειδικά των πολιτικών κρατουμένων παραβιαζόταν και λογοκρινόταν αλλά πάντα αυτό γινόταν ''ανεπίσημα'' και ''παράνομα'' χωρίς νομοθετική ή δικαστική νομιμοιποίηση.


Το ευρωπα'ι'κό δικαστήριο σημειώνει ρεκόρ αντιδραστικότητας και σκοταδισμού. Αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Πλέον είναι οι υπερεθνικοί οργανισμοί της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης που βρίσκονται στην πρωτοπορεία της αντίδρασης μπροστά από τις εθνικές κυβερνήσεις. Δεν ανησυχούν για εκλογές, αντιπολίτευση, κοινή γνώμη και δεν λογοδοτούν σε κοινοβούλια. Επιλέγονται απευθείας από το κεφάλαιο και δίνουν αναφορά μόνο σε αυτό ενώ πλέον έχουν περισσότερη δύναμη και εξουσία από τις περισσότερες κυβερνήσεις πόσο μάλλον από κυβερνήσεις χωρών που έχουν γίνει αποικίες χρέους όπως η Ελλάδα.

Αυτοί οι οργανισμοί λειτουργούν ως μοχλοί πίεσης του κεφαλαίου, ως λαγοί αντιδραστικών αλλαγών, ρίχνουν πρώτοι την ''ιδέα'' στο τραπέζι. Έτσι όπως το ΔΝΤ πρότεινε εδώ και δεκαετίες όλα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που σήμερα εφαρμόζονται έτσι και το δικαστήριο έβγαλε μιά απόφαση ''σταθμό'' και οδηγό η οποία και δεσμεύει όλες τις χώρες που έχουν επικυρώσει την ευρωπα'ι'κή σύμβαση ''ανθρωπίνων δικαιωμάτων''. Μπορεί να την επικαλεστεί ο κάθε εργαδότης σε ανάλογη περίπτωση δικαστικής διαμάχης με εργαζόμενο και τα εθνικά δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να τον δικαιώσουν σύμφωνα με το πνεύμα της παραπάνω απόφασης.

Οι δικαιοδοσίες του δικαστηρίου δεν σταματούν εδώ. Ως γνωστόν μπορεί να εκδόσει καταδικαστικές αποφάσεις και να επιβάλλει πρόστιμα σε εθνικές κυβερνήσεις. Η Ελλάδα από το 2010 μέχρι το 2014 μετρούσε 53 καταδίκες και 1,8 εκατομμύρια ευρώ πρόστιμα. Δεν έχει το δικαστήριο σε όλες τις περιπτώσεις άδικο όμως τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται λάστιχο στα μέτρα των ισχυρών. Όπου αυτοί θέλουν το δικαστήριο βλέπει παραβιάσεις σε αντίθετη περίπτωση κλείνει ερμητικά τα μάτια. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά είναι η βασική αρχή που διέπει τις αποφάσεις του δικαστηρίου.

Εκεί όμως που το δικαστήριο ξέχασε ακόμα και τα δύο μέτρα και σταθμά είναι όταν κλήθηκε να αποφανθεί για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σε αυτούς δεν αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα υπό οποιαδήποτε συνθήκες ούτε τα πιο αυτονόητα. Με αυτήν την απόφαση πέφτει εντελώς και πέραν αμφιβολίας κάθε μάσκα αμεροληψίας. Φαίνεται ξεκάθαρα ο ταξικός χαρακτήρας και προσανατολισμός και σίγουρα δεν είναι προς όφελος των εργαζομένων.

Ασχολούμαστε με το ευρωπα'ι'κό δικαστήριο και με την συγκεκριμένη απόφαση γιατί αρκετοί ''αριστεροί'' των ''ανθρωπίνων δικαιωμάτων'' τύπου Αυγής και Εφημερίδας των συντακτών επικαλούνται τις αποφάσεις του και τις καταδίκες της Ελλάδος λες και πρόκειται για ένα απόλυτα αντικειμενικό και δίκαιο δικαστήριο. Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση ούτε έστω κάποιος σκεπτικισμός για ένα όργανο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της αντιδραστικής ΕΕ. Αντίθετα πιέζουν και αυτοί με τη σειρά τους τις ελληνικές κυβερνήσεις να προσαρμόζονται και να υιοθετούν τις αποφάσεις του δικαστηρίου.

Εδώ υπάρχει όχι απλά μια εντελώς τυπική και αστική λογική ''η δικαιοσύνη είναι τυφλή'' αλλά και μιά ευρωλιγούρικη και ξενόδουλη λογική ότι μόνο το ελληνικό κράτος είναι αντιδραστικό ενώ το ευρωπα'ι'κό δικαστήριο προοδευτικό. Δεν αντιλαμβάνονται τις πολιτικές σκοπιμότητες και στοχεύσεις πίσω από την ρητορική και την λογική της ''υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων'' παρότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κάνουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους με αυτή τη σημαία. Δεν μας προξενεί εντύπωση γιατί είναι αυτοί που πίστευαν ότι θα καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα μνημόνια μέσα στην ΕΕ και ότι είναι αριστερό κόμμα. Οι μάσκες πέφτουν σε όλα τα επίπεδα, δεν μπορεί κάποιος να αυταποκαλείται αριστερός και αγωνιστής και να επικαλείται τις αποφάσεις ενός δικαστηρίου που πιστεύει ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν το δικαίωμα του απόρρητου της προσωπικής αλληλογραφίας.
grexit

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ: ΧΡΥΣΟ ΑΛΜΑ

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Η φωτογραφία του μικρού Ομράν και η κατευθυνόμενη a la carte ευαισθητοποίηση

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ



Μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Ή μήπως όχι; Μήπως περάσαμε στην εποχή όπου μια φωτογραφία μπορεί να αποκρύψει χίλιες αλήθειες;

Η μάχη στο Χαλέπι είναι ίσως η πιο σημαντική (έως τώρα) μάχη του πολέμου στη Συρία.


Στις 17 Αυγούστου (οι ημερομηνίες έχουν σημασία) οι συριακές δυνάμεις, μαζί με τις δυνάμεις της Χεζμπολάχ και υποστηριζόμενες από τη ρωσική αεροπορία, προσέβαλαν το κέντρο επιχειρήσεων του «Jaish al-Fatah» στο νοτιοδυτικό Χαλέπι, τη περιοχή 1070 και τη βάση πυροβολικού στο Ramouseh.

Οι δυνάμεις των τζιχαντιστών, παρ όλη την σφοδρή αντεπίθεση που πραγματοποίησαν, δεν ανέκτησαν τον έλεγχο.


Στις 18 Αυγούστου οι συριακές δυνάμεις είχαν απελευθερώσει το 80% της περιοχής, τις συνοικίες Qarassi, al-Amiriyah και το λόφο al-Jam’iyat και οι δυνάμεις του «Jaish al-Fatah» είχαν εγκλωβιστεί στο νότιο, (ανίκανες να επιχειρήσουν εκεί, λόγω των αεροπορικών επιχειρήσεων) και στο ανατολικό τμήμα.

Ο στόχος των συριακών δυνάμεων είναι ο άξονας Huwayz – Qarassi ώστε να αποκοπεί κάθε δυνατότητα ανεφοδιασμού και ενίσχυσης των δυνάμεων των τζιχαντιστών. Ο έλεγχος αυτού του άξονα θα σήμαινε αυτόματα την παράδοση τους και τον πλήρη έλεγχο της πόλης από τις συριακές δυνάμεις, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξέλιξη του πολέμου.

Μόνη σωτηρία για τις δυνάμεις των τζιχαντιστών θα αποτελούσε μια μικρή εκεχειρία, που θα τους επέτρεπε να ανασυνταχθούν και να ανεφοδιαστούν.

Και ιδού το θαύμα!

Ακριβώς αυτή τη στιγμή «εμφανίζεται» το ρεπορτάζ για τον μικρό Ομράν. Από το κανάλι του Κατάρ αρχικά (χώρα τροφοδότη – διαμεσολαβητή του ΝΑΤΟ – των τζιχαντιστών).

Στη συνέχεια το ρεπορτάζ αναπαράγεται από όλα τα δυτικά ΜΜΕ και τα «κανάλια αντικειμενικής πληροφόρησης» που ελέγχουν και χειραγωγούν τα κοινωνικά δίκτυα.

Η «διεθνής κοινότητα» απαιτεί «εκεχειρία» και «ανθρωπιστική βοήθεια» στη πόλη, «ανθρωπιστική βοήθεια» που στη πράξη σημαίνει άνοιγμα διαδρόμων ανεφοδιασμού για τους τζιχαντιστές και τίποτα περισσότερο.

Ο μικρός Ομράν είναι το θύμα ενός πολέμου που δημιούργησαν και συνεχίζουν να τροφοδοτούν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ.

Από την εποχή του πολέμου του Κόλπου
και τη φωτογραφία «του Κορμοράνου» τα δυτικά ΜΜΕ έχουν αποδείξει πως μπορούν να αξιοποιήσουν αποτελεσματικά το πόλεμο της Εικόνας και της Επικοινωνίας.

Μην περιμένετε να δείτε φωτογραφία από την πρόσφατη σφαγή του 12χρονου Αμπντάλα Ίσσα. Ούτε από τα δεκάδες παιδιά που δολοφονούνται εν ψυχρώ, σε σχολεία και νοσοκομεία της Υεμένης. Ούτε από τα, δολοφονημένα από ΝΑΤΟικές σφαίρες, παιδιά στο Ντονμπάς.

Ο πόλεμος είναι ήδη εδώ. Και μοναδική ελπίδα για τον μικρό Ομράν, τον Αϊλάν και τα δεκάδες χιλιάδες θύματα δεν είναι τα like στο facebook και η a la carte κατευθυνόμενη ευαισθητοποίηση. Αλλά ο αγώνας ενάντια στις ΝΑΤΟικές επεμβάσεις.


Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

ΠΗΓΗ:
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=25060:zafeiris-omranh&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

ΣΙΒΥΛΛΑ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 19-23 Αυγούστου

Εμφάνιση εβδομαδιαίο προγραμμα 19-23 -ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  2016-1 A.jpgΕμφάνιση εβδομαδιαίο προγραμμα 19-23 -ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  2016-2 B.jpg

ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΣΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ





 19/8
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
21:00
Συναυλία
«John Balikos Trio»
παρουσίαση του νέου CD
Ανοικτό Θέατρο Λευκών


 20/8
ΣΑΒΒΑΤΟ 21:30
Πανηγύρι του Καράβολα
Διοργάνωση ΜΕΕΑΣ «Υρία»
Λεύκες
Παραπλεύρως του Κοινοτικού Μεγάρου


 21/8
ΚΥΡΙΑΚΗ
21:00
Βραδιά Όπερας
«IL TRAVATORE» του Τζουζέπε Βέρντι
 Συντελεστές: Μανρίκο – Χρήστος Δεληζώνας, Λεονόρα – Έλλη Αναστασοπούλου ,Κόμης Ντι Λούνα – Νικόλαος Καραγκιαούρης, Ατσουτσένα – Φωτεινή Αθανασάκη. Μουσική Διδασκαλία, Διεύθυνση, Πιάνο – Πάνος Λουμάκης Αφηγητής – Φανή Παλιούρα
Σκηνοθεσία – σκηνικά – κοστούμια – φωτισμοί Φανή Παλιούρα
Διοργάνωση Κ.Δ.Ε.Π.Α.Π.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

ΠΕΛΑΑΑΑΑΑΤΕΣ ΜΟΥ...






ΣΙΒΥΛΛΑ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ

Για την κατάσταση που επικρατεί το καλοκαίρι στις θάλασσές μας νομίζω πως δεν χρειάζονται αναλυτικές αναφορές.
Το γεγονός πως δεν έχει συμβεί μείζον δυστύχημα στο νησί μας μάλλον πρέπει να το αποδώσω στην άγρυπνη φροντίδα του Άη Νικόλα...
Οι αρχές σηκώνουν -παραδοσιακά πλέον- τα χέρια ψηλά, μέχρι φυσικά να συμβεί το κακό...

Δυστυχώς η μπαχαλοποίηση του νησιού παίρνει ακραίες διαστάσεις και στο χώρο της στεριάς.
Χαοτικές εικόνες με διπλές και τριπλές σταθμεύσεις οχημάτων, μποτιλιαρίσματα με λεωφορεία και Ι.Χ. σε ευαίσθητα σημεία όπου οι ασυνείδητοι προκαλούν κυκλοφοριακά εμφράγματα, ατελείωτες ουρές πίσω από τις αμαρτωλές "γουρούνες" και πάει λέγοντας.

Το καθεστώς της αυθαιρεσίας και στον τομέα της κατάληψης δημόσιων χώρων εδραιώνεται και επεκτείνεται.
Εντάξει παιδιά, υπό τα αδιάφορα όμματα δήμου και λοιπών αρχών, συνεχίστε το έργο σας.
Μην αφήσετε πεζοδρόμιο για πεζοδρόμιο, πλατεία για πλατεία, παραλία για παραλία, μπουκάρετε και στους αυτοκινητόδρομους, γιατί όχι; Να πηγαίνουν χαμένοι, ενώ μπορούν να βγάλουν ευρουλάκια;

Πόσο γρήγορα ξεχάστηκαν οι εκκλήσεις για υψηλού επιπέδου επαγγελματισμό και ηθικούς κανόνες στις τουριστικές επιχειρήσεις.
Όχι πως λείπουν οι ευσυνείδητοι, αλλά τη ζημιά την κάνουν τα αρπακτικά και δυστυχώς δεν είναι και λίγα αυτά...

Για τους μπαμπάδες κάθε μικρής Άννας

Είναι οι ήρωες… πίσω από τους ήρωες του αθλητισμού. Γονείς αθλητών που δεν θα ζήσουν ποτέ το όνειρο που έζησε ο Τάσος Κορακάκης. Θα είναι όμως πάντα εκεί
Του Αλέξανδρου Σόμογλου 
Eλα μπορείς να σηκώσεις το κεφάλι σου και να κοιτάξεις τώρα. Η κόρη σου είναι χρυσή ολυμπιονίκης»… Ναι, στο άκουσμα του ελληνικού ύμνου δάκρυσα ξανά, όπως το κάνω από μικρό παιδί κάθε φορά που βλέπω τη γαλανόλευκη να κυματίζει στον πιο ψηλό ιστό του κόσμου. Ναι δεν περίμενα ποτέ ότι θα παρακολουθούσα καρφωμένος στην τηλεόρασή μου αγώνα σκοποβολής, την ίδια ώρα που στο διπλανό κανάλι θα υπήρχε μετάδοση του ποδοσφαιρικού ευρωπαϊκού σούπερ καπ. Και ναι, στην τελευταία εύστοχη βολή της Κορακάκη πετάχτηκα από τη θέση μου και παραλίγο να… φωνάξω «γκολ», όπως ούρλιαζα το 2004 στις μυθικές κεφαλιές του Άγγελου Χαριστέα.
  Ειλικρινά, όμως, αν με ρωτήσετε σήμερα το πρωί «ποια θα είναι η εικόνα που θα σου μείνει αξέχαστη από τη χθεσινή βραδιά», θα σας πω η στιγμή που ο προπονητής της Γερμανίδας αθλήτριας σκουντάει στοργικά τον ώμο του Τάσου Κορακάκη και τον… ενημερώνει ότι η κόρη του έχει μόλις αναδειχτεί χρυσή ολυμπιονίκης. Και εννοείται η εικόνα που ακολούθησε μερικά δευτερόλεπτα αργότερα όταν ο πατέρας άνοιξε την πελώρια αγκαλιά του για να υποδεχτεί την μικρή του Άννα…
 Το απόλυτο όνειρο που περιμένει να ζήσει κάθε πατέρας παιδιού που κυνηγάει να διακριθεί στον δύσκολο και απαιτητικό κόσμο του αθλητισμού. Πόσοι καταφέρνουν να το ζήσουν; Το 1%; Άντε… πλουσιοπάροχα το 2%!
Δεν σας κρύβω ότι παρακολουθώντας τις δηλώσεις της Άννας Κορακάκη και την αναφορά στο ρόλο που έπαιξε ο πατέρας της στην αναρρίχηση της προς την κορυφή του κόσμου, το μυαλό μου στράφηκε αυτόματα σε όλους αυτούς τους «ήρωες μπαμπάδες» που αφιερώνουν ολόκληρη τη ζωή τους στην προσπάθεια των δικών τους παιδιών να κατακτήσουν τις δικές τους κορυφές, τα δικά τους αθλητικά Έβερεστ.
Και αφήνω στην άκρη τον προπονητή και μέντορα Τάσο Κορακάκη. Μένω μόνο στον πατέρα. Στον άνθρωπο που πρέπει από το ξεκίνημα της πορείας ενός παιδιού στον αθλητισμό να αποτελεί – ιδιαίτερα μέχρι τα χρόνια της ενηλικίωσής του – το φάρο που θα του φωτίζει το δρόμο προς την επιτυχία.
Στον άνθρωπο που πρέπει να είναι πάντα εκεί να πιάσει το χέρι του παιδιού του και να το σηκώσει μετά από μια αποτυχία. Που πρέπει να είναι πάντα εκεί να το προσγειώσει και να το επαναφέρει στον ίσιο δρόμο, όταν τα μυαλά του πάνε να φουσκώσουν μετά από μια επιτυχία. Που πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθεί ότι υπάρχουν πιο κατηρτισμένοι άνθρωποι από τον ίδιο να βοηθήσουν το παιδί του...
Στον άνθρωπο που έχει περάσει ατελείωτα βράδια άυπνος, μη γνωρίζοντας αν η δική του συμπεριφορά βοηθάει ή καταστρέφει το παιδί του. Γιατί κανόνας δεν υπάρχει. Κάθε παιδί διαθέτει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα, το δικό του χαρακτήρα.
Πρέπει να του φωνάξεις όταν διαπιστώνεις ότι βρίσκεται εκτός τροχιάς; Πρέπει να το επικροτείς, ανεξαρτήτως της δικής σου άποψης; Μήπως οι φωνές σου οδηγήσουν σε υπερβολική πίεση που θα λυγίσει τους ώμους του; Μήπως τα… χάδια σου το οδηγήσουν στην αυτοκαταστροφή;
Έβλεπα τα δακρυσμένα μάτια του Τάσου Κορακάκη και στο μυαλό μου υπήρχε η αγωνία που κυριεύει τη σκέψη των περισσότερων γονιών που παλεύουν μέρα – νύχτα για να δουν τα όνειρα των παιδιών τους να πραγματοποιούνται.
Ναι, είναι όλοι τους ήρωες! Μοναχικοί ήρωες που πρέπει καθημερινά να έρχονται αντιμέτωποι με αντιξοότητες, προβλήματα, απορίες και πολλές φορές με τον ίδιο τους τον εαυτό!
Και φαντάζομαι ότι από χθες το βράδυ, όπως ακριβώς υπήρξαν πολλά παιδιά που άντλησαν αυτοπεποίθηση από το ιστορικό επίτευγμα ενός 20χρονου κοριτσιού, υπήρξαν και πολλοί πατεράδες που οπλίστηκαν με περίσσεια δύναμη για να συνεχίσουν να στηρίζουν τα όνειρα των παιδιών τους. Άλλοι θα καταφέρουν να δουν τα παιδιά τους να μεγαλουργούν, άλλοι όχι. Θα είναι, όμως, πάντα εκεί!
Υ.Γ. Η σημερινή γενιά των σαραντάρηδων φιλάθλων πρέπει να αισθανόμαστε η πιο ευλογημένη από κάθε άλλη στην Ελλάδα. Έχουμε ζήσει τα πάντα. Το ’87 του Γκάλη, το 2004 του Ζαγοράκη, το 2006 της Σαϊτάμα, τα χρόνια του Πύρρου. Θεωρώ, όμως, ότι συναίσθημα σαν αυτό που σου προκαλεί η ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου σε Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν υπάρχει άλλο. Ένα συναίσθημα που μας κάνει να τρέχουμε στις διακοπές μας να βρούμε μια τηλεόραση για να παρακολουθήσουμε σκοποβολή, τάε κβο ντο, τζούντο, κωπηλασία, ενόργανη, καταδύσεις, αθλήματα των οποίων πολλές φορές αγνοούμε ακόμη και την ύπαρξή τους. Και ίσως σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε την ανάγκη να αισθανθούμε περήφανοι για μια χώρα που κάθε μέρα μας απογοητεύει ολοένα και περισσότερο…