Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

ΑΜΝΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΒΟΥΛΟΙ

Μεσουράνησαν την ένδοξη περίοδο του "εκσυγχρονισμού" της διαπλεκόμενης αλητοσυμμορίας Σημίτη.
Πρόσωπα τεχνηέντως λαμπερά, ποικιλοτρόπως προβεβλημένα, με τα φώτα της δημοσιότητας μονίμως στραμμένα επάνω τους τουλάχιστον επί μια δεκαετία.
Σήμερα πλέον αποκαθηλωμένοι, απομυθοποιημένα τσογλάνια του κερατά, να σέρνονται στα δικαστήρια όπου αποκαλύπτεται ο βόρβορος που τους ανέβασε στην επιφάνεια.
Και μεις άβουλοι και άμοιροι θεατές.
Θεατές της ξεφτίλας.
Ξεφτίλας εθνικής, ξεφτίλας προσωπικής, ξεφτίλας του καθενός μας.
Τρανή απόδειξη τα όσα συμβαίνουν με τα πρωτοπαλίκαρα της "αλλαγής της αλλαγής" πως είμαστε λαός χωρίς μνήμη, χωρίς αξιακό κώδικα, φτερό στον άνεμο των εξουσιαστικών σκοπιμοτήτων, τις οποίες ανεχόμαστε ασμένως, υποταγμένοι στη μοίρα μας.
Ο ραγιαδισμός παραμένει ζωντανός, δηλώνει παρών, πανταχού παρών σε τούτη την άμοιρη χώρα,  γιατί διαθέτει πρόθυμους να τον ενστερνιστούν και να τον διαιωνίσουν, 200 σχεδόν χρόνια μετά την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού...




Υ.Γ. Και σε τούτο εδώ το νησί υπήρξαν σημαιοφόροι και εξαπτέρυγα του εκσυγχρονισμού, θιασώτες και προστάτες ενίοτε κάθε τι φαύλου και εμετικού.
Τους θυμάται κανείς;
Άραγε που βρίσκονται σήμερα;

Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!

Κάτι οι επιτυχίες των αθλητών και αθλητριών μας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο κάτι οι απανωτές συνεντεύξεις του Γιάνη όπου λάχει κι όπου κάτσει, κάτι η θερινή μέθεξη των εν Πάρω πολιτιστικών εκδηλώσεων και στο φινάλε κάπως έτσι "φτιάχνουμε κεφάλι"...
Φτιάχνουμε κεφάλι, μη αντιλαμβανόμενοι τα οξυμένα προβλήματα της εποχικής διαχείρισης του νησιού και μη ενασχολούμενοι με αυτά τώρα.
Τώρα που είναι ζεστά καυτά και θα είχε νόημα να τα αναδείξουμε.
Θα τα θυμηθούμε από Οκτώβρη και μετά, έτσι για να έχουμε να λέμε...
Οι ακτές ουσιαστικά τελούν υπό καθεστώς απόλυτης αναρχίας, αφού οι τερατώδεις ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, με το ζόρι επιτρέπουν στο τοπικό λιμεναρχείο να βγάζει βάρδιες για την ομαλή λειτουργία του λιμανιού της πρωτεύουσας.
Έτσι στις περισσότερες παραλίες παρατηρείται το φαινόμενο να κυκλοφορούν μηχανοκίνητα σκάφη ανάμεσα σε λουόμενους, κάποιες φορές μάλιστα και ολόκληρες θαλαμηγοί!
Η απόρριψη λυμάτων στο θαλάσσιο περιβάλλον είναι το πλέον δημοφιλές θαλάσσιο σπορ για πολλά τουριστικά σκάφη, κρύβοντας δυσάρεστες και δύσοσμες εκπλήξεις σε όποιον τυχερό τα συναντήσει.

Η εικόνα πλήρους παράδοσης της Πάρου στο χάος καλύπτει εκτός θαλάσσης και τον χερσαίο χώρο, αφού κάτι ανάλογο ισχύει και με το κυκλοφοριακό όπου τα γιατροσόφια με τους "σεκιούριτι" όχι μόνο δεν απέδωσαν, αλλά εκθέτουν το νησί στα μάτια των σοβαρών και φανατικών του φίλων.
Στους οικισμούς το μποτιλιάρισμα αποτελεί πλέον αποδεκτή καθημερινότητα με πρωταθλήτρια την Παροικιά και τον περιφερειακό της...
Εσχάτως μας προέκυψαν και οι διαρρήξεις, όπου κι εδώ αντικρίζουμε την γύμνια του κράτους, με μια αστυνομία στο όριο της διάλυσης, με ελάχιστο προσωπικό στα όρια εξάντλησης και καθόλου χρήματα για καύσιμα και λειτουργικά έξοδα, καταστάσεις τριτοκοσμικές και βάλε...
Μα τι λέω ο τρελός;
Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια...
Τώρα είναι η ιερή ώρα της κονόμας (για τους λίγους φυσικά μην τρελαίνεστε) και δεν σηκώνει τέτοιες "μεμψιμοιρίες".
Το ετήσιο ραντεβού είναι όπως είπαμε προκαθορισμένο εθιμικώ δικαίω και τότε κάθε χορτασμένος καθώς και κάποιοι πικραμένοι -με τα πρωτοβρόχια αν μας θυμηθεί κι ο θεός- θα αμπελοφιλοσοφήσουν, μέχρι να έρθει το επόμενο καλοκαίρι για να επαναληφθεί το ίδιο έργο με τους ίδιους πρωταγωνιστές και το ίδιο βαρετό και άθλιο σκηνικό...




Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

ΑΝΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ...ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΙΑ!!!

Kι ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανηγυρικό οίστρο λόγω της εξόδου της χώρας στις αγορές -ό μεθερμηνευόμενον εστί ο τοξικοεξαρτημένος ξαναβρήκε το βαποράκι του- ο δήμος μας επιχαίρει για τις φετινές επιδόσεις στον τουρισμό, τις οποίες αποδίδει σε στρατηγικές, σχεδιασμούς και άλλα εύπεπτα και πομπώδη κουραφέξαλα για άσχετους.
Προσπερνώντας το ουσιώδες ερώτημα αφορόν αμφίδρομα υπουργείο τουρισμού, περιφέρειες και δήμους σε σχέση με το ποιος επιτέλους δικαιούται να κομπορρημονεί για τις φετινές "επιτυχίες" στον τουρισμό, θέτω το επόμενο εξίσου ουσιώδες-αμείλικτο ερώτημα:
'Εχουν στοιχειώδη επαφή με τη ζώσα πραγματικότητα σε σχέση με το παραγόμενο οικονομικό αποτέλεσμα και σε ποιους αυτό αναφέρεται;
Έχουν αντιληφθεί πως η απόδοση αυτού του "παραγωγικού μοντέλου" (του μπαχαλοτουρισμού παρεπιμπτόντως για την Πάρο) οδηγεί σε προϊούσα απαξίωση μεσομακροπρόθεσμα έναν βασικό οικονομικό πόρο με ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας να προσπορίζεται μικρότερα οφέλη από αυτόν;
Η προσπάθεια να εμφανιστεί η καραμπινάτη "πατάτα" του νέου αεροδρομίου ως επιτυχία, όταν και ο τελευταίος επιβάτης γνωρίζει πλέον τα τεράστια προβλήματα που αυτό αντιμετωπίζει εξαιτίας της βιαστικής, σχεδόν υστερικής προσπάθειας να ολοκληρωθεί ένα έργο με τη λογική του άρτσι-μπούρτσι κι ο λουλάς, μάλλον απευθύνεται σε όντα με χαμηλότατο δείκτη νοημοσύνης.
Η εικόνα του νησιού όπου έχει χαθεί κάθε έλεγχος και η παραβατικότητα και η παρανομία οργιάζει σε όλους τους τομείς και σε όλα τα πεδία, μάλλον προβληματισμό θα έπρεπε να προκαλεί στους τοπικούς μας άρχοντες και όχι διάθεση για αυτοβραβεύσεις και επινίκιους ύμνους.
'Αλλωστε το τελευταίο έργο το φέρουν σε πέρας επιτυχώς οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι "μελωδοί" της δημοτικής μας ευτυχίας...


Επικυριαρχία των δανειστών και στις τρεις εξουσίες

Για όγδοο κατά σειρά έτος η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς που μοιάζει με κατοχή από τους δανειστές με κυρίαρχους τους Γερμανούς. Όλα αυτά τα χρόνια γίνονται εκλογές, η μία κυβέρνηση διαδέχεται την άλλη και όλες, χωρίς εξαίρεση (είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της Ν.Δ. μόνα τους είτε σε συνεργασία είτε του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με του ΑΝΕΛ), δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εκτελούν τις εντολές των δανειστών οι οποίοι ολοένα και περισσότερο ενεργούν ως επικυρίαρχοι στις τρεις εξουσίες. Πιο συγκεκριμένα σε ό, τι αφορά:
Την εκτελεστική εξουσία εξανάγκασαν όλες τις κυβερνήσεις να υπογράψουν τα τρία μέχρι στιγμής Μνημόνια και, στηριζόμενοι στα όσα αυτά, καθ’ υπαγόρευσή τους, περιέχουν, επέβαλαν την εφαρμογή μέτρων τα οποία έχουν:
– Καταστρέψει ένα μεγάλο τμήμα του παραγωγικού ιστού της χώρας με το κλείσιμο μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων και των τριών τομέων της οικονομίας,
– Εξωθήσει στο ξεπούλημα κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων και «φιλέτων» δημόσιας ακίνητης περιουσίας.
– Εξουθενώσει και φτωχοποιήσει εκατομμύρια μισθωτών και συνταξιούχων της λόγω της πρωτοφανούς περικοπής μισθών και συντάξεων και αύξησης της φορολογίας.
– Εκτινάξει στα ύψη τον αριθμό των ανέργων και ιδιαίτερα των νέων και των γυναικών η πλειονότητα των οποίων βρίσκονται στην ανεργία πάνω από ένα χρόνο.
– Εξαναγκάσει χιλιάδες (προσοντούχων κυρίως νέων) άνεργων να μεταναστεύσεων, ορισμένοι μαζί με τις οικογένειές τους.
– Προκαλέσει μείωση του πληθυσμού για πρώτη φορά μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο λόγω της παραπέρα μείωσης των γεννήσεων, της αύξησης των θανάτων και της μετανάστευσης.
Τη νομοθετική εξουσία οι δανειστές, μέσω των εκάστοτε κυβερνητικών πλειοψηφιών, επιβάλουν την ψήφιση από τη Βουλή νομοσχεδίων τα οποία, αν δεν τα έχουν συντάξει οι ίδιοι, τα έχουν συντάξει καθ’ υπαγόρευσή τους οι αρμόδιοι Υπουργοί. Τα περισσότερα από αυτά περιέχουν μεγάλο αριθμό άρθρων και ψηφίζονται με τις συνοπτικές διαδικασίες του επείγοντος ή, ακόμα, και του κατεπείγοντος χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής συζήτησης και αλλαγής του περιεχομένου τους. Στην περίπτωση που οι κυβερνήσεις ψηφίσουν νομοσχέδια τα οποία περιέχουν διατάξεις με τις οποίες δεν συμφωνούν οι δανειστές, οι διατάξεις αυτές διορθώνονται ή και καταργούνται κατ’ απαίτησή τους, με νεότερα νομοσχέδια
Τη δικαστική εξουσία, η οποία, λόγω της έκτακτης κατάστασης (ιδιότυπης κατοχής) της χώρας, εξαναγκάζεται, με αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων, να κρίνει συνταγματικές διατάξεις νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν κατ’ εντολή τους, παρά το γεγονός παραβιάζουν σαφείς διατάξεις του Συντάγματος της χώρας. Τα δύο τελευταία χρόνια οι παρεμβάσεις αυτές των δανειστών έχουν λάβει προκλητικό τρόπο. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή που έστειλαν στην κυβέρνηση το 2016 απαιτώντας την αθώωση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ ως όρο για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και η πρόσφατη ανοιχτή ενόχλησή τους για την επανάληψη της δίκης του μετά την αναίρεση από την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κατά του σχετικού απαλλακτικού βουλεύματος (έμμεση επανάληψη της απαίτησής για την αθώωση του). Νωρίτερα είχε εκφραστεί η ίδια ενόχληση για την δίωξη τριών αλλοδαπών μελών του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ, η οποία τελικά σταμάτησε.
Η κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα με την εφαρμογή περιγράφεται στο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη «ΕΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ, 200 π. Χ. Αξίζει, πιστεύω να το παραθέσουμε τους κυριότερους στίχους του ποιήματος αυτού:
« …….. οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στο νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.
Έχουνε και μια κλίσι στις θυσίες
παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
ή τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι’ από την άλληνα την συναφή
κι’ από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.
Κι’ όσο στον έλεγχο σας προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι’ όταν με το καλό τελειώσουνε την εργασία,
κι’ ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.»
Το ποίημα αυτό το είχα στείλει με ένα μικρό σχόλιο στην «Ελευθεροτυπία» στην αρχή της περιπέτειας των Μνημονίων. Το σχόλιο μου κατέληγε ως εξής: Αν ζούσε σήμερα ο Καβάφης ίσως θα του έδινε τον τίτλο: «Ελλάδα, 2010 μ. Χ. » και η εφημερίδα το δημοσίευσε στις 23.4.2010 με αυτόν ακριβώς τον τίτλο.
Στις αρχές του 2010 δεν ήταν γνωστά τα όσα συνέβησαν τα χρόνια που ακολούθησαν Ξαναδιαβάζοντάς το ποίημα διαπιστώνει κανείς ότι περιγράφει με μεγάλη ακρίβεια τα όσα βιώσαμε και βιώνουμε τα χρόνια αυτά, γεγονός που αναδεικνύει τη μεγάλη διορατικότητα του παγκόσμιου αυτού ποιητή μας.
__________
*Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: Αντιπρόεδρος
της Βουλής, Υπουργός και Καθηγητής της ΑΣΟΕΕ.
*Πηγή: Χριστιανική Δημοκρατία

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Το μεγάλο «κόλπο» της εξόδου στις αγορές

Κομπίνες εκατομμυρίων και επικοινωνιακά τεχνάσματα από την κυβέρνηση και τους θεσμούς
Ένα από τα επικοινωνιακά παιγνίδια, που αξιοποιεί η κυβέρνηση, για να πείσει τους «ιθαγενείς» ότι όλα πάνε καλά είναι και η περίφημη έξοδος στις αγορές. Σε αυτή την έξοδο συνωστίζονται πολλά συμφέροντα και φυσικά μεγάλες ποσά για μπίζνες. Σε αυτό το νέο παραμύθι, όπου συμπίπτουν οι προθέσεις της κυβέρνησης και των θεσμών συμπεριλαμβανομένου του κ. Σόϊμπλε, καλό είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας σε κάποια θέματα, που αποκαλύπτουν και τα όρια του κυβερνητικού πανηγυριού.
Δίνεται οριστικό τέλος σε κάθε σενάριο διαγραφής χρέους
Έξοδος στις αγορές σημαίνει ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τις αγορές για τις καλές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, την βιωσιμότητα του χρέους και την τήρηση από πλευράς της στο ακέραιο όλων των συμφωνημένων με τους θεσμούς. Συνεπώς μετά την έξοδο και την έκδοση του πρώτου ομολόγου θα σταματήσει κάθε συζήτησης για διαγραφή χρέους καθώς η χώρα, υποτίθεται, θα μπορεί να εξασφαλίζει από τις αγορές τα αναγκαία κεφάλαια για την εξυπηρέτηση του. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Σόϊμπλε και οι λοιποί Ευρωπαίοι εταίροι και τους έρχεται «γάντι» στα σχέδιά τους.
Στον αντίποδα το ΔΝΤ, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής γνωστά, εκτιμά ότι το ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο» και γι’ αυτό πιέζει για ελάφρυνση ακόμα και με διαγραφή. Έτσι το ΔΝΤ, για να προλάβει εξελίξεις – δεσμεύσεις όσον αφορά τη ακύρωση της δυνατότητας για μείωση του χρέους, έκανε την «ντρίπλα» μεταφέροντας μια βδομάδα πιο μπροστά (στις 20/7) την δημοσιοποίηση άμεσα ή έμμεσα των αποτελεσμάτων της νέας αξιολόγησης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Με το πλέον πιθανό ενδεχόμενο να εμμείνει στη μέχρι τώρα θέση του περί «εξαιρετικά μη βιώσιμου» θα δημιουργήσει τεράστιες δυσκολίες στην έξοδο στις αγορές όπως την είχαν προγραμματίσει κυβέρνηση και Ε.Ε., μέχρι το τέλος της επόμενης βδομάδας και γι΄ αυτό η έξοδος αναβλήθηκε.

Επισημοποιείται η συνέχιση μνημονιακών πολιτικών μέχρι το 2060
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι από το καλοκαίρι του 2018 βγαίνουμε από τα μνημόνια αφού δεν θα έχουμε ανάγκη τη χρηματοδότηση των θεσμών αλλά θα δανειζόμαστε από τις αγορές. Η άποψη αυτή είναι η κουτοπονηριά σε όλο της το μεγαλείο. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στους θεσμούς σε μέτρα για μετά το 2018 και επίτευξη στόχων μέχρι το 2060. Από την πλευρά τους όλοι οι εκπρόσωποι των δανειστών επισημαίνουν την ανάγκη συνέχισης των μεταρρυθμίσεων ως αναγκαία προϋπόθεση επιτυχίας τους εγχειρήματος. Συνεπώς η οποιαδήποτε έστω και στο παραμικρό αθέτηση, με δεδομένο ότι οι αγορές αντιδρούν άμεσα σε οποιαδήποτε μεταβολή συγκριτικά με το γραφειοκρατικό μηχανισμό των θεσμών, θα έχει σαν συνέπεια την κατακρήμνιση της όποιας εμπιστοσύνης στην ελληνική κυβέρνηση και οικονομία και την εκτόξευση των επιτοκίων στα ύψη. Αυτό άλλωστε το εμπεδώσαμε καλά την περίοδο 2010 – 2012 κυρίως και το Α’ εξάμηνο 2015. Ο εκβιασμός των αγορών ήταν που έφερε τα μνημόνια. Ο ίδιος εκβιασμός χρησιμοποιείται σε κάθε περίοδο που απαιτούν νέες παραχωρήσεις δανειστές με πλέον πρόσφατα γεγονότα την εκτόξευση των επιτοκίων (spreads) την περίοδο των διαπραγματεύσεων για το κλείσιμο των 2 πρώτων αξιολογήσεων του 3ου μνημονίου.

Η έξοδος στις αγορές είναι ξαναζεσταμένο πιάτο
Το δοκιμάσαμε το 2014 επί Σαμαρά. Τότε ο Τσίπρας και οι λοιποί κυβερνητικοί σήμερα πανηγυριστές (βλέπε διπλανή στήλη) κατηγορούσαν τον Σαμαρά ότι με τα επιτόκια που δανείστηκε αυξήθηκε το χρέος και έναντι της εξόδου πρότειναν τη διαγραφή χρέους. Σήμερα χρησιμοποιούν, σε αγαστή συνεργασία με τον Σόϊμπλε, τα ίδια επιχειρήματα και πρακτική του Σαμαρά.

Εξασφαλισμένα ψηλά κέρδη για τους τραπεζίτες
Το επιτόκιο με τα οποία δανείστηκε τότε η κυβέρνηση για το 5ετές ομόλογο ήταν 4,95%. Σήμερα 3 χρόνια μετά, με ένα σύνολο κυβερνητικών δεσμεύσεων και μέτρων που φθάνουν μέχρι το 2060 είναι σαφές ότι το οικονομικό κλίμα είναι πολύ καλύτερο για τους δανειστές – τραπεζίτες. Έτσι ετοιμάζονται για το νέο πάρτι υψηλών αποδόσεων σε βάρος της χώρας. Να σημειώσουμε ότι οι ξένοι επενδυτές που τοποθετήθηκαν την περασμένη βδομάδα σε τρίμηνα έντοκα γραμμάτια έδωσαν επιτόκιο 2,33% όταν το τρίμηνο euribor είναι αρνητικό εδώ και καιρό (-0,330% την παρούσα βδομάδα).

Κερδίζουν πολιτικό χρόνο σε βάρος του λαού και της χώρας.
Με δεδομένα α) την μη βιωσιμότητα του χρέους, β) την μακροχρόνια ύφεση της οικονομίας, γ) την κατάσταση φτώχειας των λαϊκών στρωμάτων, δ) την από-επένδυση και την απαξίωση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας κλπ είναι δεδομένο ότι η έξοδος στις αγορές, ακόμα και με όρους που θα μπορούν να θεωρηθούν ως επιτυχείς, το μόνο που θα πετύχει θα είναι να δώσει πολιτικό χρόνο στην κυβέρνηση και να συνεχιστεί το γκρέμισμα της χώρας. Έτσι, μια ακόμα κυβέρνηση φορτώνει βάρη για το μέλλον στην προσπάθειά της να παραμείνει έστω και για λίγο παραπάνω στην εξουσία. Και το λυπηρό είναι ότι αυτή η κυβέρνηση αυτοαποκαλείται «κυβέρνηση της αριστεράς».


Τα νταούλια και οι κερδοσκόποι


Στην περίοδο που οι αποδόσεις των ομολόγων έχουν πιάσει «πάτο» η έκδοση ελληνικού ομολόγου με «ζουμερό» επιτόκιο αποτελεί πρόσκληση προς όλους τους κερδοσκόπους. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται για την έκδοση 5ετούς ομολόγου της τάξης των 3 δισ. ευρώ. Συντονιστής σύμβουλος είναι η γνωστή Rothschild που ανέλαβε το έργο με αδιαφανείς διαδικασίες, μετά το γνωστό ταξίδι του πρωθυπουργού στην έδρα τους στο Παρίσι. Δίπλα της ετοιμάζονται για μεγάλες «μάσες» οι γνωστοί παγκόσμιοι τραπεζικοί οίκοι Merrill Lynch, Bank of America, BNP Paribas, Citigroup, Deutsche Bank, Goldman Sachs και HSBC.
«Είναι πολλά τα λεφτά Αλέξη» για να αφήσουν οι διεθνείς τραπεζίτες τα πράγματα στην τύχη τους. Έχουν εξασφαλίσει λοιπόν τους αγοραστές. Και πώς να μην το έχουν κάνει όταν το 5ετές γερμανικό ομόλογο έχει τώρα επιτόκιο αρνητικό (-0,11%) ενώ στην ελληνική έκδοση εκτιμούν ότι μπορεί να πάρουν κάτι παραπάνω από 4,5% και να το πλασάρουν ως επιτυχία συγκριτικά με το 4,95% του Σαμαρά τον Ιούνιο 2014. Όμως καλό είναι να έχουμε υπόψη ότι τότε το 5ετές γερμανικό είχε επιτόκιο 0,58% και στην Ελλάδα υπήρχε αντιπολίτευση, εν δυνάμει κυβέρνηση, που ζήταγε έξοδο από τα μνημόνια. Συνεπώς στην ουσία η κυβέρνηση με τη συνεργασία των οίκων και των αγορών θα τους μοιράσει ως δώρο για τα πέντε έτη μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από το υστέρημα του λαού.
Συμπερασματικά, ανεξάρτητα πότε θα βγει στις αγορές, ο μέγας ηγέτης της «αριστεράς» που θα έπαιζε τα νταούλια για να χορεύουν οι αγορές, τα βρήκε μαζί τους για να χορεύουν μαζί στην πλάτη του ελληνικού λαού και να τον λεηλατούν.
Παύλος Δερμενάκης
*Πηγή: e-dromos.gr

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Πραιτωριανή Διανόηση και Τέχνη μας χτυπάν’ αλύπητα



Εκείνη την εποχή, η πλατεία ήταν γεμάτη·  τραγουδούσε τα τραγούδια του, ο κόσμος έβγαινε, ενωνόταν, ανακάλυπτε το ψεύδος πίσω από το γυαλί, διαβουλευόταν, έκανε τα πρώτα του βήματα το βρέφος-Πολίτης κι ονειρευόταν, με φρεσκοκομμένο έστω μισθό και σύνταξη, την ελευθερία και την αναζήτηση προοπτικής γι’ αυτήν και σε αυτήν τη χώρα. Τον κόσμο που τραγουδούσε τα τραγούδια του στην πλατεία που ήτανε γεμάτη, τον είπαν Αγανακτισμένο και Μωρό, τον διέβαλλαν, ηγετίσκοι κομματιδίων και δημοσιογράφοι μεγαλοαναλυτές και καναλαρχαίοι τον κατασυκοφάντησαν, μέχρι να  τον προσεταιριστούν, να φτιάξουν καινούρια μαντριά και μετά να τον διαλύσουν, με μια καταστολή κλίμακας Μάχης Πόλεως. Ήταν τόσο το μένος και η αγριότητα των ενστόλων του Καθεστώτος προκειμένου να ψηφιστεί στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο του πρώτου Μνημονίου, που χωρίς να το ξέρεις, άοπλος,  μ’ ένα μόνο χαρτομαντηλάκι στο πρόσωπο, ένιωθες ότι έκανες αντάρτικο και έγραφες Ιστορία.  Η πρωτοφανής άσκηση βίας σήμαινε μόνο ένα πράμα: ότι είδαν τον διάολο μπροστά στα μάτια τους κι έτριξαν σοβαρά, οι καρέκλες.

Την ίδια εποχή, το καλοκαίρι του  ’11 λίγες μέρες  πριν, εκλήθησαν και οι Πραιτωριανοί των Γραμμάτων και των Τεχνών να συνδράμουν στη Σωτηρία της Πατρίδας  μέσω της πεπατημένης και να υπογράψουν, την ενθάρρυνση της τήρησης  μιας προδοτικής ουσιαστικά, όσο και άκυρης μνημονιακής σύμβασης, που εξαθλιώνει τη χώρα και τους ανθρώπους της μέχρι σήμερα, η δε, Καθημερινή Αλαφούζου το διελάλησε:
Ανάμεσα στους Ταγούς ήταν κι εκείνος,  που ο κόσμος κάθε μέρα στην πλατεία που ήταν γεμάτη, τραγουδούσε  τα τραγούδια του. Η πλατεία όμως μετά έμεινε άδεια,  άρχισαν οι αποκλεισμοί, οι εγκλεισμοί, οι προληπτικές συλλήψεις, οι αυτοκτονίες.


Όλα λοιπόν μπήκαν σε τάξη για έξι χρόνια και πριν λίγες μέρες  ξαναβγάζουμε  τον Παλιάτσο, αυτόν  τον διαβόητο Κάλπη
απ΄το ντουλάπι: Μεγάλης συναυλίας ηγήτωρ  ετάχθη, προκειμένου να στείλουμε στους πεινασμένους, εκείνους δηλαδή που πρώτα εξαχρειώσαμε κι εξουθενώσαμε ψυχολογικά, ηθικά, υλικά και πνευματικά,  ρύζι και γάλα για τα υποσιτισμένα τους παιδιά. Όσοι έχουν δύο κουτιά, να δώσουν το ένα και θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί  γιατί μπορούμε ,να ζήσουμε και επιβάλλεται εάν ζήσουμε, να ζήσουμε με την αγαθοεργία. Να καλλιεργηθούμε και σε αυτό, μηνάει ο Σκάϊ Αλαφούζου: νισάφι πια η δενδροφύτευση, αλλάζουν οι καιροί και στέλνει μακαρόνια στο πόπολο ενώ παράλληλα, συνδράμει στον πνευματικό πολιτισμό όχι με σκυλάδικα αλλά με των Ελλήνων οι (τις) κοινότητες (να) φτιάχνουν άλλο γαλαξία, δηλαδή, όλες οι Κοινότητες, στον Αγύριστο να πάνε αρκεί να μη μείνουν εδώ. Κι αρκεί, αν μείνουν εδώ, να το καταβουλώσουν.

Έλα αδερφέ μου, πνίγομαι, πιάσε ένα τραγουδάκι:

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ (Απ’ το θεατρικό έργο μου  «Εφιάλτης η ελπίδα»)

Άκου, διάβασε, ένα τίποτα
Σκουπίδια γράφω ανείπωτα
Ο οίστρος μου θα στέρεψε
Κι η βόλεψή μου ήρθε

Σκουπίδια γράφω ανείπωτα
Μη! μην πετάξεις τίποτα
Γιατί  όταν όλα  αυτά αποσώσεις
Θ΄ αρχίσω πάλι τις δηλώσεις
Σαν Ακαδημαϊκό ψοφάλογο
ψοφάω για τον διάλογο

Στης Ακαδημίας το γνωστό το μαυσωλείο
Ευρωλάγνοι για κονδύλια πρεζόνια για βραβείο
Τη νύχτα όπως μαζεύονται η φορμόλη τους σκοτώνει
Στον πάγο ρίξτε νέο αίμα, φως να βαλαντώνει


Ορθοδοξία Κούρεμα Ακαδημία Διάνα!                      Refrain ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Βρε πως τα φέρνει η ζωή για τη γριά πουτάνα


Στα νιάτα μου  είχα γιαλιά με μούσι κι ήταν τρέντυ
Και η διαολεμένη μου έμπνευση μεθούσε σαν τ’ αψέντι
Μετά, αφού ξεπουλήθηκα, έγραψα  και Ιστορία
Σε δίσκους, σε βιβλία, στην Έδρα, στα θρανία
Στρεβλή η σκέψη στα παιδιά για τη στρεβλή τη γλώσσα
Κι  εγώ στ’ αυγά μου κάθομαι σαν την καλή την κλώσα

Μα απ’ τη χοντρή πια τη μεγάλη κοιλιά μου
Δε βλέπω  που ΄ναι τα; γεννητικά όργανά μου;

Βρε συμμετέχω με χαρά όπου μου το σφυρίξουν
Με γιαλατζί αριστερούς, πασόκες μπάσες αοιδούς
Σε ποιήματα και άσματα μεγάλη συναυλία
Πάρτε εισιτήρια φθηνά μπας κι ερωτοβολήσουνε ξανά
Οι νέοι να  πηδήξουν
Αυτοκτονώντας για ένα τίποτα
Και ‘γω σφυράω ανύποπτα

Ορθοδοξία Κούρεμα Ακαδημία Πλάνα                         Refrain ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Βρε πως τα φέρνει η ζωή για τη γριά πουτάνα

Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

«Ελλογιμώτατον φίλον μου Άδωνιν»…

Δείτε τι έγραψε για την Ηριάννα ο αξιότιμος αντιπρόεδρος του κ.Μητσοτάκη.
Και αμέσως μετά κοιτάξτε δίπλα, τα γλυκόλογα του Παττακού προς τον αξιότιμο αντιπρόεδρο (του κ.Μητσοτάκη).
Μια παρατήρηση και μόνο: Εάν αυτά που λέει για την Ηριάννα ισχύουν, ε, τότε – με το δικό του σκεπτικό – οι δικοί του φίλοι τον καθιστούν χουντοφασίστα στο τετράγωνο!
Φωτογραφία του χρήστη Μπογιόπουλος Νίκος.
Φωτογραφία του χρήστη Μπογιόπουλος Νίκος.
*Πηγή: Από τη σελίδα του Νίκου Μπογιόπουλου στο Facebook.

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Τι καλά που είναι εδώ στον Αλδεβαράν

καλά
Το «φαντασιακό» έχει αποσυρθεί τελευταίως από το λεξιλόγιο, γραπτό και προφορικό, των Δημαροσυριζαίων, αντιθέτως το «αφήγημα» είναι στα ντουζένια του, ενώ στο «διακύβευμα» οι τεθλιμμένοι συγγενείς έχουν ξεχάσει από καιρό ακόμα και να του ανάβουν πού και πού κάνα κεράκι. Ετσι είναι η δόξα σ’ αυτόν τον κόσμο, ακόμα και για τις λέξεις, περνάει. Ομως το έρμο το «φαντασιακό» φαίνεται να χάνεται άδικα, σε μια εποχή που οι φαντασιώσεις των Συριζοταγών (για την εργασία και γενικώς την κατάσταση της κοινωνίας) αγγίζουν τα όρια του φανταστικού. Εως τώρα γνωρίζαμε για την
επιστημονική φαντασία, την ηρωική φαντασία, αλλά μετά την είσοδο του Τσίπρα στο Μαξίμου μπορούμε πλέον να μιλάμε και για την αφασική φαντασία. Τι γέλια ήταν αυτά προχθές και τι χαρές κατά τη συνάντηση με την κυρία Εφη Αχτσιόγλου στο υπουργείο Εργασίας;!
Πρωθυπουργός και υπουργός χαμογελούσαν για το 48% των νέων που διατρέφονται από τους (ήδη πτωχευμένους) γονείς τους, σαν δυο χαριτωμένες μελισσούλες που τριγυρίζουν γύρω από τους ανθούς της εξοχής – έλα, έλα, Αλέξη, βρήκα μια
μπιγκόνια όπου το 41% των νέων θέλει να φύγει απ’ την Ελλάδα, τι χαρά, πώς μοσχοβολάει αυτή η τουλίπα όπου το 73% των νέων νιώθει απελπισία για το μέλλον του, αχ – έλα, έλα, Εφη, να δεις το 20% των νέων που δεν έχει λεφτά ούτε για το τηλέφωνό του, κοίτα έναν κάμπο γεμάτον παπαρούνες χαμηλόμισθων, απλήρωτων και ανασφάλιστων! Πράγματι, όλα πάνε καλά! Στη φαντασία του Τσίπρα οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έχουν ανέβει τα τελευταία δύο χρόνια 9% – στην πραγματικότηταέχουν μειωθεί, στο ίδιο διάστημα, κατά 18,9%. Πλην όμως, τι αξία έχει η πραγματικότητα μπροστά στην αφασική φαντασία του Τσίπρα;
Τι σημασία έχει αν οι νέες θέσεις εργασίας στο προτεκτοράτο (θα) ανοίγουν με τον μισό μισθό και με «ευέλικτο» το ωράριο, αρκεί που στην αφασική φαντασία της κυρίας Αχτσιόγλου η σκλαβιά μειώνει την ανεργία. Ομως εις ό,τι αφορά την κυρία Αχτσιόγλου τουλάχιστον, πρόκειται όντως περί αφασικής φαντασίας; Οχι! η νεαρή υπουργός δεν ανήκει στη χωρία εκείνη των υπουργών-συναδέλφων της των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έχουν το ελαφρυντικό της βλακείας. Η κυρία Αχτσιόγλου
ξέρει τι κάνει (ξέρει ότι κάνει ό,τι της λέει η Τρόικα). Ενσυνειδήτως «διαπραγματεύθηκε», ενσυνειδήτως πετσόκοψε, ενσυνειδήτως θα συνεχίσει τη βρόμικη δουλειά που της έχει ανατεθεί. Είναι αλήθεια ότι η κυρία Αχτσιόγλου προστατεύεται απολύτωςαπό το σύστημα Τσίπρα καθώς και από μια ορδή κολαούζων στον Τύπο που καραδοκεί να χαρακτηρίσει ως σεξιστική (μήπως και αντισημιτική;) κάθε κριτική για την υπουργό με το σαρανταπεντάρι. Διότι η κυρία Αχτσιόγλου έχει διαπράξει φόνους στα εργασιακά. Και θα συνεχίσει, ώσπου όλα τα συμβόλαια να γίνουν πραγματικότητα.
Μπορεί στις φωτογραφίες ο Τσίπρας και η κυρία Αχτσιόγλου να θυμίζουν δυο μελισσούλες που ζουζουνίζουν χαρούμενα γύρω απ’ το έργο τους, αλλά στην πραγματικότητα γνωρίζουν ότι τα επικοινωνιακά προκαλύμματα δεν μπορούν να αποκρύψουν τα αποτελέσματααυτού του έργου. Για τον απλούστατο λόγο ότι εκατομμύρια άνθρωποι τα βιώνουν στο πετσί τους και την ψυχή τους.
Βεβαίως, η αφασική φαντασία μπορεί να οδηγεί και σε φαινόμενα αυθυποβολής. Μπορεί πράγματι ο Τσίπρας να νομίζει ότι η φορολογική λαίλαπα είναι μια συνωμοσία του Τύπου, μπορεί να νομίζει πράγματι ότι οι περικοπές των μισθών και των συντάξεων συνιστούν αύξηση εν σχέσει με τους μισθούς Ταγκανίκας και τις συντάξεις Σρι Λάνκα. Αν δεν είναι φαινόμενα αυθυποβολής η κυρία Αυλωνίτου, ας πούμε, ή ο κ. Μπαλάφας, τότε η επιστήμη έχει πολύ δρόμο να διανύσει προκειμένου να εξηγήσει τέτοιες περιπτώσεις.
Οπως και να ’χει, μέσα σε μόνον δύο χρόνια η κυβέρνηση της Αριστεράς που Γονάτισεκατάφερε να αναδείξει στους κόλπους της «φιγούρες» που παραπέμπουν στα κόμικς, την κομέντια ντες άρτε, το θέατρο σκιών, στους κώμους και στα σκώμματα, στο κουκλοθέατρο, στα μπουλούκια και τα εγκεφαλικά επεισόδια. Μια… φανταστική πινακοθήκη! Ο «κτηνάρας του διαδικτύου» Πολάκης, ο «φιόγκος» της εργασιακής γενοκτονίας Κατρούγκαλος, ο αερολόγος «θειούλης», ο υπερτιμημένος πολυπράγμων της Φλωρεντίας, η άσε μας τώρα καημένε Τασούλα, ο υπουργός Παιδείας που του φταίνε οι Ελληνες, ο εδώ το πιο παλαιοκομματικό ΠΑΣΟΚ Κουρουμπλής, το κάστανο του Παΐσιου πάτερ Καμμένος, η καλή Σαμαρείτισσα με τα γεμιστά, το τζουκ-μποξ ό,τι μου πείτε παίζω Ζαχαριάδης, μιλάμε για… αφάνταστη πινακοθήκη, ο υπάρχω αν το θέλει ο αρχηγός, ο πονάω και σας κλαίω Σπίρτζης, ο τραβάτε με κι ας κλαίω Σκουρλέτης, ο θα παραιτηθώ αφορολόγητος Τσακαλώτος, ο οπλαρχηγός του επιτηδεύματός του Φίλης, ο Κόφτης, ο Λίστας, το Τρύφων (αυτή η γλυκιά ανάμνηση), ο μπαρμπα-Λεβί απ’ το Αμέρικα, ο ΜΚΟ Μουζάλας κι ένας-δυο άλλοι, διότι όλοι οι υπόλοιποι είναι μια χαρά…
Μια χαρά, σαν δυο μελισσούλες που ζουζουνίζουν γύρω απ’ το νέκταρ του παραμυθιού που ζουν…
*Πηγή: enikos.gr

Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΗΣ...

Α)Περίπτωση Αλυκής:Αντί να κινητοποιηθεί η ΕΛ.ΑΣ. και το Λιμεναρχείο και να "ζωγραφίζει" τους ασυνείδητους που καταλαμβάνουν κάθε τετραγωνικό εκατοστό της παραλιακής οδού, παρά την ύπαρξη σχετικής απαγορευτικής σήμανσης, προσελήφθη εταιρία φύλαξης προκειμένου να "ενημερώνει" τους παραβάτες για την παράβασή τους!!!


Β)Περίπτωση Παροικιάς: Αντί να κινητοποιηθεί η ΕΛ.ΑΣ. το Λιμεναρχείο, καθώς και η Δημοτική Αστυνομία και να "καθαρίσει" τους δρόμους της Παροικιάς (κυρίως τους παραλιακούς) οι οποίοι καταλαμβάνονται -σχεδόν αποκλειστικά σε πολλά σημεία- από παράνομα σταθμευμένα ενοικιαζόμενα οχήματα (αυτοκίνητα, γουρούνες, μηχανάκια), ο δήμος προχωράει στο μέτρο της ελεγχόμενης στάθμευσης ως πανάκεια για τη λύση του προβλήματος.
Αφού υπενθυμίσω τη θέση του δημάρχου επί ανάλογης επιλογής την περίοδο Ραγκούση, αναρωτιέμαι γιατί κάθε φορά στα εύκολα επιλέγεται η τεθλασμένη και όχι η ευθεία πορεία;


ΚΡΑΤΟΣ "ΔΙΚΑΙΟΥ"...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ Δωρεάν σπόροι Ελληνικών ποικιλιών!!! Λέμε ΟΧΙ στα μεταλλαγμένα!!!ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΤΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ!

Με αφορμή το  άρθρο του φίλου και συνεργάτη Αρίσταρχου, σχετικά με τις στείρες πιπεριές που αγόρασε και τα μεταλλαγμένα που έρχονται στο τραπέζι μας από την “πίσω πόρτα” (πχ η ΕΕ απαγορεύει την... καλλιέργεια μεταλλαγμένων προϊόντων για κατανάλωση από ανθρώπους, αλλά όχι και για δημιουργία ζωοτροφών), θυμήθηκα την υπέροχη προσπάθεια που γίνεται στο χωριό Παρανέστι της Δράμας, όπου εκεί υπάρχει ο σύλλογος “Πελίτι”.

Ο σύλλογος αυτός έχει ως σκοπό την διατήρηση ντόπιων Ελληνικών ποικιλιών, φυτών και λαχανικών, που υπάρχουν στον Ελληνικό χώρο χιλιάδες χρόνια, όπως πχ η φάβα Σαντορίνης που καλλιεργείται τουλάχιστον από το 2000 πΧ.
Το σημαντικότερο που κάνει ο συγκεκριμένος σύλλογος είναι ότι, όχι μόνο διατηρεί τους σπόρους των γνήσιων ποικιλιών, αλλά τους στέλνει εντελώς ΔΩΡΕΑΝ σε όποιον θέλει να καλλιεργήσει Ελληνικές ποικιλίες και να καταναλώνει προϊόντα που βασίζονται στους νόμους της φύσης.
Αξίζει να επισκεφτείτε την σελίδα της κοινότητας “Πελίτι” peliti.gr και γιατί όχι, όσοι ενδιαφέρονται και μπορούν, να ζητήσουν σπόρους για να ξέρουν ότι αυτό που βάζουν στο τραπέζι τους και τρώνε και τα παιδιά τους είναι αγνό και Ελληνικό…

Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

...η τυφλή δικαιοσύνη, η ίδια που απέρριψε το αίτημα της Ηριάννας, έχει αποφυλακίσει τον δολοφόνο του Φύσσα

Διαβάζω: Ο εισαγγελέας που εισηγήθηκε να απορριφθεί το αίτημα αποφυλάκισης της Ηριάννας
είναι ο ίδιος που εισηγήθηκε την αποφυλάκιση των ναζί Μιχαλολιάκου - Παππά μετά την...

Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΜΠΕΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΨΙΜΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ

...ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΑΛΥΚΗΣ

 

 

Πέμπτη, 6 Ιουλίου 2017

Η περίπτωση της Αλυκής, ή ο Επιμηθέας σε νέα επεισόδια...

Πέρασαν μόλις 7 χρόνια από τότε που για τελευταία φορά -υπό την ιδιότητα του αιρετού- έκρουσα τον κώδωνα του κινδύνου να μετατραπεί η Αλυκή σε ένα αποκρουστικό μόρφωμα τουριστικής νεοπλασίας.
Δυστυχώς όχι μόνο δεν εισακούστηκα, αλλά ακριβώς για αυτή μου την στάση, την ανυποχώρητη στάση απέναντι σε κατεστημένες "λογικές" ιδιοποίησης του δημόσιου χώρου και σε κάθε είδους νταβατζιλίκια "τιμωρήθηκα" με την καταψήφισή μου στις δημοτικές εκλογές.
Κάποιοι μάλιστα "επένδυσαν" πολιτικά στην δική μου "αποτυχία", φαντασιωνόμενοι πως η απαράδεκτη αυτή κατάσταση θα μπορούσε να κρατηθεί υπό έναν σχετικό έλεγχο, εξασφαλίζοντάς τους ταυτόχρονα την αναγκαία εκλογική στήριξη εκείνων που αποκομίζουν οφέλη από αυτήν.
Η αγωνία μου για την τότε κακή πορεία της κατάστασης και την  διαφαινόμενη χειροτέρευσή της, αντί να αποτελέσει αφορμή στοίχισης όλων των υγιώς σκεπτόμενων πολιτών γύρω από το πρόσωπό μου, χρησίμευσε ως εργαλείο προσωπικής απαξίωσης και ηθικής αμαύρωσής μου από τη μεριά των "πονηρών".
Πέρα από την έρπουσα χυδαιολογία και λοιδορία, έγινα επίσης αποδέκτης συμπεριφορών που ξεφεύγουν κατά πολύ από την όποια -έστω ανορθόδοξη- αντιπαράθεση κι εμπίπτουν αναμφιβόλως στις διατάξεις του ποινικού κώδικα...
Η συνέχεια γνωστή.
Από αυτό εδώ το βήμα συνέχισα την μοναχική πορεία υπεράσπισης των κοινόχρηστων χώρων, όταν Αρμόδιοι και Αριστογείτονες "έκαναν την πάπια" επιτρέποντας την διολίσθηση της κατάστασης προς το χείριστο.
Κι ας είχαν υπάρξει διαμαρτυρίες και καταγγελίες πολλών, πάρα πολλών επισκεπτών, κάποιες μάλιστα από δαύτες δημόσια εκφρασμένες.
Άκρα του τάφου σιωπή...
Και ξαφνικά επήλθε η αφύπνιση!
Πρώτα, πέρυσι με την περίπτωση της τοποθέτησης ομπρελών και ξαπλωστρών από επιχειρηματίες στην κεντρική παραλία της Αλυκής και φέτος με την παραχώρηση άδειας για θαλάσσια σπορ στην παραλία του Αγ. Νικολάου.
Φυσικά είναι θετικό το γεγονός πως επιτέλους υπήρξε αντίδραση, αλλά τίθεται μοιραία το συνακόλουθο ερώτημα: γιατί τόσο καθυστερημένα;
Γιατί χρειάστηκε να περάσει τόσος πολύτιμος χρόνος, να επιδεινωθεί ραγδαία η κατάσταση και στο "παρά ένα" της χαριστικής βολής να αφυπνιστείτε αγαπητοί συμπολίτες;
Γιατί δεν συμπαρασταθήκατε στην προσπάθεια που κατέβαλα να αντιμετωπιστεί ΕΓΚΑΙΡΑ στο αρχικό της στάδιο αυτή η ομολογουμένως ανίατη ασθένεια της αλλοτρίωσης και "απαλλοτρίωσης" του χωριού;



Υ.Γ.
Για τους Αρμόδιους κι Αριστογείτονες που ψάχνονται με τις αδειοδοτήσεις κατόπιν εορτής. το μόνο που έχω να πω απλά, είναι πως δεν υπάρχουν λόγια...

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Τα κουρέλια αυτοκτονούν ακόμα…

Είναι μέρες που θέλω να κουρασθώ. Που θέλω να μη γράψω. Αλλοτε πάλι νιώθω σαν να κουράζω και μερικούς από σας – έχει τα όριά της η πραγμάτευση της κακοδαιμονίας μας.
Η αυτοκτονία της 42χρονης εργαζόμενης από τα Γιαννιτσά, απλήρωτης επί 15μηνο, έσπασε καρδιές. Ολον αυτόν τον καιρό οι αυτοκτονίες λόγω της κρίσης συνεχίζονται, βουβές, αθόρυβες, πολλές. Καταχωνιασμένες στο περιθώριο του
δημόσιου βίου, αυτοκτονίες ανεπίδοτες. Στα αζήτητα. Δεν δημοσιεύονται πια αριθμοί, χωλαίνει η στατιστική, συνηθίσαμε κι αυτό το κακό.
Οπως έχουμε συνηθίσει και τους πιθήκους. Βγαίνει στ’ αλώνια του διαδικτύου ο κ. Πολάκης και σκυλεύει την αυτοκτονία – αναφερόμενος στην απόφαση του Αρείου Πάγου περί «μη βλαπτικής» απληρωσίας. Ποιου Αρείου Πάγου; επί θητείας της κυρίας Θάνου; Αυτής της ίδιας που ίσταται τώρα παρά τω πρωθυπουργώ; Πόσες
χιλιάδες ανόητους ωμοφάγους πίθηκους πρέπει να ’χεις μέσα στο κεφάλι σου για να απευθύνεσαι στους ανθρώπους με τέτοιο θράσος και να εμπαίζεις τους θεούς με τέτοια άγνοια κινδύνου;
Ο κ. Πολάκης, αυτό το όνειδος της πολιτικής, έχει γίνει η «ωραία της ημέρας» πολύν καιρό τώρα. Για άλλους επειδή προκαλεί τη νοημοσύνη τους, άμα τε και το ήθος τους με τρισβάρβαρη αγριότητα και για άλλους διότι με το στόμα του κ. Πολάκη μιλάει ο Τσίπρας.
Και, εις ό,τι αφορά την πολιτική, δίκιο έχουν οι δεύτεροι. Εις ό,τι δε αφορά όλες τις άλλες πλευρές των πραγμάτων, το αλλούτερο αυτό ονέχει υπερβεί τα κλέη του Αδώνιδος και τις ντροπές του μακαρίτη Κουτσόγιωργα. Ομως
παρ’ ότι η βεβήλωση της αυτοκτονίαςγίνεται από τον θεομπαίχτη Πολάκη, το θέμα αφορά ευθέως το αφεντικό του. Τον Τσίπρα. Τον κ. Σαμαρά, τον κ. Βενιζέλο κι όλους εκείνους που βοήθησαν τη διεφθαρμένη Γερμανία να κατασκευάσει στη χώρα μας ένα σάπιο προτεκτοράτο. Για ποια ανεξάρτητη
λειτουργία της Δικαιοσύνης μιλάμε, όταν η ίδια εντέλλεται μέσω της κυβέρνησης από την Τρόικα, να αλλάξει τις αποφάσεις της για τα τρία αλλοδαπά κανάρια του ΤΑΙΠΕΔ; Και τι σημαίνει για την πολιτική διακυβέρνηση της χώρας το γεγονός ότι κάτι τέτοιο είναι προαπαιτούμενος όρος για να πάρει η χώρα τη δόση (απ’ το νέο χρέος της) για να πληρώσει τη δόση (απ’ τα παλιότερα χρέη της);
Παίζουμε τις πιτσικουλιές, αλλά τις παίζουμε στην Επίδαυρο. Με το δέον τελετουργικό που κάνει ο Τσίπρας τις εξαγγελίες του – μια ωδή στη σοβαροφάνεια. Ω ναι! βγαίνουμε (ίσως) στις αγορές αλλά χωρίς την εργαζόμενη που αυτοκτόνησε.
Βγαίνουμε στις αγορές με πετσοκομμένους συνταξιούχους κι ευέλικτους εργαζόμενους, βγαίνουμε στις αγορές με τη μισή αγορά κλειστή, βγαίνουμε στις αγορές με όλη τη χώρα λάφυρο για τους επενδυτές. Βγαίνουμε
στις αγορές με την κυβέρνηση να πλακώνεται με τον κ. Στουρνάρα, αν βγαίνουμε παράωρα ή στην ώρα μας. Βγαίνουμε στις αγορές με τον κ. Μοσκοβισί και κάθε άλλον κανίβαλοευχαριστημένους που μας κατάντησαν μεζεδάκια για το μεγάλο φαγοπότι που έχουν στήσει στην Ενωση. Με τον Τσίπρα
να πανηγυρίζει – τι πανηγυρίζει ο χριστιανός; τις ευλογίες του ΟΑΣΑ που εξόρκιζε; την αποπομπή του ΔΝΤ που παρακαλάει να μείνει; (Σαν τον Ανδρέα, που έδιωχνε τις βάσεις που έμεναν.) Τι πανηγυρίζει ο Τσίπρας; τον επανυπολογισμό των συντάξεων; (τον Δεκέμβρη) – ή μήπως για το άλλο αλλούτερο ον πάνω στο οποίο στηρίζεται – τον γενναίο αγωγάκια Καμμένοπου κατηγορούσε τους μισούς Συριζαίους με το όνομά τους ως μέλη της 17Ν; Η ακροδεξιά επίθεση εναντίον της Αριστεράς για σχέσεις με την τρομοκρατία μάς μάρανε κι όχι ο Καμμένος που κατηγόρησε τους μισούς αριστερούς για τρομοκράτες;
Ομως, το θέμα δεν είναι ούτε ο οχετός εκ δεξιών, ούτε ο βόρβορος εξ ευωνύμων – και οι δύο Ηρακληδείς του ιδίου γκροτέσκ στέμματος, το θέμα είναι ότι τα ερείπια βγαίνουν στις αγορές, ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα σταθεροποιείται. Οτι
έρχεται η ανάπτυξη. Κύριοι, ιδού οι σκλάβοι σας, νεαρός πτυχιούχος με 500 ευρώ και γερά δόντια, θα ζήσει καιρό, θα βγάλει πολλά ετήσια πλεονάσματα, ιδού οι εποχιακοί, και οι ευέλικτοι και οι ενοικιαζόμενοι – ό,τι πάρετε, δώστε τους όσα θέλετε, ίσα να ζουν για να δουλεύουν, αγάδες μου. Πού αλλού θα βρείτε «πιτσιρικάδες» με 250 ευρώ, πού αλλού θα βρείτε κουρέλια τόσον πολύ απελπισμένα;..
*Πηγή: enikos.gr

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ!!!

Δεν χαμπαριάζει ο ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ σε αυτό που αποφάσισε η κυβέρνηση…. Τα καταστήματά μου θα είναι ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ… ΤΕΛΟΣ!

Είμαι χριστιανός ορθόδοξος σέβομαι τους υπάλληλους μου σέβομαι τους πελάτες μου…. ΑΛΛΑ η Κυριακή  είναι όμως για την οικογένεια….!!!

Ο Σκλαβενίτης ανατρέπει τα δεδομένα για το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή
Μεγάλες αντιδράσεις φαίνεται πως συναντά η τελευταία απόφαση της κυβέρνησης να συναινέσει στο αίτημα των δανειστών για την...